نشریه صبح صادق: چرا شبکه های مجازی خارجی «مالیات»به ما نمی دهند؟
آصفری نوشت: یکی از این شبکهها که فضای پهنای باند جمهوری اسلامی در اختیارش است، فقط در سال گذشته بیش از 4 هزار و 200 میلیارد تومان بود که حتی یک ریال هم مالیات پرداخت نکرد، در حالی که یک مغازه کوچک مواد غذایی سالیانه مالیات میپردازد.
به گزارش دیده بان ایران؛ محمدحسن آصفری – عضو کمیسیون امور داخلی و شوراهای مجلس، که از او به عنوان مخالف طرح صیانت از حقوق کاربران نام برده می شود در نشریه صبح صادق وابسته به سپاه نوشت:
فضای مجازی میتواند هم فضای فرصت و هم تهدید باشد که این به نوع استفاده ما از آن بستگی دارد. هیچ کسی با رشد فناوری مخالف نیست و معتقد هستیم باید از فناوریهای روز دنیا به نفع کشور استفاده کنیم، اما اینکه ما تولید محتوا در فضای مجازی نداشته باشیم، میتواند عاملی برای تهدید کشور باشد. در دولت آقای روحانی جلسات شورای عالی فضای مجازی رها بود و برنامهریزی برای تولید محتوا در این فضا وجود نداشت و صرفاً با نگاه فیلتر کردن با موضوع برخورد کردند که به نفع کشور نیست و هر که بخواهد به دنبال فیلتر کردن این فضا باشد، اشتباه میکند و وضعیت بدتر میشود. اعتقاد ما این است که باید در تولید محتوای فضای مجازی گام برداریم و برنامهریزی برای بومیسازی زیرساختها اقدام شود که اگر احیاناً یکی از کشورها، تصمیم گرفت زیرساختهای خود را در اختیار ما نگذارد، ما با مشکل و مانع مواجه نشویم، لذا باید برنامهریزی داشته باشیم که پهنای باند و ایجاد پلتفرمها در اختیار خودمان باشد. در این طرح به دنبال این هستند که شبکههایی مانند گوگل، اینستاگرام و تلگرام و پلتفرمهای دیگر به قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران احترام بگذارند و پاسخگو باشند. برای نمونه، درآمد یکی از این شبکهها که فضای پهنای باند جمهوری اسلامی در اختیارش است، فقط در سال گذشته بیش از 4 هزار و 200 میلیارد تومان بود که حتی یک ریال هم مالیات پرداخت نکرد، در حالی که یک مغازه کوچک مواد غذایی سالیانه مالیات میپردازد، بنابراین ساماندهی بازار کسبوکار در فضای مجازی باید یکی از موضوعات این طرح باشد. مخالفت بنده با اصل 85 شدن این طرح است؛ بنده معتقد هستم این موضوع نباید صرفاً در یک کمیسیون بررسی شود و همه نمایندگان مجلس صاحبنظر هستند و میتوانند از نظرات آنها استفاده کنند و باید چند کمیسیون خاص آن را بررسی و به قانون تبدیل کنند؛ همچنین در ابتدا باید همه زیرساختها و توانمندیهای کشور را سنجید و سپس با لحاظ کردن آنها، قانون تعیین کرد. معتقد هستم نباید طوری قانون نوشت که جنبه اجرایی نداشته باشد و توانایی در اجرای این قانون برای ما امکانپذیر نباشد. ما در فضای مجازی یک ضعف جدی داریم که آن هم نداشتن قانون است، اما نکته این است که باید در ابتدا زیرساختهای آن فراهم شود و دغدغه ما این است که زیرساختهای این کار فراهم نیست؛ ما قانونی بنویسیم که پلتفرمهای خارجی موظف هستند در مدت زمان خاصی داخل کشور نمایندگی ایجاد کنند، حال اگر این کار را نکردند که ما با فیلتر کردن نمیتوانیم آنها را مدیریت کنیم، بنابراین اول باید زیرساخت آماده شود تا بر فرض عدم ایجاد پایگاه پلتفرمهای خارجی در کشور، خودمان توانایی تولید پلتفرمها و اپلیکیشنها را داشته باشیم و ایرادات ما به این طرح این است که هنوز این مسائل را در نظر نگرفتهایم، به همین دلیل بنده رسیدگی به این طرح را زود میدانستم. نکته دیگر اینکه بهتر بود صبر میشد تا دولت جدید، لایحهای در این خصوص به مجلس ارائه دهد؛ چراکه در این صورت مطمئناً دولت منابع مالی و تجهیزات آن را در نظر میگیرد، لذا میتوانست آن را اجرا کند. وقتی منابع مالی سازمانی تحت عنوان صیانت از فضای مجازی در این طرح در نظر گرفته نشده است، مغایر اصل 75 قانون اساسی میشود و شورای نگهبان آن را رد خواهد کرد.