حافظی: قالیباف می‌خواهد کشور را هم اینطور مدیریت‌کند؟/ برخی اوقات طرح‌هایی تصویب می‌شود که هاج و واج می‌مانیم/ مردم باید بتوانند در جلسات علنی شورای شهر حضور داشته باشند
مجموعه آتش‌نشانی هم متاسفانه اولویت شهردار تهران نبوده و این اتفاقات یکی پس از دیگری رقم می‌خورد. سال گذشته آقایان 140 میلیارد تومان منابع در اختیار داشتند که مصوبه شورا بود و 25 میلیارد تومان تخصیص داده شد. همان سال گذشته لیستی را آوردند که دستگاه‌های برش فولاد خریداری شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، روزنامه آفتاب یزد در گفت و گو خود با رحمت‌الله حافظی درباره حادثه پلاسکو به بررسی ابعاد آن پرداخته در مشروح آن در ذیل می آید.
حالا حادثه ساختمان پلاسکو هم به انحراف بخش‌هایی از بودجه شهرداری در سال 93، علت سیاسیِ حل نشدن دو معضل آلودگی و ترافیک کلانشهر تهران اضافه شده که او مطرح کرده و در موردش پافشاری می‌کند. علت اصرارش هم مطالعه و تحقیقات دقیقی است که در مورد مسائل می‌کند. حافظی معتقد است؛ نماینده مردم نباید از موضع قانونی و حقه خود کوتاه بیاید. او متخصص طب فیزیکی و توانبخشی است. بسیار وقت‌شناس و دقیقه‌ها هم برایش مهم است. سرساعت 14:30 به مطبش واقع در طبقه چهارم ساختمانی در خیابان بزرگمهر می‌رسم. می‌خواهد قبل از ورود بیمارانش صحبت‌هایمان به پایان رسیده باشد و این‌بار را در کسوت و با لباس سپید پزشکی رو به رویم می‌نشیند و شمرده و بی‌پروا پاسخ سوالاتم را می‌دهد. همراه با من باشید تا بی‌پرده عملکرد شورای چهارم را مورد بررسی قرار دهیم.
** 9 روز رسیدگی به حادثه ساختمان پلاسکو ضعف مدیریت بحران را نمایان می‌کند یا خیر؟
اول اینکه در اصل حادثه ساختمان پلاسکو نقطه‌ای (در یک نقطه از شهر) بود. دوم این که تهران به عنوان پایتخت ایران از نظر تجهیزات امداد و نجات قوی‌ترین شهر کشور محسوب می‌شود. سوم این که از تمام ظرفیت شهر در حوزه امداد و نجات کمک گرفته شد و آنها در محل حادثه پلاسکو جمع شدند. تمام نیروهای آتش‌نشانی، نیروی پلیس، اورژانس 115، نیروی انتظامی، امداد و نجات هلال احمر و حتی نیروهای نظامی تمام‌قد حضور داشتند. با وجود تمام این افراد در این نقطه، در عملکرد مقابله با بحران شهر تهران شاهد ضعف بزرگی هستیم. این کارنامه خوبی نیست. یک نقطه، تمام نیروها و این‌چنین به گِل نشسته و این‌چنین عاجز از مدیریت بحران. حالا تصور کنید که یک نقطه با یک زلزله، به چند ده یا چند صد نقطه در سطح تهران تبدیل شود و این نیروها هم بخواهند بین آنها پخش شوند. شهر تعطیل می‌شود و در یک جمله می‌توانیم بگوییم «تهران شهر بی‌دفاع... تمام.» وقتی متولیان امر اولویتی برای مدیریت بحران و پیشگیری از حوادث غیرمترقبه قائل نیستند، بیش از این نباید انتظار داشت. وقتی می‌بینید که سال گذشته و حتی سال جاری فقط حقوق پرسنل سازمان مدیریت بحران شهر تهران پرداخت شده و هیچ کار اجرایی و پروژه قابل توجه نداشته انتظاری بیش از این نباید داشته باشید. به آن سازمان فقط حقوق می‌دهند و برای فعالیت قابل توجه منابعی در اختیارشان نیست
