باهنر:زنان رجل سیاسی نیستند/ محبیان: احتمال معرفی کاندیدای زن قریب به صفر است/ انواری: زنان مجاز نیستند

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ شرق در گزارشی به بررسی احتمال معرفی مرضیه وحید دستجردی به عنوان کاندیدای نهایی اصولگرایان در انتخابات سال آینده پرداخته است.

در بخش هایی از این گزارش آمده است؛ برای اینکه نگاه به یک نامزد زن و وزن مرضیه وحید دستجردی را در جریان اصولگرایی بسنجیم، سه‌شنبه با نبی حبیبی، دبیرکل حزب مؤتلفه، مصباحی‌مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، امیر محبیان، دبیرکل حزب نواندیشان ایران و تحلیلگر سیاسی و روزنامه‌نگار، احمد توکلی، نماینده سابق مجلس و حسین انواری، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه تماس گرفتیم و نظر آنها را درباره توافق روی یک نامزد زن جویا شدیم. نظر محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری را هم پیش از این در حاشیه یک نشست خبری پرسیده بودیم. پاسخ‌هایی را که به «شرق» داده شد در ادامه آورده‌ایم. افرادی که فقط نامشان آورده شده، بدون اینکه گفته‌ای از آنها منتشر شود، تمایلی به صحبت در این زمینه نداشتند.

زن رجل سیاسی نیست
محمدرضا باهنر: من با تفسیر شورای نگهبان از رجل سیاسی موافق هستم. از نظر من زن رجل سیاسی نیست.

قریب به صفر است
امیر محبیان: بدون قضاوت ارزشی درباره درست یا غلط‌بودن آن، با توجه به واقعیت‌های جامعه، اینکه یک زن بدل به نامزد اصولگرایان شود، از نظر من احتمالی بسیار کم و قریب به صفر است. از نگاه من هنوز جامعه ما یعنی رأی‌دهندگان به این تصمیم که رئیس‌جمهور زن داشته باشیم نرسیده‌‌اند. در ضمن ما با تفسیر شورای نگهبان هم از رجل سیاسی روبه‌رو هستیم.
شرق:‌ اگر شورای نگهبان در تفسیر جدید خود زنان را مصداق رجل سیاسی بداند چطور؟
امیر محبیان: با اگرها و مفروضاتی که نزدیک به صفر باشد، نمی‌شود تحلیل کرد. با توجه به شرایط اجتماعی، پذیرش این موضوع وجود ندارد.

روی جنسیت بحث نشده
نبی حبیبی: الان درحال‌حاضر در مذاکراتی که بین اصولگرایان در جریان است، روی هیچ شخص خاصی بحث نشده است. نه روی جنسیت نه روی شخص هیچ بحثی نشده است. من چون از طرف همه نمی‌توانم صحبت کنم، پس اظهارم ملاک نظرجمعی اصولگرایان نخواهد بود.
شرق: می‌خواهیم نظر شخص شما را به عنوان دبیرکل حزب مؤتلفه بدانیم.
نبی حبیبی: درباره این قضیه نظر من مطابق نظر نهایی شورای نگهبان است و اصولگرایان هم مطابق آن عمل خواهند کرد. اگر شورای نگهبان به این نتیجه برسد که تفسیرش از رجل سیاسی زنان را هم شامل می‌شود ما هم در داخل مؤتلفه، به آن خواهیم پرداخت، اما تاکنون بحثی نداشته‌ایم. دخل و تصرف در قانون نمی‌کنیم. پاسخ دیگری نداریم الان فعلا کاری نکردیم. برای مافرقی ندارد هرکسی این مسئولیت را بتواند برعهده بگیرد. برای ما جنسیت مسئله نیست.

زن مجاز نیست زمام حکومت به دست گیرد
انواری، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه: من چندی قبل مقاله‌ای در روزنامه رسالت منتشر کردم، شما را به همان ارجاع می‌دهم. «... زن در جامعه اسلامی مجاز نیست زمام حکومت و ولایت امر را به دست گیرد. ولایت دنباله همان امامت است که ولی مسلمین باید مرد باشد. همچنان‌که حضرت فاطمه زهرا (س) با همه آن عظمت «امام» نبود. زن می‌تواند در کسب علم و تقوا به سطح اجتهاد برسد و مرجع تقلید تربیت کند، ولی خودش نمی‌تواند مرجع تقلید شود، الا برای زنان. مرجعیت یک امانت است، ولی فقاهت ملک انسان است. واگذاری امور اجرائی ویژه زنان به عهده زنان هم جایز است و هم اولی است. طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، پس از مقام معظم رهبری، رئیس‌جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور است و مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را بر عهده دارد که قاعدتا زنان نمی‌توانند به عنوان رئیس‌جمهور برگزیده شوند. زنان مجاز نیستند به مسند قضاوت و حکم تکیه کنند. زنان می‌توانند قاضی محکمه تربیت کنند و مقام مشاورت دادگاه را داشته باشند، ولی نمی‌توانند قاضی محکمه باشند که سمتی اجرائی است. زنان مجاز به شرکت مستقیم در جهاد و قتال نیستند، ولی می‌توانند در امر پشتیبانی جهاد مشارکت داشته باشند. در اموری که منع اسلامی وجود ندارد، حضور و مشارکت زنان در همه سطوح بلامانع و در انتخاب اصلح برای هر امری ضروری است که در کنار مردان دیده شوند. برای حضور زنان در کارهای مشورتی مانند نمایندگی مجلس شورای اسلامی، آموزشی و تربیتی، امور تحقیقاتی و عهده‌دارشدن مسئولیت کارهای اجرائی ویژه زنان، مانند پزشکی راه باز است و بعضا هم ضرورت دارد. متأسفانه کسانی که با مبانی اسلام از لحاظ شناختی فاصله دارند، تصدی امور اجرائی زنان برایشان خیلی مهم جلوه می‌کند و به عنوان یک نقد سیاسی یا علمی یا اعتراض و معاوضه، به‌شدت پیگیر آن‌اند که چرا زن نمی‌تواند فلان کار اجرائی را به عهده داشته باشد. این نکته قابل دقت است که امور و کارهای اجرائی یک امانت است که مایه فخر و مباهات نیست. آنچه برای زنان ضروری است و اولویت دارد ایفای وظایف اصلی است که برای آنها مشخص شده است.