میرلوحی: اگر تحریمها لغو نشود، چگونه میخواهند نفت بفروشند؟ / در چنین شرایطی، چه فرقی میکند که چه کسی وزیر باشد؟/ آقای اوجی از کجا می خواهد ۱۰۰ میلیارد دلار بیاورد
فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: ما فکر میکنیم وزیر کار میتواند اشتغال ایجاد کند و وزیر نفت این مقدار سرمایه گذاری کند یا وزیر نیرو هم همینطور. وقتی نتوانیم مسئله ۵۰ درصد کسری بودجه را حل کنیم و یا مسئله مالیات و درآمد دولت را حل کنیم و یا تحریم را حل کنیم چه فرقی میکند آقای حسین، آقای حسن، یا با تجربه بیاید یا بی تجربه. وزیر با تجربه بهتر میتواند برای بحرانهای پیاپی چارهای بیندیشد، اما وزیر بی تجربه ممکن است بحرانهای کوچک را به بحرانهای بزرگتر تبدیل کند.
به گزارش دیده بان ایران؛ سید محمود میرلوحی چهره سیاسی اصلاحطلب در پاسخ به این سوال که روی کارآمدن کابینه پیشنهادی رئیسی به مجلس چه نتایجی را به دنبال دارد؟ گفت: واقعیت این است که مشکلات مزمنی در ساختار سیاسی و انتخابی مان داریم و آنها باعث میشود که ظرفیت دولت در محدوده کوچکی میدان مانور و فعالیت داشته باشد وقتی که از دولت و قوه اجراییه سخن میگوییم یا حتی اصل ۱۱۳ و یا وظایف رئیس جمهور صحبت میکنیم ملاحظه میکنید محدودیت کار و فعالیت دولت در جمهوری اسلامی تابعی از اصل و قانون اساسی است.
او افزود: در بعضی از کشورها کل اختیارات در اختیار یک حزب قرار میگیرد. حزب، مجلس را تشکیل میدهد بعد، نخست وزیر و حتی رئیس جمهورشان منتخب مجلس است برخی کشورها دو بخشی است یعنی رئیس جمهور جداگانه انتخاب میشود، اما چون حزبی است تقریبا عمدتا اختیارات در اختیار دولت و رئیس جمهور است مثلا در آمریکا و فرانسه و آلمان، چون فدراتیو هستند کل قدرت در اختیار رئیس جمهور نه به صورت مطلق است به بیان دیگر عمده اختیارات زیرنظر مجلس کنگره و پارلمان در اختیار رئیس جمهور است.
میرلوحی ادامه داد: در کشور ما ساختار قدرت تا حدودی توزیع شده است یعنی مجلس یک بخشی از اختیارات را دارد دولت بخش دیگر و نیروهای مسلح زیر نظر رهبری هستند، ولی فقیه هم اختیاراتی دارد؛ بنابراین در این چارچوب که صحبت میکنیم رئیس جمهور و انتخابات ریاست جمهوری از چند جهت تابع یک سری سیاستهای کلی، دوم بر قانون برنامه، سوم اختیاراتی که مجلس در انتخاب وزرا دارد قابل بررسی است.
او بیان کرد: به هر حال انتخابات ۱۴۰۰ و دولت سیزدهم اولا اینکه دیر شکل گرفت شاهدیم که برای اصلاحات هم که شکل نگرفته است تا روزهای آخر ماجراهایی رخ داد. درباره اصولگرایان هم باید گفت تا قبل از انتخابات، آقای رئیسی همچنان تردید داشتند گرچه آمدن ایشان به انتخابات را پیش بینی میکردند، اما خود ایشان اظهار تردید میکردند. آقای اسماعیلی به طور قاطع میگفتند ایشان به دنبال قوه قضاییه و ماموریتهای آن است. درست است که آقای رئیسی در سال ۹۶، کار انتخاباتی انجام دادند، اما مفهومش این است که در کشور ما نبودن احزاب رسمی پشتوانه انتخابات، یعنی اینکه کسی بنشیند و برنامه ریزی کند و برنامه انسجام در زمینههای گوناگون از جمله مسائل امنیت، اقتصادی، داخلی و خارجی و فرهنگی و ورزشی تدوین کند این امکان وجود ندارد. وقتی این امکان وجود ندارد رئیس جمهور بعد از انتخابات و به فاصله کم روی کار آمد که در این دوره فاصله هم کمتر از دوره قبل بود.