** تجهیز آتش‌نشانی به موقع و درست انجام شده یا خیر؟
مجموعه آتش‌نشانی هم متاسفانه اولویت شهردار تهران نبوده و این اتفاقات یکی پس از دیگری رقم می‌خورد. سال گذشته آقایان 140 میلیارد تومان منابع در اختیار داشتند که مصوبه شورا بود و 25 میلیارد تومان تخصیص داده شد. همان سال گذشته لیستی را آوردند که دستگاه‌های برش فولاد خریداری شود. آواربرداری ساختمان پلاسکو 24 تا 48 ساعت به خاطر نداشتن این دستگاه‌ها با تاخیر مواجه شد. قرار بود جرثقیل‌های 300 و 450 تن خریداری کنند که 92 میلیارد تومان هم پیش‌بینی شد ولی این مصوبه نهایتا به کشوی آقایان رفت و علیرغم اینکه قول خرید آن را داده بودند هیچ اقدامی برای خرید انجام نشد. در سال جاری هم از 140 میلیارد تومانی که برایشان پیش‌بینی کردیم 120 میلیارد تومان محل 2 درصد عوارض ایمنی است و 20 میلیارد تومان هم ردیف بودجه دارد. شهرداری علیرغم مصوبه شورای شهر نه تنها این 20 میلیارد را به آتش‌نشانی تخصیص نداده بلکه آن را ابلاغ هم نکرده است. از 140 میلیارد تومان تا صبح یکشنبه هفته گذشته چیزی حدود 54 میلیارد تومان محقق شده بود که دوشنبه هفته گذشته به 70 میلیارد تومان رسید. 69-70 میلیارد تومان محقق شده ولی آقایان یک بار 16 میلیارد و 500 میلیون تومان، یکبار هم 5 میلیارد تومان تخصیص داده‌اند که جمعا 21.5 میلیارد تومان تخصیص داده‌اند و 10 میلیارد هم قول دادند که بعد از عملیات به آنها بدهند و فقط 5 میلیارد تومان تخصیص دادند. سرجمع از 70 میلیارد تومانی که محقق شده 26.5 تخصیص یافته. بعد هم خیلی راحت در صحن علنی شورا حرف تحویل مردم می‌دهند. می‌گویند 50 میلیارد تخصیص داده‌اند. اگر 50 میلیارد تخصیص دادید پرینت بانک‌تان را بیاورید ببینیم. حالا دوره‌ای نیست که بشود کارها را به این طریق پیش برد و کسی که زیربنای فکری و کاری‌اش مبتنی بر این روش است به نتیجه نخواهد رسید. ممکن است چند صباحی دوام بیاورد ولی اینها بعد خودشان را نشان می‌دهد و در اذهان مردم باعث سوال می‌شود. با مردم شفاف‌تر باشید. هر اتفاقی افتاده بگویید اگر مشخص شد قصوری هم صورت گرفته عذرخواهی کنید. در همه سطوح از مسئولان انتظار داریم شفاف باشند. الان باید شفاف بگویید افرادی که از زیر آوار خارج می‌شوند از لحاظ ظاهری سالم هستند یا بخشی از بدن‌شان آسیب دیده؟ چرا با مردم راحت صحبت نمی‌کنید؟ اینها همه مشخص است و مردم کاملا هوشیارند. این مسائل فقط آزمون و امتحانی است برای مسئولین. باید ببینیم کسانی که مسئولیت به عهده دارند می‌توانند سربلند از این آزمون خارج شوند یا خیر؟
** بعد از آن که حادثه پلاسکو اتفاق افتاد در شبکه‌های اجتماعی پخش شد که شهردار در شصتمین جلسه شورای شهر می‌گوید که ساختمان پلاسکو ناایمن است و نگران آن هستم. اگر آن را پلمب کنم می‌گویند در این وضعیت اقتصادی چوب لای چرخ مردم گذاشتید اگر رها کنم و آتش بگیرد می‌گویند شهرداری خواب بودی. نظرتان در مورد این فیلم چیست؟ ضمنا مبحثی مطرح شد مبنی بر اینکه چرا شهرداری جایی را به کسبه اختصاص نداده که در مدت ایمن‌سازی ساختمان پلاسکو در آنجا اسکان یافته روزی‌شان با مشکل روبرو نشود.
