آیا کرباسچی از کارگزاران جدا می شود؟/ بازگشت فائزه هاشمی به جلسات

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ غلامحسین کرباسچی در گفت و گویی از تلاش برای راه اندازی روزنامه شخصی خود به نام «هم میهن» و دخالت نکردن در امور اجرایی حزب گفته است. به نظر می رسد این بار «صدای ناکوک»  درون حزب کارگزاران تصمیم گرفته خاموش شود یا اینکه راه خود را از دیگر اعضای حزب جدا کند و شاید شیخ غلامحسین کرباسچی در تشکیلاتی دیگر «قبای» دبیر کلی بر تن کند؟! البته اینها همه گمانه زنی رسانه ای به سبب دور شدن سریع کرباسچی از بدنه حزب کارگزاران است.

بنابر گزارش دیده بان ایران؛ دبیر کل سابق کارگزاران همیشه راه مخالف حسین مرعشی و البته بخشی از اصلاح طبان را در پیش گرفته بود در انتخابات امسال و بحث های کلاب هاوسی با تاجزاده، جلایی پور و... مرزبندی خود را پر رنگ کرد. 

اختلافی که در سال ۱۳۸۴ آغاز و در سال ۱۳۸۸ به دنبال حرکت خلاف جهتش در حمایت از کروبی به اوج شد در سال ۹۲ و ۹۶ فروکش کرد و دوباره در سال ۱۴۰۰ به دنبال حمایت از «عبدالناصر همتی» به اوج رسید. 

استعفای دسته جمعی در حزب کارگزاران؛ واقعیت یا ...

ماجرای اختلافات در کارگزاران وقتی به اوج رسید که خبرها از یک استعفای دسته جمعی حکایت می‌کرد؛ چهارماه پیش زمزمه‌ استعفای دسته جمعی از حزب کارگزاران به گوش رسید آن هم بعد از صحبت‌های فرزانه ترکان درباره علت استعفایش از حزب؛ او در همان مقطع به  برنا گفت: «من به دلیل زاویه‌ای که با برخی سیاست‌های حزب کارگزاران، خصوصا در انتخابات اخیر پیدا کردم از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادم. چند نفر از افراد صاحب‌رأی و بزرگان حزب هم علاوه ‌بر من از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادند.»

ترکان با انتقاداتی که بیشتر شخص کرباسچی را نشانه می‌رفت گفت «اگر قرار باشد همیشه دبیر، رییس و کمیسیون سیاسی ما در اختیار همان افرادی باشد که ۲۰ سال قبل بود، نمی‌توان تغییری حس کرد» او نسبت‌به بی‌توجهی برخی اصلاح‌طلبان به جوان‌گرایی انتقاد کرده و گفته بودد« باید اجازه بدهیم که ایده‌های نو و جوان‌هایی که خلاق هستند بیایند و برنامه، کمک و راهکار ارایه بدهند.»

کمی بعدتر خبر استعفای طاهرنژاد نیز مطرح شد که او در واکنش به این خبرها عنوان کرد از شورای مرکزی استعفا داده نه عضویت در حزب. در این میان زمزمه های استعفای حسین مرعشی نیز شنیده شد اما این استعفا نیز تکذیب شد. زمزمه هایی که هرکدام حکایت از برخی اختلافات در این حزب داشت.

شکسته شدن سکوت های سیاسی

بعد از آنکه غلام‌حسین کرباسچی در آخرین کنگره وارد گود رقابت برای کرسی دبیرکلی نشد و حسین مرعشی با اکثریت رای در این جایگاه قرار گرفت دیگر چیزی برای پنهان کردن باقی نمانده بود و همه از اختلافات درون حزبی کارگزارانی‌ها با خبر شده بودند و حالا دیگر دلیلی برای ادامه پیدا کردن سکوت نبود و برای همین کرباسچی مهر سکوتش را شکست و به اتفاقات و اختلافات درون حزب پرداخت. او با اشاره به  تغییر و تحولات اخیر به اعتماد گفت: « بالاخره همه مشکلاتی در احزاب وجود دارد و ما هم با بعضی اعضای حزب اختلاف‌نظرهایی داشتیم. درواقع شخصا به بعضی تصمیمات و کارهایی که با عجله در حزب صورت گرفت، انتقاد داشتم. ازجمله در همین بحث کنگره، من معتقد بودم که نباید پیش از آنکه وزارت کشور لیست اعضای کنگره را تایید کنند، ضرورتی نداشت که برای انجام تغییر و تحول در ارکان حزب عجله کنیم.» 

