تاجزاده: مردم در آبان ۹۸ به‌دلیل ترس از سرنوشت کشور بعد از جمهوری اسلامی به خیابان نیامدند نه ترس از کُشته و بازداشت شدن!/ من هم نسبت به وضع موجود معترضم ولی هیچ وقت به خیابان نمی روم

مصطفی تاجزاده، فعال سیاسی اصلاح طلب در گفت وگو با دیده بان ایران در پاسخ به این سوال که به نظر می‌رسد شعار «اصلاح‌طلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» بیش از گذشته به واقعیت نزدیک شده است. به نوعی مردم دیگر ارزشی برای این دو حزب قائل نیستند و فقط به یک دگرگونی اساسی فکر می‌کنند و اینکه آیا مردم از جمهوری اسلامی عبور کرده‌اند و یا این‌که هنوز به بهبود شرایط امیدوار هستند؟ گفت: در این‌که روز به روز بر تعداد کسانی‌که از جمهوری اسلامی عبور می‌کنند، افزوده می‌شود هیچ شکی نیست. این‌که چند درصد از جمعیت کشور را شامل می‌شوند؛ نمی‌دانم اما این را به خوبی می‌دانم که جمعیت قابل توجهی از کشور را شامل می‌شود که نمی‌شود آن‌ها را نادیده گرفت از طرفی دیگر رفتارهای جمهوری اسلامی روز به روز بدتر می‌شود. اگر جمهوری اسلامی هر چه سریع‌تر شروع به یک اصلاحات ساختاری نکند، هیچ بعید نیست که این نظام به پایان برسد اما اگر جمهوری اسلامی درایت به خرج دهد هم سیاست خارجی خود را بهبود ببخشد و هم در داخل به سمت مردم برگردد بنده فکر می‌کنم جامعه ما ماندن در این سیستم را می‌پذیرد. مهم‌ترین دلیل آن هم این است که جامعه احساس می‌کند که چشم‌انداز روشنی بعد از گذار از جمهوری اسلامی ندارد و ممکن است کشور خدایی نکرده به وضعیتی شبیه به کشورهای منطقه شود، بنابراین مردم در این زمینه بسیار با احتیاط عمل می‌کنند. اگر مردم سرنوشت بهار عربی را ندیده بودند و از این‌که بعد از جمهوری اسلامی چه سرنوشتی در انتظارشان خواهد بود، نمی‌ترسیدند، من تصور می‌کنم تا به الان مردم به خیابان‌ها آمده بودند. 

وی همچنین اضافه کرد: مردم ما بسیار شجاع‌تر از سرکوب کردن حاکمیت هستند. در همان آبان 98 هم بسیاری از شهروندان معترض وضع موجود بودند اما حاضر به پیوستن به اعتراضات نبودند نه به دلیل این‌که بازداشت و یا کشته می‌شدند بلکه به این دلیل که نمی‌دانستند که بعد از جمهوری اسلامی چه سرنوشتی در انتظار کشور خواهد بود. خود من واقعاً نسبت به وضعیت موجود معترض هستم اما هیچوقت به خیابان نمی‌روم نه به دلیل ترس از کشته و یا بازداشت شدن بلکه به دلیل این‌که ما اگر به خیابان برویم دو حالت بیشتر اتفاق نخواهد افتاد یا تظاهرات ادامه پیدا می‌کند و ما به هرج و مرج می‌رسیم و یا تظاهرات را با یک سرکوب خونین دیگر و تشکیل یک حکومت نظامی به مراتب شدیدتر از حال حاضر جمع می‌کنند. یعنی همین مقدار آزادی‌ای که من و شما می‌توانیم با هم صحبت کنیم، همین را هم از ما می‌گیرند. در نظرسنجی‌ای که بنده در خصوص آبان 98 مشاهده کردم کمتر از 30 درصد به دلیل سرکوب به خیابان‌ها نرفتند، 70 درصد نگرانی‌های مردم به دلیل چیزهای دیگر بود.

فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین با اشاره به نکته که مقامات جمهوری اسلام قطعاً معتقد به انجام اصلاحات نیستند اما امکان دارد برای بقای خود مجبور به انجام این اصلاحات شود تصریح کرد: به نظر بنده به چند دلیل این احتمال وجود دارد که اصلاحات ساختاری در کشور توسط حاکمیت اتفاق بیفتد؛ یک اینکه بعد از یکی دو سال متوجه خواهند شد که در حل مشکلات مردم ناتوان هستند و جامعه روز به روز به سمت ناراضی‌تر بودن پیش می‌رود؛ دوم اختلافاتی که میان خودشان علنی خواهد شد و سوم ترس از اعتراضات مردمی که البته با این تفاوت که دیگر سرکوب مردم ممکن نباشد و یا با یک آبروریزی بزرگ‌تر از آبان 98 بخواهند مردم را سرکوب کنند که البته هیچ ضمانتی هم وجود ندارد که تا چه زمانی می‌توانند مردم را ساکت نگه دارند. بنابراین مثل خیلی از کشورهای دیگر که مجبور به تغییر ساختار شدند، جمهوری اسلامی هم بالاخره به این اجبار تن می‌دهد. اما اگر این سوال را از من می‌کنید که چه وقت به این اعتقاد می‌رسند؟ می گویم خیر هرگز به این اعتقاد نمی‌رسند چون حاکمان ما فکر می‌کنند که خودشان کار درست را انجام می‌دهند و این مردم هستند که منحرف شده‌اند. اما تا کی‌ می‌توانند چنین رویکردی را داشته باشند؟ تا زمانی‌که امکان راه رفتن بر روی 4 نعل قدرت را داشته باشند. بنده در نامه‌ای که به آقای حجاریان فرستاده بودم تاکید کردم که حاکمیت در حال حاضر هیچگونه اصلاحاتی را بر نمی‌تابد اما ظرف دو الی سه سال آینده حتما مجبور به این کار می‌شود.

مشروح این گفت وگو را می توانید (اینجا) بخوانید.