کلیپ دیگری هم این چند وقت در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود که در آن یک مجموعه فروشگاهی را نشان می‌دهد و مردم داخل فروشگاه در حال خرید هستند، نیوجرسی می‌گذارند و درب‌ها را پلمب می‌کنند. فیلم شصتمین جلسه شورای شهر اقرار آقای شهردار به این است که ایشان به غیراستاندارد بودن ساختمان پلاسکو علم داشته. گام بعدی چه بود؟ اگر می‌گویید مکاتبه کردیم پس از مکاتبه پیگیری کردید؟ اگر نه شهرداری باید مداخله می‌کرد و فضای لازم را پیش‌بینی می‌کردند که این افراد جا به جا شوند. مشابه ساختمان پلاسکو هم داریم که انتظار می‌رود برای ساختمان‌های بعدی این کار انجام شود.
**یکی از انتقادات همیشگی شما به بودجه شهرداری و انحرافات آن است. چطور شورا به راحتی از انحراف بخش‌هایی از بودجه مصوب سال 933 شهرداری گذشت کرد؟
بودجه سال 93 مبلغ 15000 میلیارد تومان بود. نیمه دوم سال 92 وقت عمده اعضای شورای شهر صرف تدوین برنامه 5 ساله دوم و بعد از آن هم صرف بودجه سال 93 شد. انصافا هم اعضای شورای شهر، مشاورین و کارشناسان برای بستن بودجه این سال وقت گذاشتند. بنده چیزی حدود 180 ساعت در ماه وقت گذاشتم تا بودجه مصوب و ابلاغ شد. سال 93 از این 15000 میلیارد تومان آقایان حدود 5000 میلیارد تومان انحراف داشتند و آنچه را که شورا مصوب کرده بود، زیر پا گذاشتند و این مبلغ را در جایی که مصوبه قانونی نداشت، هزینه کردند. آخرین هفته اسفندماه بود که شهرداری این انحراف را در قالب لایحه دو فوریتی به شورا آورد و متاسفانه به تصویب رسید. من با اعتراض و ناراحتی آن جلسه را ترک کردم و پس از ساعتی با وساطت دوستان دوباره به جلسه برگشتم. به نظرم وقتی چنین حمایت‌های خارج از چارچوب صورت می‌گیرد نباید توقع داشته باشیم که شهرداری به مصوبات شورا احترام بگذارد. وقتی شورا این 5000 میلیارد تومان انحراف را می‌پذیرد و تائید می‌کند، سازمان‌های نظارتی هم نمی‌توانند کاری کنند. اگر شورا آن انحراف را نمی‌پذیرفت، حتما در گزارش حسابرس قید می‌شد، متعاقب آن سیستم‌ها و نهادهای نظارتی ورود پیدا می‌کردند و حتما آقایان باید در مراجع صالحه پاسخ می‌دادند ولی وقتی آقای رئیس شورا از شورا مصوبه می‌گیرد یعنی مورد تائید شوراست و هیچ نهاد نظارتی هم نمی‌تواند بعد از این مصوبه، آن انحراف را تخلف محسوب کند. حاصل همین حمایت‌ها،
(که البته آنها دلایلی برای حمایت‌هایشان دارند)، بهتر است بگوییم دلایل خارج از چارچوب و غیرقابل قبول، باعث می‌شود که این رفتارها شکل بگیرد. در بیش از یک دهه‌ای که آقایان بر مسند امور بودند چنین حمایت‌هایی باعث شده که تصمیمات خارج از مصوبات بگیرند و مطمئن باشند که در صحن شورا حمایت می‌شوند و مصوبه می‌گیرند. اگر این حمایت ها نبود قطعا جرات نمی‌کردند که از چارچوب‌ها خارج شوند و خودرای باشند.
