ستاد پیشگری از بحران تهران عملا تعطیل است

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران؛ امروز بار دیگر در تهران شاهد حادثه ای دلخراش بودیم که صرف نظر از خسارت مادی، موجب لطمه به اعتماد عمومی مردم نسبت به عملکرد مدیریت شهری در قبال حفظ جان آن ها خواهد شد. خدشه ای که جبران آن دشوار خواهد بود.

به دنبال حادثه امروز قبل از هر تحلیلی پرسش های بسیار در ذهن شکل میگیرد که به عنوان عضوی از شورای شهر تهران در سه سال گذشته هر گاه به دنبال پاسخش بودم، با درب بسته و تکراریِ عدم پاسخگویی مواجه شدم.

درسال ١٣٩٣ که بازدیدی از ستاد پیشگیری از مدیریت بحران تهران داشتم با صفی از میزهای خالی از کارشناس مواجه شدم. وضعیت مورد اشاره این سوال را به ذهن متبادر می کرد که تاوان فقدان حاکمیت آراء کارشناسی در حوزه بحران را کِی و به چه میزان خواهیم داد؟

این ستاد مجموعه ای از دستگاههای ذی ربط را در خود دارد که مسئولیت مدیریت، هماهنگی و نظارت بر کیفیت عملکرد آن بر عهده شهرداری تهران است، ولی در حوادث مشابهی که روی داده در این چند سال اخیر همواره با تاخیر در مدیریت لحظه بحران مواجه بوده ایم.

ستاد پیشگیری از بحران تهران که در سالهای پیش حوادثی مشابه مانند حادثه ریزش ساختمان پلاسکو را در انفجار مترو و فرو نشست زمین در نقاط مختلف  شهر از جمله بازار تجربه نموده است، آیا امروز پاسخگوی تخریب ساختمان پلاسکو در خیابان جمهوری که یکی از پرترددترین خیابان های تهران و از جمله اصلی ترین مراکز تجاری پوشاک تهران و حتی کشور محسوب می شود، نباید باشد؟ مگر غیراز آن است که نام این ستاد، ستاد پیشگیری و مدیریت بحران است؟ پس چرا اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری از تخریب اتفاق نیفتاده است؟

 آیا این ستاد برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی بازدید های دوره ای برای حصول اطمینان از ضریب امنیت و ایمنی ساختمان های تجاری و عمومی به ویژه ساختمانهای قدیمی مستقر در بافت فرسوده داشته است؟ ایا پس از فوت غم انگیز هم وطنمان در حادثه اتش سوزی خیابان جمهوری و یا شهادت هر چند ماه یکبارِ یکی از آتش نشانان فداکار، و خسارتهای متعدد فرونشست زمین، مدیریت شهری به تعهداتش نسبت به توجه به افزایش ضریب ایمنی در این بافتها توجه کرده است؟

آیا بهتر نیست به جای صرف هزینه های گزاف در ساخت بناهای مدرن و به ظاهر توسعه یافته، منابع خود را (به مراتب کمتر از هزینه ساخت بناهای جدید) صرف نوسازی و بازسازی بناهای در حال تخریب و حتی پهنه های در حال تخریب مانند بازار تهران -که بعید نیست چندی دیگر خبر تأسف بار دیگری از آن منطقه نیز به گوش برسد- گردد؟

پاسخ این سوال با رویکرد نادرست توسعه شهر تهران مواجه شده و به درِ یسته می خورد. هر چند که شاید پرسش های ما به مانند همیشه بی پاسخ بماند ولی اکنون باید پاسخگوی افکار عمومی و اعتماد از دست رفته مردمی باشیم که در آستانه سال نو با خسارتهای بسیارِ مالی و جانی رو به رو شده اند و من نیز به عنوان عضوی از شورای شهر تهران خودم را در قبال مردم مسئول میدانم و در اسرع وقت و به شکل ویژه، نسبت به پیگیری علل این کوتاهی ها و جبران خسارت وارده به شهروندان تهرانی خواهم شد.