استعفا از نمایندگی مجلس در ادوار یازده‌گانه؛ از علی مطهری و نادران تا شرع پسند و روح الله حسینیان

به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ استعفا از نمایندگی مجلس در ادوار مختلف راهکاری برای ابراز مخالفت نمایندگان با موضوعی یا جلب توجه همکارانشان در پارلمان به درخواست شان بوده است؛ البته تعدادی از نمایندگان هم در دوره های مختلف برای کوچ از قوه مقننه به مجریه از حضور در مجلس استعفا داده اند.

طبق ماده ٩٤ آیین‌نامه داخلی مجلس هر نماینده که اعتبارنامه او به تصویب رسیده است، می‌تواند از مقام نمایندگی استعفاء دهد اما پذیرش استعفا موکول به تصویب در مجلس است، باید در صحن علنی مجلس بررسی شود، موافقان و مخالفان صحبت کنند و رای گیری شود. تاکنون همه استعفاهای نمایندگان برای حضور در دولت پذیرفته شده است. اما مدل های دیگر استعفا چه سرنوشتی داشته اند؟

در مجلس اول سرگون بیت اوشانا، احمد سلامتیان، احمد غضنفرپور، محمدمهدی کرمی و علی گلزاده غفوری به دلیل غیبت بیش از ۱۰۰ ساعت در جلسات مجلس مستعفی شناخته شده و پذیرفته شد.

استعفای شرع پسند در مجلس سوم نیز بدون مخالف پذیرفته شد. در مجلس ششم به دلیل رد صلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات مجلس هفتم توسط شورای نگهبان ۱۲۳ نماینده استعفا دادند و بی نتیجه ماند.

استعفای علی مطهری از جمله استعفاهای اعتراضی بود که در مجلس هشتم بررسی شد اما نمایندگان با آن مخالفت کردند.

در مجلس یازدهم نیز استعفای الیاس نادران از سال گذشته مطرح شد اما بلاتکلیف مانده بود. هفته گذشته نادران با تحصن در مقابل هیات رئیسه خواستار به جریان افتادن طرح استعفایش شد و با موافقت هیات رئیسه امروز در دستور کار بود و در اقدامی عجیب و کم نظیر جلسه بررسی استعفا غیرعلنی شد و بعد از علنی شدن صحن نیز قالیباف اعلام کرد که با استعفا مخالفت شده است.

برخی از استعفاها نیز بی نتیجه مانده اند و به نظر می رسد بیشتر نمایشی از استعفا بوده است تا استعفای واقعی.

در جدول زیر مروری بر برخی از این استعفاها داشته ایم؛