** به نظر شما درآمد شهرداری مناسب است؟
درآمدهای شهرداری در بودجه هر سال مشخص و تعیین شده که سهم درآمدی شهرداری از چه منابعی و چند درصد آن ناشی از فروش تراکم است. باید به این سمت گام برمی‌داشتیم که طی چند سال گذشته روز به روز سهم درآمدهای ناپایدار را کمتر کنیم که متاسفانه محقق نشد. در حال حاضر چیزی حدود 6000 میلیارد تومان از درآمدهای شهرداری پایدار است و مابقی آن ناپایدار است و نمی‌شود روی درآمدهای ناپایدار برنامه‌ریزی کرد. البته در موضوع نگهداشت می‌توان به راحتی شهر را با همین 6000 میلیارد تومان مدیریت و اداره کرد.
** همیشه اعلام کردید که اگر دوستان عینک‌های سیاسی‌شان را از چشم بردارند می‌توانند در مقوله آلودگی هوا به نتیجه برسند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، پیشنهاد شما به عنوان رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر برای حل این معضل، چیست؟
در مقوله آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین گام‌ها که باید برداشته شود، این است که موتورسیکلت‌ها برقی شود. در مقابل پروژه‌های کلان که در سطح شهر تهران و کشور انجام شده، این کار بسیار سبک و ساده است. دولت و شهرداری هم باید برای ساماندهی آن، یارانه بدهند چون خسارتی که جامعه و مردم برای تردد موتورسیکلت‌های کاربراتوری می‌دهند، بسیار بیشتر از هزینه تبدیل موتورسیکلت‌های
کاربراتوری به موتورسیکلت‌های برقی است.
هر دستگاه موتورسیکلت کاربراتوری به اندازه 6 الی 8 خودروی یورو 2 آلودگی ایجاد می‌کند و این آلودگی ها
هم منجر به بیماری های متعدد مردم می‌شود و
اینجاست که دولت برای درمان این بیماران هزینه بیشتری می‌دهد که مسلما بسیار بیشتر از هزینه برقی کردن خودروهاست. اگر به هزینه‌های مستقیم درمان، هزینه‌های غیر مستقیم ناشی از حذف نیروی انسانی از محیط کار و تلاش را هم اضافه کنیم، قطعا از هزینه برقی کردن موتورسیکلت‌های کاربراتوری بیشتر می‌شود. بنابراین یک مداخله جدی نیاز است و برنامه‌ریزی دقیق تا نسبت به جایگزینی موتورسیکلت ها اقدام شود، طوری که برای دارندگان این موتورسیکلت‌ها هم هزینه قابل توجهی به همراه نداشته باشد، با این جایگزینی، خسارت های مذکور و آلودگی صوتی کاهش یافته و حداقل 25 درصد از آلودگی هوا نیز کاسته می‌شود. این در حالی است که دستیابی به هر یک درصد کاهش آلودگی هوا برایمان مهم و حیاتی است. این گامی است موثر که می‌توان در کوتاه مدت و سریع برداشت. گام دوم شناسایی و رسیدگی ضرب الاجل به منابعی است که آلودگی هوا را به همراه دارند. یکی از منابع آلودگی شهر تهران، محله تقی‌آباد در جنوب شهر است. زباله‌گردهایی که در سرتاسر شهر فعالیت می‌کنند، زباله‌هایشان را در قالب یک شبکه غیررسمی به محله تقی‌آباد می برند. در آن محل و در چند هکتار زمین، زباله‌ها تفکیک می‌شود. آن بخش از زباله‌هایی که قابل استفاده است برای فروش به سمت صنایع می‌رود و آن بخشی که قابل استفاده و فروش نیست شب‌ها سوزانده می‌شود.
