واکنش نماینده ادوار مجلس به خبر «توزیع کارت نان»/ امانی: مگر زندگی مردم فقط نان است

به گزارش دیده بان ایران؛ شهربانو امانی ، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی و نماینده ادوار مجلس درباره حذف ارز ۴ هزار و ۲۰۰ تومانی گفت: تردید در لزوم اتحاذ این تصمیم نیست و بدون شک با توجه به این که دو نرخی بودن فسادزا است باید این تصمیم اجرا شود اما به نظر می رسد نه دولت و نه مجلس در اینباره برنامه ریزی درستی انجام نداده اند.

وی با بیان این که «حذف ارز ترجیحی بدون شک فشار تورمی را بر طبقه متوسط و ضعیف جامعه وارد می کند» افزود: از زمان اجرای سیاست های پول پاشی و یارانه نقدی در دولت های آقای احمدی نژاد به مرور طبقه متوسط رو به اضمحلال رفته است و حالا بدون شک یک فشار جدید بر این طبقه وارد می شود چرا که این تصمیم ضروری بدون برنامه ریزی های درست و با راهبرهای پوپولیستی مشابه تصمیمات مجلس هفتم و دولت نهم و دهم در حال پیاده سازی است.

نماینده ادوار مجلس درباره تصمیم سازمان برنامه و بودجه و محاسبات برای توزیع کارت نان گفت» مگر زندگی مردم فقط نان است، عواقب این تصمیم بر زندگی مردم بسیار زیاد است و این که تصور کنیم با یارانه ۱۰۰ هزار تومانی و کارت نان اثرات تورمی این تصمیم را خنثی می کنیم تصوری صد در صد اشتباه است .

وی با تاکید بر این که«کارت نان را افراد خیر و مسئولان دینی در دهه های ۴۰ و ۵۰ به خانواده های آسیب دیده می دادند»، گفت: این تصمیم برنامه ریزی بسیار دقیق تری را می طلبد اما شیوه و برنامه مجلس و دولت در حذف ارز ترجیحی آزمودن آزموده خطا است و دوباره در حال تکرار تجربیات دولت های نهم و دهم در زمینه اقتصاد و معیشت مردم هستیم .

امانی همچنین با هشدار درباره فقر غذایی که بر طبقاتی از جامعه فشار می آورد، تاکید کرد: یکی از شاخص های مهم توسعه یافتگی قد کودکان زیر سن دبستان است ، بچه های زیر سن دبستان کشور سال هاست ۵ تا ۶ سانتی متر از متوسط جهانی پایین تر است و این ناشی از فقر غذایی است و خطر افزایش فقر غذایی در اجرای اصلاحات اقتصادی از جمله حذف ارز ترجیحی نباید نادیده گرفته شود

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با تاکید بر این که دولت آقای رییسی نباید در تکرار تجربه های اقتصادی  دولت نهم و دهم اصرار کند، خاطر نشان کرد: تجربه بلوک شرق در پرداخت یارانه نقدی در دولت دهم آزموده شد ، بلوک شرق بعد از جنگ جهانی دوم این دست از تصمیمات را اجرا کرده و حتی یارانه نقدی و بن خرید لباس هم می دادند اما تجربه ان ها نشان می دهد که این رویه های مدیریتی برای اجرای تصمیمات ناگزیر اقتصادی بی نتیجه است.