او اضافه کرد: در دوره قبل انتخابات ریاست جمهوری، ۲۹ اردیبهشت انتخابات برگزار شد، اما این بار ۱ ماه دیرتر بود دو ماه رئیس جمهور وقت داشت مشورت کند سه بخش هم وجود دارد واقعیت این است که این سه بخش با یکدیگر همسو نیستند در ایران یکی از این سه بخش، احزاب هستند احزاب دیدگاههای سیاسی شان را دارند یک دولت اعتدالگرا رفته و الان دولت اصولگرا روی کارآمده است بنابراین نشان میدهد که تاکنون احزاب اصولگرا مقابل دولت یازدهم و دوازدهم بودند و الان میخواهند وارد صحنه شوند.
او تصریح کرد: درون وزراتخانههای، نیروهایی هستند که ۲۰، ۳۰ سال خدمت کردند و خودشان مدعی هستند به ویژه طی سالهای اخیر پس از دولت آقای احمدی نژاد، انباشت نیرو رخ داده و این مسیر فشرده شد. اصولگرایان هم مدعی هستند که متخصص داریم، سختی دیدیم و در وزارت نفت، وزارت بهداشت و وزارت علوم و وزارت ارشاد هم مدعی هستند که استخوان شکسته ایم و انتظارات دارند.
او ادامه داد: یک سری ذی نفعان جامعه مدنی هستند مثلا در حوزه هنر اهل فرهنگ هستند یا در حوزه صنعت تولیدکنندگان و صنعتگران هستند و یا در حوزه تجارت، منتخبین و نمایندگان هستند در هر حوزهای مانند نفت و تولید کنندگان و صنعتگران این سه بخش حضور و نیرو دارند. در ایران ظرف مشترکی نیست که این سه بخش را با هم هماهنگ کند از این رو اختلاف نظر و مقابله بین این سه بخش رخ میدهد.
میرلوحی عنوان کرد: مثلا وزیری ۱۵ روز قبل بستن کابینه متوجه میشود که ممکن است جزو وزرای کابینه باشد حال این وزیر چقدر میتواند با این سه بخش مشورت کند و نظراتشان و تعارضات این برنامهها را دریافت کند. حوزه اقتصاد و بین المللی، برجام، مسائل صنعت، نفت و نیرو، چندان ساده نیست که اینها بنشینند و مثلا یک وزیر بخواهد در حوزه فرهنگ اظهارنظر کند. مثلا وزیر پیشنهادی چند کلمه اظهارنظر کرده است بخش موسیقی، تئاتر . نیازمند زمان است که بتوان فهمید ایشان چه دیدگاههایی در این زمینه دارد و در کجا اظهارنظر کرده است. تعارضات را بتوان فهمید و جلوی آن گرفت بنابراین امکان این کار وجود دارد.
او ادامه داد: آقای عبدالملکی یک سری نظرات ارائه کرده است آیا در این ۱۵ روز میتواند با شستا بنشیند و با همه مدیران حرفهای که سالها در آنجا حضور دارند جلسه بگذارد؟ آیا فرصت دارد با تامین اجتماعی و بهزیستی جلسه بگذارد؟ بنابراین کار بسیار گسترده است. وزارتخانهای مثل وزارت کار چند سازمان گسترده در کشور دارد. در حوزه صمت، اختلاف بین بازرگانی و صنعت همچنان ادامه دارد مانند ماجرای اختلاف عرفا و فلسفه است.
این چهره سیاسی اصلاح طلب اشاره کرد: ما یکی دو مسئله نداریم. در مسکن و راه، یک نفر انتخاب میشود که دیدگاه راه و حمل و نقل بین المللی را دنبال میکند، اما از سوی دیگر مسکن به زمین میخورد یا بالعکس. واقعیت این است مانور، فعالیت و حرکت دولت و دستگاههای ما دچار یک مشکل فرسایشی شده است ما باید تمام تلاشمان را انجام دهیم تا دولت آقای رئیسی بتواند از این مسیر پرسنگلاخ عبور کند. تلاش کند معیشت و مشکلات اشتغال را حل کند بنابراین پیچیدگیها زیاد شده است و باید فرصتی پیش آید حال آنکه همه در مجلس و دولت و قوه قضاییه، ارکان انتخابی و انتصابی یکدست هستند این تعارضات و تناقضات ساختاری را حل کرد.
