دبیرکل جامعه زینب(س): معاونت امور زنان دولت سیزدهم برنامه ای برای زنان ندارد/ مدیران دولت احمدینژادی در کابینه رئیسی، ۵۵ درصد سهم دارند اما زنان هیچ!
دبیرکل جامعه زینب(س) از تشکلهای با سابقه و قدیمی اصولگرا خطاب به رئیسجمهور تاکید کرد:آقای رئیسی! انتظار داشتیم برای انتخاب معاون امور زنان با احزاب و فعالان امور زنان مشورت کنید که بر خلاف وعده مشورت نکردید معاونت امور زنان در دولت شما هیچ برنامه مشخصی برای این حوزه ندارد. در انتصابات باقی مانده شایستهسالاری را جایگزین مردسالاری، پدرسالاری و رانتسالاری قرار دهید. کاش در قبال سهم ۵۵ درصدی مدیران دولت احمدینژاد در کابینه، وزیر زن هم داشته باشید.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ حضور زنان در کرسیهای مدیریت اجرایی یکی از مهمترین دغدغههای فعالان اجتماعی طی چند دهه اخیر بوده است، حتی تشکیل معاونت امور زنان و خانواده رئیسجمهور نیز توفیق چندانی در تحقق این مطالبه ایجاد نکرده است.
انتصاب یک وزیر زن در دولت معجزه هزاره سوم اگرچه نور امیدی را برای دغدغهمندان این حوزه روشن کرد اما برکناری زودهنگام مرضیه دستجردی و عدم معرفی وزیر زن در دولتهای یازدهم و دوازدهم نشان داد که برای تبدیل شدن مساله «انتخاب وزیر زن»، باز هم باید منتظر یک دولت اصولگرا ماند.
با این حال پس از معرفی کابینه دولت سیزدهم به ریاستجمهوری سید ابراهیم رئیسی باز هم خبری از حضور زنان در کابینه نیست تا بار دیگر امیدها برای حضور زنان به یأس تبدیل شود.
به منظور بررسی موضوعات و دغدغههای حوزه زنان و بررسی چرایی عدم حضور وزیر زن در کابینه سیزدهم، اعظم حاجی عباسی دبیرکل جامعه زینب(س) یکی از تشکلهای با سابقه و قدیمی اصولگرا با محوریت زنان به ایلنا درباره عملکرد دولت ابراهیم رئیسی در حوزه زنان داشته که متن آن را در ادامه میخوانید.
با معرفی کابینه مشخص شد که زنان جایی در میان وزرای دولت ندارند؛ لطفا بفرمایید در این رابطه و همچنین لزوم حضور زنان استفاده از ظرفیت نیمی از جامعه در کابینه و دولت چه نظری دارید؟
مقام معظم رهبری درباره نقش زنان و جایگاه زنان گفتهاند «تا وقتی جامعه، جامعه اسلامی است، حضور خانمها قبل از آقایان واجب است» اما اکنون بیش از چهار دهه از عمر جمهوری اسلامی میگذرد و ما همچنان برای وزیر شدن بانوان باید چانهزنی کرده و خود را به پدرخواندهها ثابت کنیم. حضرت آقا خیلی شفاف و گویا فرمودند اما متاسفانه از سوی کسانیکه لازم است به این مهم عمل کنند، توجهی نمیشود.
افرادی که حضور زنان را فقط تا پای صندوقهای رأی میخواهند، در مورد احزاب هم اینگونه عمل میکنند و زنان و احزاب سهمی در دولتها و نهادها ندارند.
سهیم شدن برابر زنان و مردان در تصمیمگیریها و مدیریتهای کلان کشور یکی از پیش نیازهای دموکراسی بوده و حضور متوازن آنها در عرصه سیاست و مدیریت نشان از جمهوریت سالم و اسلامی دارد و گویای آن است که زنان و مردان به رغم اختلافات طبیعی و فرهنگ و تاریخچه متفاوتشان حقوق و مسئولیتهای متناسب دارند و میتوانند در کنار هم برای اداره جوامع فرصتهای برابر و نقش داشته باشند و اگر اینگونه شود یعنی حکومت به بلوغ سیاسی رسیده است.
وقتی نیمی از جامعه را زنان تشکیل میدهند و به لحاظ علمی سبقت گرفتهاند، چگونه میتوان در روند پیشرفت و توسعه، آنها را کنار گذاشت و نادیده گرفت و برای حضورشان برنامهریزی نکرد؟ آیا حضور زنان و احزاب را تا پای صندوقهای رای میخواهید؟
دولت سیزدهم اگر از ظرفیت عظیم زنان در بخشهای اجرایی کشور بهرهمند شود، میتوان گفت نگاه یکسانی بر بخشهای مدیریتی حاکم شده و از اعمال نظرهای سلیقهای نیز پرهیز میشود. مسئولان باید توجه داشته باشند که برای اداره هرچه بهتر یک جامعه، نباید فقط سلیقه و مدیریت مردانه بر آن حاکم باشد. لازم به ذکر است که مطالبه ما شایستهسالاری است و نمیخواهیم زن بودن دلیلی برای حذف نیروهای توانمند و شایسته باشد، اینگونه حضور زنان خواسته ما نیست.