آقایان در دل شهر تهران، شب‌ها زباله می‌سوزانند و کسی هم جرات ورود به آن منطقه را ندارد، نیاز هست که شهرداری با همراهی مراجع صالح (به دلیل بحث‌های حاشیه‌ای و امنیتی) و نیروی انتظامی‌مداخله کرده و این مقوله را ساماندهی کنند، نمی‌گوییم آنها را متلاشی کنند زیرا شهروندانی هستند که زندگی‌شان از این طریق می‌گذرد بلکه می‌گویم این افراد ساماندهی شوند و در کهریزک سوله‌ای به آنها اختصاص دهند که با روش‌های استاندارد از این نیروهای زباله‌گرد استفاده کنند یعنی جمع‌آوری زباله به صورت مکانیزه انجام شود تا از منظر چهره شهر و سلامت انسان‌ها تهدیدی وجود نداشته باشد و این زباله‌گردها در سوله‌های تفکیک به عنوان کارگر به کار گرفته شوند و از سوی دیگر، بحث سوزاندن زباله‌ها هم مرتفع شود. موضوع دیگر خودروهای دیزلی که در سطح شهر (به ویژه شب‌ها) تردد و دوده تولید می‌کنند به فیلتر دوده تجهیز شوند. گام اول این است که تولیدکننده ملزم شود فیلتر دوده نصب کند.
** یعنی تولیدکنندگان برای خودروهای دیزلی فیلتر دوده نمی‌گذارند؟
خیر. خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده هستند. اگر تولیدکننده ملزم با این اقدام شود، آلودگی در آینده و به تدریج کاهش می‌یابد. برای خودروهای دیزلی که در حال حاضر در شهرها تردد می‌کنند، فراخوان داده شود و باید با تمهیداتی همچون اعمال یارانه و یا ارائه تسهیلات به صاحبان خودروهای دیزلی، آنان مجاب و نهایتا ملزم به نصب فیلتر دوده شوند. ناوگان اتوبوسرانی تهران را هم نباید از قلم بیندازیم. در حال حاضر از 6000دستگاه اتوبوس فعال، تقریبا 50 دستگاه به فیلتر دوده مجهز شده، در حقیقت بقیه این ناوگان نیاز به فیلترگذاری دارد.
** به نظر شما سوخت خودروها مشکل ندارد؟
4 سال قبل میزان گوگرد گازوئیل توزیعی، بسیار بالا بود. میزان گوگرد گازوئیل باید زیر 50ppm باشد در حالی که گازوئیلی با میزان گوگرد 8000ppm به مصرف اتوبوس‌ها‌ی شرکت واحد و 10هزار سرویس خودروهای گازوئیلی در سطح شهر می‌رسید. اقدام خوبی که طی سه سال گذشته در دولت انجام شد گوگردزدایی از گازوئیل بود که 8000ppm به زیر 50ppm رسید. اما هنوز هم زمستان‌ها مقداری نگران‌کننده است، به واسطه این که مصرف گاز شهری افزایش پیدا می‌کند، برای صنایع محدودیت ایجاد و گوگردزدایی کمتر انجام می‌شود و به تعبیری میزان گوگرد گازوئیل افزایش می‌یابد. شنیده می‌شود (منتها خبرم موثق نیست) که گازوئیل تهران استاندارد است ولی هر چه از شهر تهران دورتر می‌شویم میزان گوگرد بیشتر است به همین دلیل در سایر شهرها که صنعتی نیستند هم آلودگی هوا داریم. امیدواریم که این مشکل برای همیشه حل شود و گازوئیل استاندارد تولید شود.