میرلوحی عنوان کرد: آیا میتوان اصلاح ساختاری در بودجه انجام داد یا آیا میتوان مسائل ساختار گسترده غیرچابک پرهزینه و دیوانی کشور را تا حدودی سبک کرد؟ یا مسئله کسری بودجه را حل کرد؟ یا مسئله صادرات، سرمایه گذاری را حل کرد؟ در واقع این اگرها حل نشود چندان فرقی نمیکند کدام وزیر انتخاب شود حال شاید برخی اظهارات متفاوت باشد. برنامه وزیر نیروی فعلی با برنامه وزیر پیشنهادی چندان تفاوتی ندارد، جدا از شعارهایی که معمولا دولتها میدهند اعم از انقلابی، مردمی و ضدفساد باشد، اما وقتی وارد بطن ماجرا میشویم بحث ۳۰ هزار مگاوات برق است که مطرح است و اینکه چگونه میخواهند آن را تولید کنند. یا چگونه مشکل خشکسالی را حل کنند؟
این چهره سیاسی اصلاح طلب در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: بنده بر این باورم که نباید دنبال مواضع و برنامهها رفت چراکه نمیتواند تغییر قابل ملاحظهای رخ دهد به بیان دیگر اگر تحریمها لغو نشود چگونه میخواهند نفت بفروشند؟ آقای اوجی میگوید در چهارسال ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری کنم این در حالی است که ما در تحریم ۸ میلیارد نفت میتوانیم. بفروشیم ایشان چگونه میتواند ۱۰۰ میلیارد دلار بیاورد و چاهها را توسعه دهد. وزیر نیرو از کجا میخواهد ۳۰ هزار مگاوات تولید کند؟ یا وزیر کار همینطور. گفته میشد که اشتغال مربوط به وزارت کار نیست بلکه مسئول بیمه و کارگران و شستا است اشتغال مربوط به وزارت صمت و کشاورزی و میراث است. وزیر کار آیا میتواند در بهزیستی اشتغال ایجاد کند یا در شستایی که میخواهد مدیریت و سهامش را واگذار کند؟
او اضافه کرد: ما فکر میکنیم وزیر کار میتواند اشتغال ایجاد کند و وزیر نفت این مقدار سرمایه گذاری کند یا وزیر نیرو هم همینطور. وقتی نتوانیم مسئله ۵۰ درصد کسری بودجه را حل کنیم و یا مسئله مالیات و درآمد دولت را حل کنیم و یا تحریم را حل کنیم چه فرقی میکند آقای حسین، آقای حسن، یا با تجربه بیاید یا بی تجربه. وزیر با تجربه بهتر میتواند برای بحرانهای پیاپی چارهای بیندیشد، اما وزیر بی تجربه ممکن است بحرانهای کوچک را به بحرانهای بزرگتر تبدیل کند.
محمود میرلوحی اشاره کرد: باید به طور جدی به قضایای مشکل ساختاری برنامه و بودجه و آینده اقتصاد به درستی بیندیشیم با توجه به اینکه هم با کرونا و هم با خشکسالی مواجهیم. این دو پدیده اساسا اغلب ۵۰ درصد برنامهها را تحت تاثیر خودشان قرار میدهند اگر اینها نبود ممکن بود خودکفایی گندم و برنج و شکر را داشته باشیم، اما امسال وزیر کشاورزی چنین شعارهایی بدهد یا وزیر بهداشت دغدغه اش کرونا است. امروز دغدغه مان موج ششم و هفتم کرونا است.
این چهره سیاسی در پایان جمع بندی کرد: باید هم برای آقای رئیسی و کابینه اش دعا کنیم و کمک کنیم. به هر حال اصولگرایان باید مسئولیت دولت و مجلس و همه بخشهای انتصابی و انتخابی را بپذیرند در حال حاضر امکانات گفتگو بهتر است و راحتتر میتوانند با آمریکا و اروپا گفتگو کنند بنابراین باید کمک و تلاش کنند تحریمها برداشته شود مذاکرات وین به نتیجه برسد و افای تی اف را تصویب کنند اگر این دو حل شود میتوان امیدوار بود. معجزه خواستن از آقای رئیسی و دولتش برای ما که دوران جنگ و مشکلات و تحریم و سردو گرم را دیده ایم نمیتوانیم این گونه فکر کنیم که همه مسائل با رفتن آقای روحانی و آمدن آقای رئیسی حل شود بلکه باید فکر کنیم همه کمک کنند مسائل حل شود.
منبع: انتخاب