جلال جلالی زاده: کولبرهای کرد کسی را ندارند که صدایشان باشد/ اصلاً کسی برای کردها دل نمی سوزاند
جلالیزاده دلیل سکوت مسئولان دولتی و وزارت امور خارجه درباره مرگ کولبرها را ریشه در محروم بودن کردها و بی توجهی مدیران دولتی در جامعه دانسته و می گوید: کولبرهای کرد کسی را ندارند که صدایشان باشد. ما در وزارتخانهها یک مسئول کرد نداریم. از طرفی دیگر دولت هم نمیخواهد بهخاطر چنین افرادی رابطه خودش را با کشورهای همسایه به خصوص ترکیه تضعیف و یا خدشهدار کند. محرومیت و بیکسی باعث شده است که خون کردها بدین شکل پایمال شود.
به گزارش دیده بان ایران؛ جلال جلالیزاده، رئیس مجمع نمایندگان اهل سنت در مجلس ششم و فعال سیاسی اصلاح طلب در رابطه با مرگ دو کولبر توسط مرزبان های ترکیه اظهار کرد: خیلی از کولبرها سرنوشتشان زخمی و کشته شدن است. کشته شدن این دو جوان توسط نیروهای مرزی ترکیه بسیار دردناک است و دردناکتر این است که کسی پیگیر این قضیه نیست. هیچکس به مشکلات و حتی کشته شدن این جوانان توجهی نمیکند. بهنظر بنده این وظیفه وزارت امور خارجه است که از حق هموطنان ایرانی دفاع کند که کشورهای همسایه اینطور به خودشان جرات ندهند که جان جوانان ما را به سهولت بکشند.
جلالیزاده دلیل سکوت مسئولان دولتی و وزارت امور خارجه درباره مرگ کولبرها را ریشه در محروم بودن کردها در جامعه دانسته و می گوید: کولبرهای کرد کسی را ندارند که صدایشان باشد. ما در وزارتخانهها یک مسئول کرد نداریم. از طرفی دیگر دولت هم نمیخواهد بهخاطر چنین افرادی رابطه خودش را با کشورهای همسایه به خصوص ترکیه تضعیف و یا خدشهدار کند. محرومیت و بیکسی باعث شده است که خون کردها بدین شکل پایمال شود.
وی درباره سکوت نمایندههای این مناطق در مجلس شورای اسلامی هم اضافه کرد: متاسفانه ارومیه نماینده کرد ندارد و نمایندههای دیگر زیاد این قضیه برایشان مهم نیست که این افراد کُشته میشوند و یا کشته نمیشوند. برای همین کسی برای هموطنان ما دل نمیسوزاند.
نماینده سابق مجلس در ادامه گفت: کسیکه با رای 5 یا 6 هزار نفره وارد مجلس میشود، نماینده مردم محسوب نمیشود. یعنی محافظهکاری و فراهم کردن شرایط برای تایید صلاحیت برای دوره آینده را اصل قرار میدهند. حق کولبرها این است که زندگی مرفهی داشته باشند. کولبری یک شغل از سر ناچاری است یعنی یک فرد بهدلیل ناچاری و فقر تن به چنین شغل پرخطر و سنگینی میدهد. چون کردها در حاکمیت هیچ جایگاهی ندارند، صدایشان به گوش کسی نمیرسد. حتی اگر صدایشان به گوش کسی برسد هم کسی بدان توجه نمیکند به همین دلیل است که این افراد همیشه فدا میشوند و متاسفانه این وضعیت همچنان ادامه دارد. حالا برخی از مسئولین یکسری وعدهها دادند که هیچوقت به این وعدهها عمل نشد. اگر از روز اول یک کمیتهای تشکیل میشد که ابتدا کولبرهای تحصیلکرده در یک اداره دولتی مشغول به کار شوند و برای بقیه افراد هم تدبیری صورت میگرفت ما به چنین شرایطی نمیرسیدیم. اگر این مناطق آزاد راهاندازی میشدند قطعاً ما شاهد کشته شدن و از بین رفتن این افراد نبودیم. اینکه کشور همسایه خیلی راحت بتواند هموطنان ما را بکشد این نشان از عدم استقلال کشور ماست و از طرفی حیثیت ما را نشانه گرفتهاند. قسمت دردناکاش این است که حتی کسی پیگیر این قضیه نیست. این توهین به همه ایرانیهاست.
جلالیزاده در خصوص نگاه امنیتی مدیران دولتی در شهرستان ها به کردها گفت: متاسفانه این نگاه امنیتی به کردها و از طرفی دیگر توهم توطئه و نامحرم تلقی کردن آنها موجب شده است یک دلسردی نسبت به حاکمیت در کردستان ایجاد شود. در میان کردها نیروهای بسیار شایسته وجود دارد که میتوانند در مراکز تصمیمگیری و تخصصی شایستگی خود را نشان دهند. حضور کردها در دستگاه اجرایی کشور میتواند باعث ترمیم اعتماد و همبستگی میان کردها و حاکمیت شود. اما این روندی که در کشور در قبال کردها گرفته است باعث بدبینی و مهاجرت بیشتر سرمایه کردها شده است.
منبع: دیده بان ایران-نازیلا معروفیان