فعال سیاسی اصلاح طلب: دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام متعلق به نظامیان است/ آملی لاریجانی قصد ترک هسته سخت قدرت ندارد!
هدایت الله آقایی فعال سیاسی اصلاح طلب در واکنش به انتخاب ذوالقدر به عنوان دبیر مجمع توسط آیت الله آملی لاریجانی گفت: آملی لاریجانی برخلاف پیش‌بینی‌ها نمی‌خواهد خود را از هسته قدرت جدا کند. تصور این بود که آقای آملی بعد از استعفایش از شورای نگهبان به حوزه علمیه برود و خود را از سیاست جدا کند اما با انتصاب آقای ذوالقدر مشخص شد که آقای آملی قصد ترک سیاست را ندارد
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ انتصاب محمدباقر ذوالقدر به دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام نشان داد که اولا صادق آملی لاریجانی برخلاف تصور رایج قصد ترک عالم سیاست را ندارد و ثانیا او می‌خواهد با آوردن نیرویی نزدیک به خود، جایگاهش را بیش از گذشته در این نهاد تحکیم کند. با این اوصاف یک پرسش مهم وجود دارد؛ آنکه آیا عصر لاریجانی‌ها پایان یافته یا آنکه هنوز می‌توان قائل به تأثیرگذاری آنها باشیم؟
هدایت الله آقایی فعال سیاسی اصلاح طلب در واکنش به انتخاب ذوالقدر به عنوان دبیر مجمع توسط آیت الله آملی لاریجانی گفت:
«مجمع تشخیص مصلحت نظام یک ظرفیت در قانون اساسی است که ظاهرا اختیار قانون‌گذاری ندارد اما به مرور زمان تبدیل به یک نهاد شده است که به نوعی هم‌عرض مجلس شورای اسلامی است و دبیرخانه آن مانند یک وزارت‌خانه است که کلی نیرو در اختیار دارد. آقای رضایی که حدود دو دهه در مجمع بود دبیرخانه ساده مجمع را به یک دبیرخانه مفصل تبدیل کرد و اکنون می‌بینیم که حتی دبیرخانه مجمع در استان‌ها نمایندگی دارد».
هدایت الله آقایی فعال سیاسی اصلاح طلب به نامه نیوز گفت: «آقای رضایی خاستگاهش سپاه بود و آقای ذوالقدر هم سابقه جایگاه‌های مهمی در سپاه داشته است که فرد خوش‌فکری هم هست. این نشان می‌دهد که معمولا دبیرخانه مجمع به افرادی داده می‌شود که سابقه نظامی در کارنامه خود دارند».
این فعال سیاسی درباره نقش آملی لاریجانی در مجمع تشخیص بیان کرد: «آقای آملی لاریجانی برخلاف پیش‌بینی‌ها نمی‌خواهد خود را از هسته قدرت جدا کند. تصور این بود که آقای آملی بعد از استعفایش از شورای نگهبان به حوزه علمیه برود و خود را از سیاست جدا کند اما با انتصاب آقای ذوالقدر مشخص شد که آقای آملی قصد ترک سیاست را ندارد».
او همچنین درباره سرنوشت لاریجانی‌ها مطرح کرد: «آقایان لاریجانی صبر و انتظار را پیشه کردند تا شاید در آینده بازهم بتوانند در مناصب کلیدی قرار بگیرند اما اینکه چه‌قدر این طرح ذهنی آنها با واقعیت هم‌خوان باشد، بحث دیگری است. من تصور نمی‌کنم آنها در آینده سیاست جایی داشته باشند و مشغول دست‌وپا زدن بیهوده‌اند. شاید تصور می‌کنند بازهم بتوانند به مناصبی مانند ریاست قوه قضائیه یا ریاست‌جمهوری یا ریاست مجلس برسند که به نظر من چنین خیالاتی هیچگاه به واقعیت نمی‌پیوندند».
آقایی در پایان گفت: «نه آقایان صادق و علی لاریجانی هیچ‌کدام پایگاه اجتماعی ندارند و به همین دلیل کنارگذاشته‌شدن چنین افرادی بسیار ساده‌تر است کسانی است که عقبه مردمی دارند؛ بنابراین عصر لاریجانی‌ها به پایان رسیده است هرچند آنها هنوز باور نکرده‌اند».
