هاشمی عزیز چنان آرام بود...
مشاور سیاسی رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی از بی‌احترامی‌ها به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نوشت و گفت: هاشمی سی و چند سال مظلوم بود.
متن یادداشت مشاور سیاسی رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام به شرح زیر است:
«مظلوم‌تر از بهشتی
کاش جنگ عده‌ای را با خودش می‌برد. مثل سیلی که ناگاه می‌آید و هرچه را سر راهش هست با خودش جمع می‌کند و می‌برد.
البته معلوم است که خیلی‌ها که در جنگ بودند، از جمله خود من و کسی به نام سعید قاسمی که اخیرا در دروغی وقیحانه پا را از دایره دین و انصاف بیرون نهاده و در یک هرزه‌پراکنی از تغییر صورت هاشمی پس از مرگ سخن گفته است. پای رفتنمان لنگ بود و لایق دیدار یار نبودیم و حال و روزمان شد این.
من این را با اکراه وفقط برای درج در تاریخ و برای اینکه دروغی را تکذیب کرده باشم می‌نویسم و خدا را هم بر درستی سخن خویش گواه می‌گیرم که آن شب تلخ در موقع غسل هاشمی بزرگ و مظلوم با تنی محدود از جمله دو نوه امام،سیدحسن آقا و آقا سیدیاسر و دو فرزند ایشان مهدی و یاسر و چند نفر از بچه‌های جماران که متکفل غسل بودند حضور داشتم.
خدا شاهد است که با ۶۰ سال عمری که از خدا گرفته‌ام و چهره بعضی انسان‌ها را پس از مرگ، چه شهید و چه غیر شهید کم ندیده‌ام، چهره‌ای را کمتر به نورانیت و آرامشی را کمتر همانند آرامش هاشمی در بستر مرگ دیده‌ام. هاشمی عزیز چنان آرام بود که انگار خسته از بی‌خوابی‌ای به درازای ده‌ها سال، به خوابی عمیق فرورفته است و من که ساعت ۱۰ صبح همان روز شاهد سخن گفتن توأم با لبخند او با خود بودم، باورم نمی‌شد این همان هاشمی سرحال و شادمان آن روز صبح است که اکنون بی‌جان بر تخت کهنه‌ای افتاده و تسلیم محضر حق است، گریان به چشمان بسته‌اش می‌نگریستم و در دل نجوا می‌کردم که ان‌شا‌ئالله الان چشمان نافذش را باز می‌کند و برمی‌خیزد؛ آرزویی محال.
حین غسل، چندبار وسوسه شدم با موبایل از پیکر بی‌جان و آرام در محضر حق هاشمی فیلم و عکس بگیرم اما از وی و فرزندان غمزده و بهت‌زده و مبهوت چهره نورانی پدر حیا کردم و کاش می‌گرفتم تا راه را بر این هرزه‌گویی‌های سعید قاسمی بسته باشم.
در مصاحبه‌ام که دو روز پس از ارتحال هاشمی عزیز با روزنامه شرق انجام شد، گفتم ابعاد مظلومیت هاشمی با شهید مظلوم بهشتی قابل مقایسه نیست. یکی‌اش اینکه آن مظلوم اول، حداکثر دو تا سه سال از دست دوست و غیردوست جفا دید و بلای مظلومیت کشید و این مظلوم دوم، بیش از سی و چند سال مظلومیت دید. دیگر اینکه پس از شهادت مظلوم اول، دامنه تخریب‌های علیه او تقریبا فرونشست ولی پس از ارتحال این مظلوم دوم تخریب‌ها ادامه داشته و دارد.
چند روز پس از ارتحال، که هنوز کفن هاشمی خشک نشده، کسی را به سیما آوردند تا او را با زبیر مقایسه و لقب مفسد فی‌الارض بدهد.
کاش مصلحت بود و ظرفیتی بود تا می‌گفتم دیروز که فرزند یکی از عارفان راه رفته از شیراز پیش من آمد و از قول پدر ارجمندش درباره شکوه و جلال و منزلت هاشمی پس از مرگ و استقبالی که امام و اولیای وی پس از ارتحال از او نموده‌اند چه چیزهایی گفت.
از صمیم دل دعا می‌کنم کسانی امثال حمید رسایی و سردار سعید قاسمی و ... که جفا می‌کنند و پس از مرگ هم به مرده لگد می‌زنند، به خود بیایند و توبه کنند. شاید توبه‌شان پذیرفته شود.»
