علیرضا بهشتی: کانون های مختلف قدرت علیه منتقدان اقدام می کنند /علیه منتقدان افشاگری کرده یا او را مسخره می کنند

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ علیرضا بهشتی در برنامه عزاداری مجازی حسینیه جماران با عنوان «حسین (ع) و نقد نهادگرایانه حکومت دینی» اظهار کرد: بزرگداشت عاشورا را نمی توانیم و نباید فراموش کنیم؛ نه به این خاطر که این حادثه مصیبت بار همراه با فجایع انسانی، ناجوانمردی ها، ظلم و ستم در عرصه های مختلف بوده باشد. البته بزرگداشت عاشورا می تواند و بلکه پسندیده است که با ذکر مصائب آن روز همراه باشد؛ چه از طریق مرثیه خوانی، اشعار، خطابه و منبر و چه از طریق فیلم و هر ابزار هنری و رسانه ای دیگر که امروزه خوشبختانه بسیار گسترده تر و متنوع تر شده است.

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس افزود: اگر این وقایع همراه نباشد با بحث درباره پیامی که این نهضت برای ما در اکنون دارد، ذکر مصیبت ها این حادثه را زنده نگه می دارد که فراموش نشود اما اثری در زندگی فردی و اجتماعی ما نخواهد داشت. از همین رو فکر کردم می توانیم با ابزار تجزیه و تحلیلی که دانش روز در اختیار ما قرار داده و من از میان آنها نهادگرایی جدید را انتخاب کردم برای اینکه این پیام را به عنوان برنامه زندگی خودمان تلقی کنیم، پایبند باشیم و به این وسیله پیروان راستین امام حسین (ع) و ائمه اطهار (ع) و پیامبر گرامی اسلام(ص) و همه پیامبران الهی باشیم.

وی با تأکید بر اینکه عاشورا در بستر حکومتی دینی اتفاق افتاد، اظهار کرد: احساس خطری که امام کردند این بود که انقلاب پیامبر (ص) اگرچه مدت ها بود به دست نااهلان افتاده بود اما این بار در یک بزنگاه تاریخی قرار دارد به آرامی و تحت پوشش بحث بیعت و با شعارهای دینی و تحت لوای انجام احکام دینی حکومت از حالت خلافت دارد خارج می شود و به حالت سلطنت در می آید. تا اینجا امکان نقد در جامعه اسلامی وجود داشت و آنچه که ما می دانیم این است که هر گونه نهادی که نظارت مردم و نقد منتقدان را برنتابد به تدریج و به آرامی از بین می رود و این نظارت زنده که ما از آن به عنوان امر به معروف و نهی از منکر یاد می کنیم از نظام اسلامی رخت بربسته است.

بهشتی ادامه داد: آنچه امام حسین (ع) آسیب می داند این است که دیگر حکومت نیاز به کسب مقبولیت از سوی شهروندان برای خودش نمی بیند، قانون حاکم نیست و افراد وابسته می توانند قانون را طوری تفسیر کنند که در مسیر اهداف حاکمان قرار بگیرد و بالأخره اینکه نظارت عمومی و پاسخگویی به کلی از بین می رود. این می تواند مبنایی قرار بگیرد برای اینکه ما پیام امام حسین(ع) در این زمینه را در نظر بگیریم.

وی یادآور شد: توجه داشته باشیم اگر ما از دانش روز استفاده می کنیم نمی خواهیم آنچه در دین هست به نفع دانش روز مصادره مطلوب شود بلکه برای فهم عمیق تر ابعاد آن به ما کمک می کند و طبیعتا به خاطر تلازم عقل و وحی ما منعی هم به لحاظ دینی در این کار نداریم.

وی ادامه داد: مصلحان و رهبران مصلحی معمولا زمانی موفق هستند که بتوانند با زبان عامه مردم این مباحث نقادانه را بیان و توجه آنها را به خودشان جلب کنند. حتی در قرآن کریم هم مسأله همزبانی منتقد با جامعه بسیار مطرح است. یعنی گفته می شود پیامبران انسان هایی هستند که در کوچه و بازار مثل شما می گردند و زندگی می کنند و انسان هایی از جنس خودتان هستند. تنها یکی دو مورد فردی از خارج جامعه برانگیخته می شود که اتفاقا خیلی موفق نیستند. بنابر این هرچه منتقد از زبان عمومی استفاده کند طبیعی است که منتقدان گسترده تری خواهد داشت.

عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس اظهار کرد: نقادی مخاطراتی دارد و برای منتقد اجتماعی فرش قرمز پهن نمی کنند. مراکز و کانون های مختلف قدرت در جامعه با او مقابله می کنند و سعی می کنند برای او شایعات درست کنند، علیه او افشاگری می کنند، سعی می کنند که او را مسخره کنند، اهداف و بیان های او را به گونه ای دیگر وارونه به مردم منتقل کنند و سعی می کنند انگیزه های او را به انگیزه های شخصی او مرتبط کنند نه انگیزه ای که در آن خدمت به جامعه مطرح است. معمولا منتقدان دائم در حال مبارزه هستند، به زندان کشیده می شوند و حصر و حبس و تبعید می شوند؛ حتی در طول تاریخ دیده ایم که کشته می شوند. چنانچه در مورد واقعه کربلا می بینیم که جان عزیز خودشان را از دست می دهند و خانواده آنها در سختی های گوناگون قرار می گیرند.