علایی: منافع ملی ایجاب می‌کند در جنگ اوکراین بی طرف باشیم
سردار علایی معتقد است: گرچه تلاش‌های زیادی از سوی کشورهای مختلف برای پایان دادن به جنگ صورت می گیرد، اما به نظر می رسد که جنگ روسیه علیه اکراین به این زودی ها تمام نخواهد شد، زیرا شرایط دو طرف برای پایان یافتن جنگ بسیار از هم فاصله دارد.
به گزارش سایت دیده‌بان ایران؛ سردار حسین علایی سیاستمدار و یکی از فرماندهان شاخص نظامی در گفتگویی به موضاعات مختلف از جمله جنگ اوکراین و روسیه اشاره کرده است.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن گفتگوی این سیاستمدار با شفقنا است.
1-با توجه به ادامه جنگ در اوکراین، نظر به تهدیدات هسته ای پوتین و ادامه حملات به این کشور، فکر می کنید عاقبت چه خواهد شد؟ و این جنگ تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد؟
پاسخ سوال اول:
گرچه تلاش‌های زیادی از سوی کشورهای مختلف برای پایان دادن به جنگ صورت می گیرد، اما به نظر می رسد که جنگ روسیه علیه اکراین به این زودی ها تمام نخواهد شد، زیرا شرایط دو طرف برای پایان یافتن جنگ بسیار از هم فاصله دارد.
روسیه می خواهد زمانی جنگ پایان یابد که شرایط زیر برای پوتین محقق گردد.
۱- اعلام رسمی اکراین مبنی بر پذیرش الحاق استان های اشغال شده اوهانسک و دونباس و نیز جزیره کریمه به روسیه و نداشتن هیچگونه ادعای ارضی توسط اکراین در باره آنها و نیز در باره اراضی اشغالی شرق اکراین
۲- تضمین دادن دولت اکراین به روسیه مبنی بر عدم پیوستن آن کشور به پیمان ناتو برای همیشه
۳- بی طرف ماندن اکراین در ارتباط با اختلافات آمریکا، اروپا، غرب و روسیه
۴- خاتمه دادن دولت اکراین به نقض حقوق روس تبارها
۵- حفظ حضور ناوگان دریایی روسیه در سواستویل و دریای سیاه
۶- روی کار آمدن یک دولت طرفدار روسیه در اکراین جهت تضمین خواسته های فوق
بر همین اساس است که روسیه اعلام کرده است که در صورت لزوم از سلاح های هسته ای برای حفظ سرزمین های اشغالی اکراین استفاده خواهد کرد.
اما در مقابل، اکراین نیز به دنبال آنست که جنگ در زمانی پایان یابد که:
۱- ارتش روسیه به تجاوزات خود علیه سرزمین اکراین پایان دهد و تمامی اراضی اشغالی اکراین را تخلیه کند.
۲- روسیه تمامیت ارضی اکراین را به رسمیت بشناسد.
۳- روسیه در امور داخلی اکراین دخالت نکند و به حاکمیت ملی آن کشور احترام بگذارد.
بنابراین مشخص می شود که فاصله خواسته های طرفین جنگ آنقدر زیاد است که رسیدن به صلح کار دشواری است.
از سوی دیگر باید توجه داشت که آمریکا و ناتو در حال حاضر روسیه را در باتلاق جنگ اکراین گیر آورده اند و از این فرصت برای تضعیف کامل روسیه استفاده خواهند کرد تا در آینده نگران تهدیدات روسیه در شرق اروپا نباشند.
با همین نگرش است که سیل کمک های نظامی و اقتصادی به اکراین انجام می شود تا روسیه به این سادگی ها نتواند اعلام پیروزی کند.
سوال دوم: احتمال تحقق تهدیدات هسته ای پوتین چقدر است؟
جواب سوال دوم:
تجربه نشان داده است که قدرت های دارای سلاح هسته ای از آن جنگ افزارها در شرایط خاصی استفاده کرده اند. مردم جهان بمباران هسته ای شهرهای ژاپن توسط آمریکا را هیچگاه از یاد نمی برند.
بنابراین روسیه هم که طرف چند سال اخیر توان هسته ای خود را افزایش داده و سلاح های هسته ای خود را نوسازی کرده است، ممکن است از سلاح های هسته ای تاکتیکی برای تحقق بعضی از اهداف خاص خود در جنگ استفاده کند.
اما این مسئله تا حد زیادی بستگی به ارزیابی روسیه از واکنش احتمالی آمریکا و ناتو در قبال بهره گیری از جنگ افزارهای هسته ای در نزدیکی اروپا دارد.
