به مسئولانی که جز حیف و میل کردن منابع هیچ تخصصی ندارند چه باید کرد؟/ ادعای پوچِ دو سال قبلِ معاون روحانی/ کلانتری: خوزستان تا ۵۰ سال آینده مشکل آب ندارد

به گزارش دیده بان ایران؛ هفت روز پس از آغاز اعتراضات مردم خوزستان به بحران آب در این استان، اعتراض ها نسبت به نحوه مواجه نیروهای امنیتی با مردم معترض ادامه دارد.

محمود احمدی نژاد نخستین فردی بود که روز سه شنبه با اشاره به وجود آنچه «باند امنیتی فاسد» خواند در یک پیام تصویری گفت: "متاسفانه در کشور ما تحت تاثیر باند فاسد امنیتی، با هر نوع مطالبه، شکایت و اعتراض مسالمت آمیز مردم برخورد می‌شود. بلافاصله آن باند امنیتی وارد می شود و دو کار انجام می‌دهد؛ اول اینکه به خشونت می کشد، درگیری ایجاد می کند، آتش می‌زند، تیراندازی می کند و بهانه سرکوب مردم را فراهم می کند. دوم اینکه خواسته به حق مردم را به بیگانگان و گروه‌های ضد انقلاب یا وابسته به بیگانه منتسب می‌کند و باز هم بهانه سرکوب را می دهد و راه اعتراض مسالمت آمیز را بر مردم می بندد. و بعد هم با گستاخی می گویند ما فقط به سرهای مردم شلیک نکردیم، به پاها هم شلیک کردیم!"

اظهارات عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام درست زمانی منتشر شد که انتشار گسترده صدای یک زنِ معترض در سوسنگرد واکنش های بسیاری را به دنبال داشت.

«آقا! آقا! آقا! آقا! مظاهرات سلمیه چرا آتیش می‌زنی؟ کاملا سلمیه چرا تیر می‌اندازی؟» زن تاکید دارد که «تظاهرات مسالمت‌آمیز است» و نیازی به تیراندازی و آتش گشودن نیست. روی صحبتش با نیروهایی است که یکشنبه شب از راه رسیدند و روانه خیابان‌های سوسنگرد شدند. در 3 دقیقه‌ای که گوشی تلفن همراه در دست زن است، بیشتر سیاهی ضبط شده، کمی تصویر مبهم و لرزان از خیابان و گوشه‌ای از صورت و کلاه یکی از ماموران یگان ویژه. 

احمد توکلی دیگر عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است که امروز با انتشار نامه ای خطاب به ابراهیم رئیسی از او خواسته است که منتظر اقدام روحانی نماند و همین امروز خودش برای حل بحران استان خوزستان دست به کار شود چون ممکن است فردا دیر شود.

خوزستان، میزبان بزرگترین رودخانه‌های ایران امروز تشنه است؛ منابع آب محدودش همگی پشت سدها مانده‌اند و بی‌آبی صدای مردم را درآورده است.

کارشناسان می‌گویند مقصر حال و روز امروز این استان نه کمبود طبیعی آب بلکه سیاست‌های مدیریتی اشتباه در سال‌های گذشته است که باعث شده تابستان به تابستان آب‌ کمتری از سدهای قرار گرفته روی پنج رودخانه این استان به خانه‌های مردم و مراتع کشاورزی برسد.

اسماعیل کهرم، بوم‌شناس، فعال محیط زیست و مشاور اسبق سازمان محیط زیست در این باره به خبرآنلاین می‌گوید: «در خوزستان پنج رودخانه کرخه، کارون، دز، جراحی و مارون وجود دارند. کارون یکی از بزرگترین رودخانه‌های ایران است که حتی قابل کشتی‌رانی است. اما سوال این است که ما با این رودخانه‌ها و منابع آب چه کردیم؟ زمانی اعضای خانواده با یک کوزه آب می‌آوردند. الان این طور نیست، در این دوره سد می‌سازند و پشت سدها شبکه‌های آب‌رسانی ایجاد می‌کنند که این منابع آب وارد خانه یا مزرعه افراد بشود.»

این وضعیت البته تنها به خوزستان خلاصه نمی‌شود و ورشکستگی آبی به یکی از بحران‌های ترسناک مناطق مختلفی در کشور تبدیل شده است، بحرانی که با اعتراضات مردم همراه بوده است.

در این مدت کارشناس‌ها بارها هشدار دادند که عدم بهبود وضعیت مدیریت آبی می‌تواند پیامدهای خطرناکی داشته باشد.

کهرم می‌گوید: «ما همین حالا هم درگیر جنگ آب هستیم، چندی پیش در ورزنه در استان اصفهان مردم نسبت به بی‌آبی و نحوه مدیریت آب اعتراض کردند و با آن‌ها برخورد شد. جنگ آب چه چیز دیگری غیر از این است؟ جنگ آب شروع شده و ما درون آن قرار داریم. آب زاینده رود را به یزد می‌برند و بعد مردم می‌گویند پشمک‌های ما بوی گز اصفهان را گرفته است. اسم این نوع اتفاقات جنگ آب است.»