** تخریب ساختمان‌ها هم ایجاد آلودگی می‌کند. آیا برای آن هم راه‌حلی وجود دارد؟
بله. باید برای ذرات معلقی که به دنبال تخریب ساختمان‌ها در هوا ایجاد و در سطح شهر پراکنده می‌شود هم استانداردهایی از سوی سازمان نظام مهندسی پیش‌بینی شود. مجری و پیمانکاران موقع تخریب می‌توانند از سیستم‌های مه‌پاش استفاده کنند تا ذرات معلق را مهار کند. بنابراین می‌بینید که برای تمام مشکلات تمهیداتی وجود دارد که بخشی از آن به شهرداری و بخشی دیگر به دولت مربوط می‌شود و اگر دوستان سر یک میز نشستند و قصد حل مشکلات را داشتند، می‌توان برنامه‌ریزی کرد ولی اگر قرار باشد بهانه‌گیری کنند و توپ را به زمین دیگری بیندازند، حاصلش همین اتفاقات و آشفته بازاری است که چند سال گذشته شاهد بوده ایم و خسارت سنگین آن هم به مردم تحمیل می‌شود. وقتی به مسائل زیست محیطی و مرتبط با سلامت مردم، سیاسی نگاه می‌شود، هر کسی از موضع خودش دفاع می‌کند ولی نهایتا مشکلی را حل نمی‌کنند. نیاز است حل مسائل اجتماعی از پوسته سیاسی خارج شده و مسئولان سرمیز عملیات بنشینند و اتفاق نظر داشته باشند تا مشکل حل شود.
** هر دو طیف سیاسی در شورا نماینده دارند. آیا جناح‌‌بندی‌ها در تصمیم‌گیری‌های شورا تاثیر دارد یا خیر؟
تقریبا دو جناح اصلی در کشور وجود دارد، در تصمیم‌گیری‌های خاص (مانند انتخاب رئیس شورا یا تعیین شهردار) قطعا دسته‌بندی‌های سیاسی پررنگ‌تر می‌شود ولی در سایر مواقع، اکثرا، نقطه نظرهای کارشناسی مطرح می‌شود. در مواردی هم اعمال نظرهایی است که متاسفانه از خارج شورا به شورا وارد می‌شود و می‌بینیم که اصلاح‌طلب و اصولگرا، در مورد موضوع فرمایشی که از بیرون خواسته شده، با هم اتفاق نظر پیدا کرده و با هم از آن دفاع می‌کنند، نهایتا هم به‌واسطه آن که رای اکثریت را همراه خود دارند، بعضی اتفاقاتی رخ می‌دهد و برخلاف آنچه که صرفه و صلاح و منطق ایجاب می‌کند یک همراهی و موجی ایجاد شده و مصوبه‌ای گرفته می‌شود. در این میان 7-8 نفر‌ها‌ج و واج می‌مانیم که چه شد؟
** در شورای چهارم چنین اتفاقاتی افتاد؟
بله و متاسفانه طی سه سال گذشته شاهد چنین اتفاقاتی بودیم.
** جای خالی آیت‌الله هاشمی را در انتخابات سال آینده چطور می‌بینید؟
این واقعه برای کشور و مردم غیرمنتظره و سخت بود. قبل از این اتفاق ناگوار پیش‌بینی بنده این بود که آقای روحانی با حدود 5 درصد بیشتر از دوره قبل و مجددا به عنوان رئیس‌جمهوری منتخب مشغول به کار شوند، قطعا طیف اصولگرا هم تلاش خودشان را می‌کنند که با ایجاد اجماع وارد عرصه انتخابات شوند و شانس موفقیت خودشان را افزایش دهند. فکر می‌کنم با این اتفاقی که رخ داد وحدت مضاعفی بین اصلاح‌طلبان ایجاد شود و باعث شود آقای روحانی چیزی حدود 15 تا 20 درصد بیشتر از دور قبل رای بیاورد.
