ابطحی: مرحوم دعایی «انقلابی» بود که اهل خشونت نبود
یک فعال سیاسی اصلاحطلب گفت: مرحوم دعایی دل پرخونی از جریانات تندرو داشت و این دل پرخون را همیشه بروز میداد. هیچ وقت با جریانات مختلف درگیر نشد. او نشان داد میتوان انقلابی و قهرمان اهل سیاست بود، اما اهل خشونت نبود.
به گزارش دیده بان ایران؛ سیدمحمدعلی ابطحی فعال سیاسی اصلاحطلب درپی درگذشت حجتالاسلام محمود دعایی مدیرمسئول روزنامه اطلاعات درباره این شخصیت سیاسی و رسانهای گفت: آقای دعایی چهره سیاسی و فرهنگی داشت. فرد انقلابی و دست راست امام خمینی در نجف بود. اولین بار صدای ایشان را در رادیو عراق به عنوان یک روحانی مبارز شنیدیم. این مرحوم، از عناصر اصلی انقلاب در ایران بود. بسیار اهل تسامح بود و همواره با خوبیهای دیگران زندگی میکرد و بدیهای دیگران را نادیده میگرفت. اهل جناح و جریان نبود و در همه جا حضور داشت. پناه همه کسانی بود که در حوزه سیاست و مطبوعات با مشکل مواجه میشدند.
وی افزود: مرحوم دعایی عبای شاملی داشت که بر سر جریانات مختلف میانداخت. علاوه بر انقلابی بودن تواضع فراوانی داشت و چهره بیتکلفی بود. از اوایل انقلاب تا روز فوت یک پیکان داشت که به پیکان دعایی معروف بود. من همین اواخر ایشان را در جلسهای دیدم که در حضور مسئولان بزرگ سوار بر پیکان شد و نماد سادهزیستی را میتوان در مرحوم دعایی معنا کرد. در انتها هم مرحوم دعایی نقش پدری را در حوزه مطبوعات و سیاست ایفا کردند.
ابطحی درباره اندیشه سیاسی مرحوم دعایی گفت: چارچوب اندیشه سیاسی آقای دعایی از اوایل انقلاب مورد توجه بود. ایشان با این اندیشه بزرگ شد و رشد کرد، این نکته مهمی است که او نشان داد میتوان انقلابی بود، اهل خشونت نبود و قهرمان اهل سیاست بود. مرحوم دعایی دل پرخونی از جریانات تندرو داشت و این دل پرخون را همیشه بروز میداد. هیچ وقت با جریانات مختلف درگیر نشد. اصلاحطلبی و اندیشه نو بهترین تعبیری است که میتوان درباره ایشان به کار برد.
وی افزود: مرحوم دعایی علاقه ویژهای به آقای خاتمی داشتند. وقتی ساختمان جدید روزنامه اطلاعات را افتتاح میکردند و آقای خاتمی به آنجا رفته بود، اتاقی برای ایشان، آقای حبیبی و آقای مهاجرانی اختصاص داد و اعلام کرد برای کار کردن بعد از دوران ریاست جمهوری به آنجا بروند. به همین دلیل آقای دعایی و خاتمی سمبل صمیمیت بودند.