چه کسی خوزستان را خشک کرد؟

بهار 98 خوزستان در آب غرق شد. رودخانه‌ها طغیان کردند، سدها پر شدند و در روستاهای دشت خوزستان سرریز شدند. سیل‌بندهای روستاهای اروندکنار شکستند و پای سیل به روستاها باز شد. این موضوع تا جایی پیش رفت که «علی اکبر رائفی پور» تئورسین جریان انقلابی در یکی از اظهارات جنجالی و بدون سند خود اعلام کرد که کشور وارد دوره تَرسالی شده است.

اما این «رائفی پور» نبود که بدون سند و از روی هَوا این ادعا را مطرح کرد. عیسی کلانتری، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست هم از جمله افرادی بود که با دیدن سیلاب های جنوب کشور، در حالیکه بی کفایتی مسئولان باعث تخریب و آسیب رسانی بسیاری از مردم شده بود، تیرماه 98 با ذوق زدگی اعلام کرد: "استان خوزستان و حاشیه رودخانه ارس حداقل تا 50 سال آینده با کمبود آب مواجه نخواهند شد."

کلانتری این را هم اضافه کرده بود که "بدترین شرایط کمبود آب که ممکن بود خوزستان دچار مشکل شود، سال گذشته بود اما مشاهده کردیم که در بدترین شرایط آبی کشور بیشترین دسترسی سالانه آب در خوزستان حتی بیشتر از استان‌های شمالی بود."

فیصل عامری، کشاورز و فعال محیط زیست خوزستانی در راستای همین مطلب و دادن مجوز کشت محدود برنج می‌گوید: «قبلا به کشاورزان گفته شده بود، برنج کشت نکنید، برق و آب زیادی را از بین می‌برد اما وقتی سیل 98 اتفاق افتاد، سدها پر از آب بودند و مردم اقدام به کاشت بدون کنترل برنج کردند و حتی خود مدیران جهاد‌کشاورزی هم دست به برنج‌کاری در اطراف کارون زدند.» 

اما این در حالی بود که یکسال بعد خرداد سال 99 اعتراضاتی در غیزانیه اهواز شکل گرفت، اعتراضاتی که هدفش تامین آب شرب بود. آنطور که رسانه‌ها نوشتند مردم 83 روستا در اعتراض به نبود آب آشامیدنی تجمع کردند. یکی از خبرنگاران ساکن اهواز با اشاره به سبقه کم آبی و تنش آبی در خوزستان می‌گوید: «این مساله امروز و دیروز و چند ماه اخیر نیست، طی سال‌های اخیر بخش‌ها و روستاها زیادی در دهدز و ایذه و غیزانیه اهواز در مشکل کم‌آبی و بی‌کیفیتی آب روبه‌رو بودند.»

هژیر کیانی، دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط زیست خوزستان چندی پیش به ایسنا گفته بود که در خوزستان چند طرح انتقال آب در جریان است: در حال حاضر طرح کوهرنگ ۳ در حال اجرا است. تونل یک و دو بهشت آباد نیز سال‌ها است که در حال انتقال آب به رودخانه زاینده‌رود و اصفهان هستند. طرح خرسان به مقصد یزد و کرمان نیز در دستور دولت بوده است که امیدواریم اجرا نشود.

کیانی به روزنامه «پیام‌ما» گفت: «اجرای طرح انتقال آب بهشت‌آباد، اشتباه محرزی از سوی سازمان محیط زیست بود، گویا نامه‌ای محرمانه‌ای صادر کردند و مجوز احداث بهشت آباد را صادر کردند. به نظرم مسببین صدور این مجوز باید بازخواست شوند.»

نامه محرمانه همان اسم رمزی است که مجتبی یوسفی، نماینده استان خوزستان در گفت وگوی امروز با خبرگزاری ایسنا به آن اشاره کرده و گفته است که پروژه هایی که به گفته او بناست غیرکارشناسی و محرمانه به عنوان انتقال آب انجام شود باید به مظان قضاوت صاحب‌نظران و کارشناسان و مردم گذاشته شود.

با این وجود استانی که سال‌هاست به یک ایران نان، عظمت، پول و نفت داده خودش درگیر مسئله آب است. به نظر نمی رسد داستان غم انگیز خوزستان به زودی به پایان برسد زیرا به غیر از مشکلات خشکسالی که تقریبا بیشتر کشور با آن دست به گریبان است قرار است بزودی همان مسئولانی که هشت سال در راس هرم مدیریتی کشور بودند باردیگر بر سر کار حاضر شوند. آن هم مسئولانی که جز شعار و حیف و میل کردن منابع هیچ تخصص دیگری ندارند.

منبع: دیده بان ایران