** به نظرتان آقای قالیباف در انتخابات شرکت می‌کند؟ در صورت حضورش در عرصه انتخابات رای می‌آورد؟
اطرافیان ایشان اعلام کردند که اگر اجماع شود، حضور پیدا خواهد کرد ولی فکر نمی‌کنم آن اجماعی که ایشان مطالبه می‌کند بوجود آید. در بین اصولگرایان، گروه‌هایی هستند که به شدت با حضور ایشان مخالفند علاوه بر آن، عملکرد ایشان هم طی چند سال اخیر در شهرداری، قابل‌پذیرش نیست. بدیهی است که عملکرد آقای قالیباف در چگونگی مدیریت شهر تهران نمود پیدا می‌کند، اگر ما شهر تهران را به عنوان یک الگوی قابل‌پذیرش برای سکونت می‌پذیریم، بنابراین باید بپذیریم که ایشان با همین مدیریت و همین تیم بیاید و کشور را اداره کند ولی وقتی که مدیریت ایشان طی 10سال گذشته نقاط چالش جدی به همراه داشته و مورد تائید نیست، قطعا مردم نمی‌پذیرند که این مدیریت، تعمیم یافته و به سطح ملی و کلان کشور راه یابد لذا به نظرم نمی‌آید ایشان اقبال زیادی در این موضوع داشته باشد چه بسا اصولگرایان به سمت کاندیداهای دیگر هم بروند.
** شورای چهارم چقدر در شفاف‌سازی عملکرد شهرداری موثر بوده است؟
شاید شورای چهارم نتوانست در بعضی موضوعات ورود جدی داشته باشد ولی ویژگی شورای چهارم ساختارشکنی است که نقطه عطفی بود و در اصل، زیربنایی بود برای شفاف‌سازی در حوزه مدیریت شهری، تابوهایی که وجود داشت شکسته شد و برخی اعضا، علاوه بر مطالبه اجرای مصوبات، گزارش عملکرد مدیریت شهری را به جامعه نیز منتقل کردند. طبق قانون شورا باید هر شش‌ماه یکبار عملکرد مدیریت شهری را برای اطلاع عموم، روی سامانه قرار دهد در حالی که این اتفاق نمی‌افتاد. در شورای چهارم این تزلزل در مقاومت برای انعکاس اطلاعات ایجاد شد و ساختارها شکسته شد و به نظر می‌آید یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای شفاف‌سازی برداشته شد. امیدواریم که شورای بعد به استناد همین اتفاقی که رخ داده و با احترام به قانون خیلی راحت عملکردهارا منعکس کند. هنوز هم گزارش عملکرد تبصره‌های بودجه در دسترس اعضاء قرار نمی‌گیرد تا زمانی که به صحن بیاید. در صحن هم به صورت اسلاید نمایش داده می‌شود و تمام. هیچ چیزی در اختیار اعضاء که نماینده مردم هستند قرار نمی‌گیرد، در صورتی که حق من و تمام دوستانم هست که به این گزارش‌ها دسترسی داشته باشیم. با این اوصاف چه انتظاری دارید که این تیم با این طرز تفکر، گزارشی را در اختیار مردم قرار دهند؟ طوری عمل کنید که از ارائه گزارش عملکردتان نگرانی و واهمه نداشته باشید، چرا طوری رفتار می‌کنید که خودتان از ارائه عملکردتان به مردم و حتی نمایندگان مردم هراس دارید؟ امیدواریم که در شورای پنجم طبق قانون، شفاف‌سازی صورت گیرد و اجازه دهند در تمام جلسات (مگر جلسات غیر علنی و محرمانه که بندرت تشکیل می‌شود ) رسانه‌ها هم حضور یابند. در حال حاضر جلسات محرمانه‌ای نداریم و تقریبا تمام جلسات علنی است با این وجود یکشنبه‌ها، جلسات علنی بدون حضور خبرنگاران برگزار می‌شود، در صورتی که نه تنها اصحاب رسانه، بلکه مردم هم باید حضور داشته باشند. البته ممکن است ابراز شود شرایط محیطی تالار شورای شهر طوری نیست که مردم حضور داشته باشند که این موضوع نیز با تمهیداتی قابل حل است، می‌توان جلسات شورا را برای مردم و در تالار ایران‌زمین با ظرفیت پذیرش چند صد نفر به صورت زنده پخش نمود. از قبل هم دستور جلسات روی سایت شورا باشد تا هر شهروند علاقمندی در تالار ایران‌زمین حضور یافته و به صورت زنده و مستقیم مذاکرات شورا را ببیند. اگر این زیرساخت فراهم شد آن موقع این امید هست که تخلف کمتر شود. ما از اربیل عراق که کمتر نیستیم. رئیس شورای اربیل حدود 8 ماه قبل به تهران آمده بود و می‌گفت هم جلسات صحن شورای روی مانیتورها پخش می‌شود و هر شهروندی که می‌خواهد می‌تواند در لابی شورا جلسات را دنبال کند و هم جلساتی که در اتاق خودم دارم، روی مانیتور نمایش داده می‌شود. هر وقت آقایان به این نتیجه رسیدند که مردم محرم هستند، آن موقع می‌توانیم امید داشته باشیم که شفاف‌سازی انجام و خیلی از تخلفات مهار می‌شود. این نگرش که مردم محرم نیستند مقدمه‌ای است برای انحرافات و اشتباهات. اگر این نگرش اصلاح شود و از اولین روز شورای پنجم همه خبرنگاران و اصحاب رسانه حضور داشته باشند و مردم هم به صورت زنده به متن مذاکرات دسترسی داشته باشند، خیلی از مشکلات خودبخود حل می‌شود.
** عملکرد شهرداری طوری است که شبهه عدم شفافیت را به وجود می‌آورد و انگار دلش نمی‌خواهد که برخی مسائل به ویژه مسائل مالی‌اش علنی شود. عملکرد شورا چقدر به این شفاف‌سازی کمک می‌کند؟
ما خیلی تلاش کردیم منتها تا زمانی که رئیس شورا نخواهد، کاری انجام نمی‌شود. نقش رئیس شورا در این شفاف‌سازی خیلی مهم است. بنده به عنوان یک عضو شورا بارها می‌توانم مطالبه کنم، ولی وقتی این مطالبات مورد پذیرش رئیس نباشد و از دفتر رئیس شورا خارج نشده و به شهرداری نرسد، عملا به بن‌بست می‌خورد.
** در شرایط بن‌بست شما چه می‌کنید؟
در این گونه مواقع، مراوده بیشتر با مردم و انتقال اطلاعات به نهادهای نظارتی، از مهم ترین اقداماتی است که بر خود لازم دانسته ام. از طریق اصحاب رسانه (که همراهی‌شان جای تشکر دارد) طی سه سال گذشته به مردم اطلاع‌رسانی کردم و اعلام کرده ام که «مردم بدانید؛ این اموال شماست... اینطور هزینه شده... این کارهای منفی و این هم کارهای مثبتی است که انجام شده.» این حداقل کاری است که می‌توانستم به عنوان نماینده مردم انجام دهم. اما در نهایت، نقش رئیس شورا بسیار مهم و اساسی است، حتی اعضای شورای شهر مطالبه هم نکنند، اگر رئیس شورا چنین انگیزه و ایده‌هایی را داشته باشد، می‌تواند مطالبه کند و شهرداری را به خط آورده، جلوی انحرافات و خطاهایش را بگیرد. متاسفانه چنین چیزی در چند سالی که گذشت در حد قابل توجه و درخور شورا وجود نداشته است.