با توجه به معرفی نشدن وزیر آموزش و پرورش چه اندازه احتمال میدهید یا امیدوار هستید که وزیر احتمالی این وزارتخانه از میان زنان انتخاب شود؟
با معرفی کابینه مشخص شد که زنان جایی در میان وزرا ندارند و قابل پیشبینی بود که اینگونه خواهد شد؛ چراکه در دوران پیش از انتخابات و تبلیغات انتخاباتی علیرغم درخواست جامعه زینب(س) جهت دیداری با کاندیدای مورد حمایت خود (جناب آقای رئیسی) و طرح مسائل و مطالبات زنان و ارائه نظرات، راهکارها و دغدغههای زنان این امکان فراهم نشد، البته این تقصیر متوجه کسانی است که مسئولیت ستادهای ایشان را برعهده داشتند. در حالیکه این رویه معمول بوده که کاندیداهای ریاستجمهوری حتما نشست اختصاصی با فعالان امور زنان و احزاب زنان در ادوار گذشته داشتند.
با این حال و علیرغم از دست رفتن فرصتها، در فرصت باقی مانده امید آن داریم با توجه به اهمیت وزارت آموزش و پرورش و حساسیت این وزارتخانه مهم که سرنوشتساز بوده و آینده کشور را رقم میزند و نسل آینده را تربیت میکند، از ظرفیت بانوان بهرهمند شده و وزارت آموزش و پرورش را به یک بانوی شایسته، فرهیخته، توانمند، آزاده و انقلابی بسپارند. زنان در امر آموزش و پرورش مهارت بیشتری دارند همانگونه که در خانواده بیشترین نقش را ایفا میکنند.
آقای رئیسی شما را به این مهم توجه میدهم همانگونه که مقام معظم رهبری فرمودند فرصتها خیلی سریع میگذرند و چهار سال به سرعت به پایان میرسد و چه خوب است که از دولتهای گذشته بیاموزید و اشتباهاتشان را تکرار نکرده و از پتانسیل عظیم زنان توانمند، کارآمد، انقلابی، جوان و شایسته در مدیریتهای کلان جهت حل مشکلات اساسی موجود از مجرای صحیح و قانونمند بهره برده و جامعه انسانی و اسلامی را به سوی رشد و تعالی سوق دهید.
همانطور که زنان به شما اعتماد کردند و تلاش بیوقفهای برای موفقیت شما نمودند و حضور فعال زنان و احزاب حامی جنابعالی در ایجاد شور انتخاباتی و موفقیتتان در انتخابات فرصت خدمت به مردم و نظام را در اختیارتان قرار دادند، شما هم به ما اعتماد کنید و در مدیریتها فرصت خدمتگزاری به مردم و نظام را به زنان شایسته بدهید و در انتصابات باقی مانده شایستهسالاری را جایگزین مردسالاری، پدرسالاری و رانتسالاری قرار دهید. کاش همانگونه که ۵۵ درصد کابینه را از مدیران دولت احمدینژاد قرار دادید، وزیر زن هم در کابینه داشته باشید.
باتوجه به معرفی خانم خزعلی به عنوان معاون امور زنان و خانواده چه اندازه احتمال میدهید که موضوعات و مشکلات زنان با جدیت پیگیری شده و حل شود؟
من در اینجا باید خطاب به آقای رئیسی عرض کنم که انتظار داشتیم برای معرفی کابینه از احزاب حامی خود نظرخواهی میکردید و یا لااقل برای معاونت امور بانوان رییسجمهور از احزاب زنان و فعالان امور زنان که در این حوزه شناخت و بینش لازم را دارند، مشورت و نظرخواهی صورت میگرفت. در گام دوم انقلاب و برای داشتن دولت قوی و انقلابی نیاز به مشورت با احزاب حامی دولت و یاران و دلسوزان انقلاب در انتصابات بود تا دقت لازم انجام شود.
ضمن احترام به خانم خزعلی و در حالیکه بدون نظرخواهی از احزاب و حوزه زنان این انتصاب انجام شد و بهدلیل داشتن هدف مشترک و تقویت معاونت امور زنان به منظور پیشبرد اهداف و طرح و ارائه راهکار برای مسائل و مشکلات زنان، آمادگی خود را برای خدمت به زنان مظلوم اعلام میداریم.
ایشان هیچ برنامهای برای این جایگاه مهم ارائه ندادند و این در حالی است که ۳۰ سال از عمر این معاونت میگذرد و ایشان ششمین بانویی هستند که به این پست منصوب شدند، در نتیجه هیچ توجیهی برای نداشتن برنامه در این مسند مهم قابل قبول نیست. از خانم خزعلی میخواهیم برنامه کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت برای ۴ سال پیشرو ارائه دهند و در پایان ۴ سال ضمن رقم زدن کارنامهای درخشان، پاسخگوی مسئولیت محوله باشند.
