جوادی حصار: روحانی و لاریجانی شاید به منتقدان جدی نظام تبدیل شوند
تحلیلگر اصلاحطلب گفت: «بعید نیست که این ظرفیت وجود داشتهباشد و هیچ بعید نیست که آنها به منتقدان جدی نظام تبدیل شوند مگر آقای احمدینژاد وقتی سر کار آمد کسی پیشبینی میکرد که این شخصیت ذوب در ولایت به منتقد جدی نظام تبدیل شود؟ باید بپذیریم آنچه در کشور اتفاق میافتد ربطی به مرکزیت قدرت ندارد. کیسهای قدرت در حاشیه خیلی با هم تزاحم دارند که این منازعات گاهی به مرکزیت قدرت معطوف میشود.»
به گزارش دیده بان ایران؛ محمد صادق جوادی حصار، تحلیلگر اصلاحطلب در مورد ترکیب وزارتخارجه، انتصابات دولت جدید و تاثیر آن در دوری یا نزدیکی به حصول توافق برجام گفت: «ما ۲ جریان عمده درون قدرت یا تاثیرگذار بر قدرت داریم ؛ جریان راست با طیفهای آن و دیگری جریان چپ یا اصلاحی با طیفهای پیرامونیش. در حال حاضر جریان راست هرسه قوه را در دست دارد. طبیعتا طیفهایی از این جریان که توسط اصلاحطلبان، مردم یا حتی اصولگرایان معتدل به حاشیه رفتهاند در تلاش برای ورود مجدد به قدرت و بازسازی امکانات خود هستند. لذا اتفاقات و انتصاباتی که صورت میگیرد نباید دور از انتظار باشد. بنده همواره عرض کرده ام که اصلاحات امر تدریجی و جامعه شمول است. در شکل سیاسی اگر اصلاحطلبان بخش و شیوه خاصی از فعالان را پوشش می دهد اما در ذات خود معطوف به همه امور و جریانات است و خود را به همه ابعاد زندگی انسانی تحمیل میکند. بنابراین اصلاح در رفتار، گفتار، منش و روش حتی به جریانهای اصولگرا هم تحمیل شده و می شود .»
او ادامه داد: «اگر دقت کنید شیوه سخن گفتن، نوع مواجهه با جریانهای سیاسی داخلی و خارجی، نحوه تعامل با دول قدرتمند منطقهای و بینالمللی و خیلی از پارامترهای تعیین کننده مناسبات کلان قدرت در ابتدای دولت احمدینژاد تا انتهای آن تفاوت دارد. در دولت روحانی هم همین اتفاق افتاد. در دولت رییسی هم همین اتفاق رخ خواهد داد و همین الان هم علایم آن مشهود است. بعد از روی کار آمدن رییسی، تنشزدایی در بیان و گفتار کاملا قابل ملاحظه است. آنها میخواهند کشور را اداره کنند. کشور اداره کردن ملزوماتی دارد و لذا چاره ای نیست جز این که در عرصه بینالمللی تغییر لحن و گفتار و کردار داشتهباشند. اخیرا گزارشی از صداوسیما در مورد افزایش واردات واکسن و سرعت گرفتن واکسیناسیون پخش میکرد. در این گزارش مطرح شد که در دولت گذشته اراده جدی وجود نداشته اما در این دولت اراده جدی برای تنشزدایی وجود دارد و آقای رییسجمهوری برای رفع موانع ورود واکسن شخصا با مقامات چینی وارد گفتوگو شدهاست. در دولت قبلی هم رییسجمهوری میخواست که مستقیما وارد عمل شود اما صد مانع از صد نقطه ایجاد میشد. از گفتن این موضوع میخواهم به این نتیجه برسم که اصلاح روند مدیریت کشور برای دستیابی به ۴ مطلوب: رضایت عمومی، ثبات سیاسی، تنشزدایی منطقهای و جهانی و برگشتن به بازارهای هدف برای واردات و صادرات، الزاماتی دارد که این الزامات در دولت قبلی گوشزد میشد اما ارادههایی وجود داشت که این امر را به نفع کشور تفسیر نمیکرد .»