اگر جنگ فرسایشی و طولانی شود و روسیه نتواند به پیروزی قاطع امیدوار گردد و فشارهای تحریم و تنگناهای اقتصادی نیز وضعیت حکمرانی پوتین را وخیم کند، ممکن است که رئیس جمهور روسیه چنین تصمیم خطرناکی را بگیرد.
سوال چهارم:
مواضع اروپا و آمریکا را در ادامه جنگ اکراین چگونه می بینید؟ آیا احتمال گسترده شدن جنگ در ابعاد بزرگتری وجود دارد؟
جواب سوال چهارم:
کشور اکراین برای اروپا و آمریکا اهمیت ژئوپلتیکی زیادی دارد. آنها از سویی اکراین را مانع اصلی نفوذ روسیه به سوی غرب محسوب می کنند و از طرفی اکراین را سرپل اصلی برای کنترل و مهار روسیه و جلوگیری از بلندپروازی های پوتین می دانند.
بنابراین اروپا و آمریکا به صورت یکپارچه و منسجم از دولت اکراین در برابر روسیه حمایت می کنند و خود را متعهد به تقویت نظامی همه جانبه اکراین می دانند.
برنامه آمریکا و اروپا آنست تا در درازمدت اکراین را به عضویت ناتو درآورند و حوزه عمل ناتو را به مرزهای روسیه بکشانند.
باید توجه داشت که مهم ترین مأموریت پیمان ناتو از ابتدای تشکیل تا کنون، مقابله با تهدیدات شوروی سابق و روسیه امروز بوده است. بنابراین نپرداختن به مسئله تهدید روسیه باعث فروپاشی پیمان ناتو در آینده می شود.
از طرفی آمریکا به دنبال کنترل و مدیریت اروپاست و بهترین راه برای رهبری آمریکا، به کنترل درآوردن بازار انرژی اروپاست که با حمله روسیه به اکراین، چنین فرصتی برای ایالات متحده فراهم شده است. بنابراین آمریکا با تداوم جنگ اکراین هم به تضعیف مستمر روسیه می پردازد و هم بر سیاست اقتصادی و امنیتی اروپا اثر می گذارد و قاره سبز را در راستای اهداف خود بکار می گیرد.
بر همین اساس است که تداوم جنگ و فرسایشی شدن آن به نفع آمریکا و البته به ضرر اروپا و اکراین است.
سوال پنجم:
غربی ها ادعا می‌کنند ایران تسلیحات نظامی به روسیه فروخته است که در جنگ اکراین به کار برده می شود، هدف از این ادعاها چیست و آیا تبعاتی برای کشور در آینده وجود خواهد داشت؟
جواب سوال پنجم:
روسیه از ابتدای حمله به اکراین به دنبال کشاندن پای ایران به آن جنگ بود، تا هم تنها نماند و هم فشارهای تحریم بر ایران افزوده شود و هم خیالش از حل شدن مسئله هسته ای ایران راحت شود و هم سیاست خارجی ایران را به گروگان بگیرد و هم بتواند رفتار مستقل ایران را به نوعی مهار کند.
شاید به همین دلیل باشد که روسیه موضوع خرید پهپاد از ایران را رسانه ای کرد و به طور مرتب بر آن دمید و برای آن تبلیغ کرد.
این در حالی است که موضع رسمی وزارت امور خارجه ایران عدم پشتیبانی تسلیحاتی از طرفین جنگ و حفظ موضع بیطرفی و تلاش برای خاتمه یافتن جنگ است.
در هر صورت جنگ اکراین فقط از نظر انسانی برای جمهوری اسلامی ایران مهم است ولی موضوع مربوط به ایران نیست.
ایران که خود تجربه تجاوز ارتش صدام را به خاک میهن عزیز داشته است، قاعدتاً با هر نوع جنگی مخالف است و متجاوز را محکوم می کند و به دنبال فروکش کردن جنگ بین کشورهاست.
منافع ملی ایران نیز ایجاب می کند که دولت جمهوری اسلامی ایران در جنگ اکراین بی طرف باشد و از فرصت پدید آمده برای حل مسائل کشور با اروپا و آمریکا و به نفع مردم استفاده کند.
اگر ایران بتواند برای صادرات گاز و نفت به اروپا به تفاهمی خوب دست یابد، صلح در منطقه نیز پایدارتر می شود.
مسئله اصلی ایران در حال حاضر، رفع کلیه تحریم ها و تلاش برای ورود به بازار جهانی و از بین بردن تنش های آمریکا و اروپا با جمهوری اسلامی است تا مردم کشور راضی باشند.
بنابراین بهترین سیاست برای جمهوری اسلامی ایران، همچنان حفظ بی طرفی در جنگ اکراین و تلاش برای پایان دادن به آن و برنامه ریزی برای رفع اختلافات با آمریکا و اروپا و به جریان انداختن صادرات انرژی به کشورهای مختلف جهان به ویژه به کشورهای غربی است.