دومین نکته مهمی که مورد غفلت قرار گرفته فرمایش مقام معظم رهبری در دیدار با خانم مولاوردی معاون امور زنان و خانواده دولت یازدهم بود که متاسفانه دولتهای یازدهم و دوازدهم توجهی نکردند و انتظار میرود خانم خزعلی حتما آن را در دستور کار خود قرار دهند. حضرت آقا در آن نشست که در روز زن انجام شد، فرمودند: «برای حل مسائل و مشکلات زنان نیاز به یک مرکز فراقوهای داریم.»
حضرت آقا بهترین و کاربردیترین راهکار را پیشنهاد دادند و بنده بارها در جلسات به این مهم پرداختم اما تاکنون توجهی نشده است. حضور فعال و پررنگ احزاب و زنان در این مرکز میتواند موثر، مفید و کارساز باشد.
سومین مورد این بود که خانم خزعلی گفتند: «معاونت امور بانوان و خانواده اختیارات و قدرت ندارد اما همه از آن توقع دارند و لازم است که ساختار عوض شود.» بله ما هم بعنوان فعالان امور زنان بر این باوریم که باید ساختار عوض شود اما احزاب در جایگاه مطالبهگری هستند و مسئولین در جایگاه اجرا و عمل؛ لذا ما به عنوان جامعه زینب(س) که حزب زنان هستیم تغییر و اصلاح ساختار معاونت امور بانوان را خواستاریم. البته در مورد اختیارات و قدرت، به نظرم این ما هستیم که به جایگاهها قدرت میدهیم البته با برنامهریزی، هدفگذاری و بهرهمندی از نیروهای متخصص، متعهد، جوان، با انگیزه، خوشفکر و مطالبهگر.
در مجموع یک مساله بسیار حائز اهمیت است اما مورد غفلت قرار گرفته و آن اینکه در موضوعات زنان نیاز به نگاه فراجناحی داریم و نمیتوان با نگاه سیاسی مسائل زنان را حل کرد. اگر هم تا به حال این معاونت موفقیت لازم را نداشته یکی از دلایلش همین بوده است. مسائل زنان اگر سیاسی شود که متاسفانه تا به حال اینگونه بوده موفق نشده و فقط یک جایگاه فرمایشی خواهد بود. لذا اینکه بگویند اختیارات نداریم کافی نیست؛ چراکه انتظارات بسیار است و ما در پاسخ میگوییم که حق آموختنی و گرفتنی است، پس بیاموزید و اختیارات بگیرید.
برخی نظرات زنان در مقابل حقوق بانوان ناشی از «خود کمبینی» و «تنگنظری» است
شاید یکی از عواملی که امیدواری نسبت به جریان اصولگرایی در حوزه زنان کمتر است، این باشد که برخی نگاهها در جریان اصولگرایی حتی از جانب زنانی که خودشان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی حضور دارند اینگونه است که «زن فقط باید در خانه بماند و به تربیت فرزند و خانهداری مشغول باشد».
به نظرم چنین نگاهی در جریان اصولگرایی حتی از جانب زنانی که خودشان در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی حضور دارند نیست که زن فقط باید در خانه بماند و به بچهداری و خانهداری مشغول باشد؛ این از «خود کمبینی» و «تنگنظری» ناشی میشود و به نوبه خودم چنین نگاهی را از جانب این قبیل زنان بسیار ناپسند میدانم.
لایحه منع خشونت علیه زنان در پیچ و خم رسیدگیهاست و تکلیف آن مشخص نیست؛ به نظر شما تصویب و اجرای آن چه اندازه الزامی و ضرورری است؟
مسلما تصویب و اجرای این لایحه میتواند در کاهش اعمال خشونت بر زنان موثر باشد و تصویب و اجرای آن مطالبه ما هم هست اما فرهنگسازی و سوق دادن جامعه به سمت اخلاقمداری میتواند عنصر بسیار لازم، موثر و مکمل برای این لایحه باشد.
خشونت علیه زنان یک مسئله جهانی است و با اعمال قانون میشود تا حدودی از خشونتهای علنی پیشگیری کرد اما از طریق فرهنگ و مجرای قانون میتوان آن را به حداقل ممکن رساند. نهادهای فرهنگی و معاونت امور بانوان در مورد پیشگیری و کنترل خشونت علیه زنان، میتوانند نقش بسزایی داشته باشند.
در مجموع چه پیشبینی از رویکرد دولت نسبت به مساله زنان دارید؟ و اینکه تاکنون برای مشورت و نظرخواهی درخصوص مباحث کارشناسی حوزه زنان به معاونت امور زنان دعوت شدهاید؟
در بحث دعوت برای مباحث کارشناسی در حوزه زنان به معاونت امور زنان، دو تن از اعضای شورای مرکزی در جلساتی شرکت کردند اما بیشتر جنبه نمایشی داشته و جلسات مفید و تخصصی فعلا برگزار نشده است. اما با انعطافی که از خانم خزعلی در ابتدای کار مشاهده کردیم و با خوشبینی نسبت به ایشان امیدوارم هر چه زودتر این اتفاق رقم بخورد و موضوعات زنان به صورت تخصصی و با در نظر گرفتن اولویتها مورد بررسی قرار گرفته و در پایان این دوره شاهد حل بخشی از مشکلات زنان باشیم.