انتقاد تند خبرگزاری نزدیک به سپاه از نامه «پرویز پرستویی» به آیت الله خامنه ای/ نامه شما به رهبری همصدایی با اسرائیل و آمریکا بود/ ۸ سال دریوزگی از غرب و آمریکا توسط دولت مورد حمایت شما کافی نبود؟
خبرگزاری نزدیک به سپاه ضمن انتقاد تند علیه نامه اخیر پرویز پرستوی خطاب به «آیت الله خامنه ای» نوشت: رهبری انقلاب بارها بر این نکته تاکید داشتهاند که در اظهار نظرها و رفتار، تامل و دقت کنید که نظرات و نگاهتان با دشمن مخرج مشترک نداشته باشد. اما متاسفانه این نامه جز همصدایی با اسرائیل و آمریکا قلمداد نمیشود.
به گزارش دیده بان ایران؛ خبرگزاری نزدیک به سپاه با انتشار گزارش انتقادی تند خطاب به «پرویز پرستویی» درباره نامه اخیر او به آیت الله خامنه ای درباره وضعیت معیشت و گرانی مردم نوشت:
ظاهراً در کشور ما برخی افراد و جریانات که در شرایط عادی و در آرامش سیاسی و اجتماعی دیگر امیدی به کامیابی ندارند عادت کردهاند با دادن آدرس اشتباه و توفانی کردن فضا و گلآلود کردن آب، حیات متکی به بحران خود را ادامه دهند. اما گویا از یک نکته غفلت کردهاند و آن این که هر جریانی حیات خود را به بحران گره بزند عمری کوتاه دارد. تجربههای متراکم تاریخی و اجتماعی این درس را به ما آموخته است.
آقای پرستویی شما نشان دادهاید ثابت قدم در اصول هستید و پایبند به فروع و دینداری را در پوشاک و رفتار و حرکات و سکناتتان میتوان به چشم دید. شما اهل پرهیزید و همواره یا هر از چندگاه خود را و دیگران را به تقوا سفارش میکنید. تقوایی که چونان سپر، صاحبش را از آتش خشم خداوند ایمن میسازد.
تقوا نیز چیزی جز مهار کردن شهوت و غضب به رشته استوار عقل نیست که ضمیر آدمی را از آلودگیها پاک میکند و زنگارها را از آن میزداید و آینه دل را برای بازتابش انوار الهی صیقل میدهد. با این اوصاف کاش کمی عمیقتر به نامهای که خطاب به مقام معظم رهبری منتشر کردهاید میاندیشیدید و خوراک تبلیغاتی برای رسانههای بیگانه و معاندین فراهم نمیکردید.
رهبری انقلاب بارها بر این نکته تاکید داشتهاند که در اظهار نظرها و رفتار، تامل و دقت کنید که نظرات و نگاهتان با دشمن مخرج مشترک نداشته باشد. اما متاسفانه این نامه جز همصدایی با اسرائیل و آمریکا قلمداد نمیشود.
نوشتن چنین نامهای که عملا گزارههای اصلی آن به گونهای نوشته شدهاند که پاسخی هم نمیتوان برای آن متصور شد، حتی با خالصترین نیت نمیتوانست آنطور که باید تاثیری مثبت داشته باشد بلکه در این شرایط، محتوایی اینچنین فقط میتواند محل سوءاستفاده معاندین برای برانگیختن احساسات و عواطف مردم و وارونه جلوه دادن مباحث مطروحه آن قرار گیرد.
آقای پرستویی ما در جهان واقعیات زندگی میکنیم. هم تواناییهای ما محدود است و هم شرایط همیشه بر وفق مراد ما نیست. از این رو چارهای نیست جز آنکه تناسبی معقول میان آرمانگرایی و واقعبینی برقرار کنیم و پیش از آن که خود را در شرایط اکراه و اضطرار بیابیم در عاقبت امور بیندیشیم. درک این نکته که بالاخره باید اصلاح اقتصادی در دستور کار دولت قرار میگرفت نیاز به هوش و فراست فوقالعاده نداشت و بسیاری از ناظران با حسرت ناشی از اتلاف وقت و هدررفتن فرصتها بر این نکته پای میفشردند.
مخلص کلام اینکه آقای پرستویی شما خواسته یا ناخواسته در این نامه که اتفاقا بخاطر حواشی پیش آمده برای شما در این بزنگاه، بیش از پیش دیده میشود و میتواند خوراکی برای سوء استفاده معاندین قرار بگیرد، آدرس غلط دادهاید و این اقدام با هر نیتی صورت گرفته باشد قطعا با روشنگری در بیان حقیقت در تعارض کامل است.
آقای پرستویی این دلسوزیهای ناشیانه نتیجه عکس میدهد و جز اینکه به بحران دامن بزند نتیجهای دیگر نخواهد داشت.