این کنشگر اصلاحطلب همچنین افزود: «اگر دیروز ممانعت و مخالفت با تصمیمات دولت از سوی برخی گروهها را شاهد بودیم، امروز که خودشان در اداره امور کشور مسئولیت دارند متوجه می شوند که چارهای نیست و باید پاره ای مواضع را بروز کرد. من هیچ بعید نمیدانم که جمهوری اسلامی FATF را بصورت کامل بپذیرد، تنشزدایی منطقهای را آغاز کند جریان حاکم نیز برای به نمایش گذاشتن توانمندی اصولگرایان هم که شده اتفاقات دیگری از این دست را نیز رقم بزند. به هر حال اقتضائات و امکانات و شرایط کشور دولت را برای تنشزدایی ملزم میکند. دولت همانطور که در زمینه کرونا و واردات واکسن گشایش ایجاد کرد در حوزه اقتصادی و مناسبات منطقهای و فرامنطقهای هم ملزم است که گشایش ایجاد کند. توسعه به عنوان یک امر جدی و لازم اجتماعی همراه با اصلاح رویکردها و گفتمانها خودش را به دولتها تحمیل میکند. اگر دولتها در برابر توسعه بایستند، باید هزینه زیادی پرداخت کنند. بنابراین تصور میکنم که دولت مستقر چارهای جز تن دادن به لوازم یک رشد متوسط و متوازن با همه الزامات آن را ندارد.»
او با تاکید بر این که حضور افراد ماهیتا به عنوان یک شخصیت سیاسی اهمیتی ندارد و تصمیمات حاکمیتی اتخاذ میشود، توضیح داد: «من معتقدم اصلاحات به معنای ذاتی خودش را به جریانها تحمیل میکند. بنابراین اگر آقای باقری کنی، رضایی یا جلیلی یا حتی دوباره احمدینژاد به قدرت راه پیدا کنند، توان ممانعت در برابر تغییرات ضروری را ندارند ،اصلاحات به صورت ذاتی بر این جریانها تاثیرگذار خواهد بود.»
جوادی حصار در پاسخ به این سوال که «بعد از حضور روحانی در مقام رییسجمهوری حلقههای اطراف او و همچنین گروههای نزدیک به علی لاریجانی، صحبت از شکلگیری یک جریان سوم به میان آمد، آیا باید منتظر بازگشت آنها به قدرت باشیم؟» گفت: «کسی که با یک موج سیاسی میآید با یک موج سیاسی دیگر هم میرود. برخی اما ظرفیتهای سیاسی ایجاد میکنند. به نظر من امثال علی لاریجانی یا حتی خاندان لاریجانی ظرفیت سیاسی ایجاد میکنند و به بیانی دیگر آنها طفیلی جریان نیستند بلکه رگههایی از ظرفیتسازی دارند. این افراد ظرفیت هستند و اگر در مقاطعی به اصطلاح به پارکینگ بروند، نمایان نباشند، یا عملکرد رسانه ای مشخصی نداشتهباشند اما در شرایط مناسب و به موقع تاثیر گذاری خود را خواهند داشت آنها این قابلیت را دارند که بهنگام به سطح بیایند ودوباره ایفای نقش کنند. شاید ظرفیتهای اجتماعی دیگر هم به سراغ آنها بروند.»
او ادامه داد: «به عنوان نمونه در شرایطی که ادامه سیاستهای روحانی از جانب برخی دوستانش یک ضرورت احساس میشد، مناسبترین فرد را علی لاریجانی میدانستند و در همین راستا هم کاندیدای ریاستجمهوری شد. در واقع آقای لاریجانی این ظرفیت را داشت اما با او مخالفت شد. این ظرفیتها هستند و میتوانند به موقع خود را بازسازی کنند.»
این کنشگر سیاسی اصلاحطلب در پاسخ به این سوال که آیا باید منتظر بود تا چهرههایی چون لاریجانی یا روحانی به منتقدان جدی نظام تبدیل شوند، گفت: «بعید نیست که این ظرفیت وجود داشتهباشد و هیچ بعید نیست که آنها به منتقدان جدی نظام تبدیل شوند مگر آقای احمدینژاد وقتی سر کار آمد کسی پیشبینی میکرد که این شخصیت ذوب در ولایت به منتقد جدی نظام تبدیل شود؟ باید بپذیریم آنچه در کشور اتفاق میافتد ربطی به مرکزیت قدرت ندارد. کیسهای قدرت در حاشیه خیلی با هم تزاحم دارند که این منازعات گاهی به مرکزیت قدرت معطوف میشود.»
منبع: مدارا