او ادامه می‌دهد: «من از گذشته هم این مساله را درباره تغییر دبیرکل مطرح و تاکید داشتم که تمایلی به ادامه همکاری در مسیر کار اجرایی حزب ندارم و از 3 دوره قبل تا به‌حال، با اصرار دوستان قبول مسوولیت می‌کردم. همچنین در آخرین کنگره پیش از این کنگره‌ای که اخیرا برگزار شد هم دوستان در جمع تعهد کردند که در دوره بعد یعنی همین دوره اخیر از من نخواهند که قبول مسوولیت کنم اما درمورد چگونگی اعلام این مساله و نیز اینکه در چه زمان و تحت چه شرایطی باید این تغییر و تحول در حزب را انجام دهیم، اختلاف‌نظرهایی وجود داشت. بدین‌ترتیب که من معتقد بودم باید صبر کنیم تا هم وزارت کشور تکلیف کنگره و صلاحیت اعضای منتخب را روشن کند و بعد از آن، ما نسبت‌به انتخاب دبیرکل و اعضای شورای مرکزی از میان افرادی که بنابه قانون ازسوی وزارت کشور به این منظور تایید شده‌اند، اقدام کنیم. ضمن آنکه تاکید داشتم دوستان اجازه بدهند از مسائل حاشیه‌ای که درپی برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر رقم خورد، فاصله بگیریم و پس از آن، در فضایی مناسب و نرمال این تغییر و تحول انجام شود. اما بعضی دوستان عجله داشتند که من این شیوه را نمی‌پسندم.» 

این روایت کرباسچی درحالی مطرح می شد که برخی شنیده ها حکایت از آن دارد که در صورت کاندیدا شدن کرباسچی احتمال رأی نیاوردن او بیشتر بوده است و انتقادات از او و مواضعش در حزب طی چندسال اخیر جدی شده است.

اختلافات در درون احزاب اصلاح طلب البته امری جدید نیست و همین چند وقت پیش نیز اختلافات در حزب اعتماد ملی از دیگر احزاب شناخته شده این جریان، کار را به جدایی از حزب کشاند.

«اعتمادملی» آینه عبرتی برای «کارگزاران» 

سه سال پیش بود که اختلافات درون حزب اعتماد ملی  و دو دسته‌گی میان حامیان «رسول منتجب‌نیا» و «الیاس حضرتی» اوج گرف اما بدون آنکه اقدام موثری برای حل و فصل این اختلافات صورت بگیرد به قول معروف موضوع استخوانی لای زخم به پیش رفت تا اینکه سال 97  کنگره حزب اعتمادملی به یک جنگ تمام عیار تبدیل  شد و در نهایت رسول منتجب‌نیا با تعداد دیگری از این اعضا از حزب اعتماد ملی استعفا دادند و یک حزب دیگر ایجاد کردند.

این قصه می‌توانست دوباره تکرار شود البته این بار برای کارگزاران چراکه در نتیجه اختلافات تعدادی از اعضای کارگزاران از این حزب کنار کشیدند و آن طور که گفته می‌شد حتی افرادی مانند فائزه هاشمی که بارها در صحبت‌هایش از رویکرد کارگزاران انتقاد کرده بود دیگر در جلسات شرکت نمی‌کرد و از قضا بعد از تغییرات رخ داده به جلسات حزب بازگشته است.

از سوی دیگر احتمال انشقاق در حزب کارگزاران آنچنان در نزدیکی این حزب قرار داشت که حتی حسین مرعشی نیز تلویحا به آن اشاره می‌کند و به نوعی آخرین کنگره و تغییرات آن را سدی در برابر این انشقاق معرفی می‌کند و این موضوع را می‌توان در بازگشت برخی چهره‌ها به جلسات حزب از جمله فائزه هاشمی به خوبی دید.