برخی، نامه مبهم شما را چنین تفسیر کردهاند که رفاه ملت را در توافق با آمریکا و پذیرفتن شرایط ذلت بار آنها میدانید، صرفنظر از اینکه این قبول ذلت با سایر اظهاراتتان در تناقض است اما آیا تجربه ۸ سال معطل شدن کشور و دریوزگی از غرب و آمریکا توسط دولتی که برایش تبلیغ کردید کافی نبود؟
امروز لااقل برای خیلی از مردم واضح شده که راه سعادت و آنچه که رفاه نامیدید در دستان دشمن ما (که بخشی از خباثت آن را در سفر اخیرتان دیدید) نیست و این مهم فقط با تلاش و تقویت توان داخلی خودمان ممکن میشود.
درخواستتان درباره امضای نامه رفاه قبلا بارها توسط رهبر انقلاب اجابت شده و از قضا نام سال نیز به آن مزین گشته است. اما تشخیص درست و همت عالی همه مردم و مسئولین را میخواهد تا قله نشان داده شده را فتح نماییم.
براستی ما و شما چقدر در تبلیغ و تبیین آن تلاش کردیم؟
راه رفاه و سعادت ملت با آدرسهای غلط هموار نمیشود و باید علاوه بر تشخیص درست برای تحقق آن همت کنیم!
بنابر گزارش دیده بان ایران؛ پرویز پرستویی، بازیگر و تهیه کننده نام آشنای سینما که روزسه شنبه دلنوشته ای خطاب به رهبری انقلاب را در اینستاگرام خودش منتشر کرده بود روز بعد از انتشار؛ آن را پاک کرد.
متن نامه پرویز پرستویی به شرح زیر بود:
سلام به محضر، آیت الله سید علی خامنهای
رهبر جمهوری اسلامی ایران
بنده حدود یک ماه پیش به دعوت گروههای صلح طلب آمریکایی برای نشان دادن فیلم مستندی به نام ((قصههای هزار و یک روز)) ساخته حبیب احمد زاده به آمریکا سفر کردم فیلمی که پیامش صلح بود.
در چندین شهرآمریکا این فیلم به نمایش گذاشته شد، که خدارا شکر با عکس العملهای خوب مردم هم مواجه شدیم، چه آمریکایی و چه ایرانیان عزیز.
بماند که فقط در دو اکران با ۸ نفر شلوارک پوش و بیرق بدست و جیره خوار مواجه شدیم که با فحاشی و شعار مانع ورود مردم برای دیدن فیلم شدند که نتیجهای هم نداشت.
وحتی موجب شد که بنده با یک نفر از آنها که یک قهرمان پوشالی دوپینگی جودو و آواره در آمریکا بود، درگیر شوم و کار به پلیس کشیده شود و... که هنوز هم پس لرزه آن تمام نشده وکار به کنگره هم کشیده شده که چرا به بنده ویزا داده اند، باز هم مهم نیست؛ و هنوز در تمام رسانههای آنور آبی هم برنامه پُر کن شده ام و مدام توهین و سرزنش و نسبتهای دروغ که مثلا بنده عضو موثر سپاه قدس هستم و. باز هم مهم نیست. چرا که به قول حاج کاظم آژانس شیشهای من یک عهدی با خدای خودم بسته ام و پای همه چیز میایستم.
بنده به هیچ ارگانی وصل نیستم، نه دولتیام، نه سپاهی ولی با افتخار یک ایرانیام. هنرمندم، یک آزاداندیشم. رسالت ۵۵ سال فعالیتم در عالم هنرخدمت به مردم بوده و هست و خواهد بود. حال عرض اصلی ام این است: بنده همه توهینها و فحاشی و هتک حرمت را از جانب عدهای که به دروغ خود را مدافع مردم میدانند به تن میخرم، اما حرف اصلی ام این است، باور دارم که مملکت ما از ثروت خوبی برخوردار است.
ما فقیر نیستیم، ما ندار نیستیم، ما کشور ثروتمندی هستیم، حتی اگر تا ابد در تحریم بمانیم، بزرگترین ثروت این مملکت مردم هستند که همیشه مدارا کرده اند و ایستادگی، و هیچوقت پشت به دولت و دولتهایی که آمدند و رفتند و هستند نکرده اند. حال روا نیست معلم به جای بودن در مدرسه در خیابانها از نداری شعار من رفاه ندارم بدهد، روانیست مردم از نداری و تنگدستی در خیابانها گاز اشک آور بخورد و گلوله مردم پول ندارند. توان خرید مرغ و ماکارونی و روغن ندارند. سفره هایشان خالی است. شرمنده زن و بچه هایشان هستند. جای مردم در کنار خانواده است نه زندان آنهم بخاطر نبود معاش. قسم به خون پاک شهدا، قسم به زخمهای پینه بسته جانبازان، قسم به قلب پاک مردم، حاضرم مرا در میدان بزرگ شهر بدار آویزند ولی مردم آبرو دار ایران زمین رفاه داشته باشند. مردم دلشکسته اند، از شما خواهانم، حکم رفاه ملت را امضا کنید.
والسلام