آیا مخالفان داخلی برجام خواهان تولید بمب هستهای هستند؟
پیشنهاد میشود حالا که مسئولان سابق مذاکره کننده نیز حضور دارند همه شروط رهبری را هم به میز مذاکره ببرند و ببینند آیا میتوانند آنها را در متن توافق قرار دهند یا نه.اما فارغ از این موضوع، کش دادن توافق هر روز شرایط رسیدن به توافق را سنگینتر میکند. طرف مقابل اگر در داخل ایرانی بلاتکلیفی و دو دستگی ببیند؟ قطعا سطح توقعاتش را بار دیگر بالا میبرد.
به گزارش دیده بان ایران؛ اینطور که پیداست بار دیگر در سیاست خارجی، شرایط در داخل و خارج تغییر کرده است. این بار گفتگوهای احیای برجام متوقف شده است. براساس گزارشهای منتشر شده وزیر خارجه آلمان در پاسخ به سوال خبرنگاران درباره مذاکرات احیای توافق هستهای ایران و همچنین احتمال مطرحشدن فعالیتهای منطقهای تهران در این مذاکرات، گفته است که «مذاکرات وین در مرحله حساسی قرار دارد و منتظر تصمیم رئیسی در مورد توافق است.»
بنابراین گزارش؛ مذاکرات هستهای وین برای مدت نامعلومی متوقف شده و بعید به نظر می رسد طی چند روز آینده درباره زمان و مکان مذاکره گفت و گویی صورت بگیرد.از آن سو در تهران تغییراتی در کمیته موسوم به «تطبیق متن نهایی توافق احتمالی ایران و گروه ۴+١» ایجاد شده است که در آن دو نماینده ابراهیم رئیسی به این کمیته اضافه شدند. بنابر گزارشها علی حسینیتاش، معاون راهبردی شورایعالی امنیتملی و علی باقری، معاون سابق دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و مسوول کنونی ستاد حقوقبشر قوهقضاییه، از طرف رییسی در جلسات این کمیته شرکت میکنند.
این کمیته تحت ریاست علی شمخانی دبیر شورای عالی امنیتملی، با حضور عبدالرضا مصری و وحید جلالزاده از سوی مجلس و علی اکبر صالحی و عباس عراقچی، از دولت تشکیل یافته و ظاهرا تاکنون ۱۰جلسه داشتهاند.
همزمان در تهران بار دیگر افراطیها از حالت پوشش خارج شده و از رئیسی میخواهند رسما پایان برجام را اعلام کند.کیهان در مقاله ای روز چهارشنبه ۹ تیرماه با اعلام اینکه «برجام باید تغییر پیدا کند» نوشت: «برنامه جامع اقدام مشترک»(برجام) مدتهاست که به پایان رسیده است. در میان دولتمردان آمریکا میتوان افرادی را پیدا کرد که انقضای این توافق را اعلام کردهاند با این حال دولت تدبیر و امید بنا بر ملاحظات خودش سالهاست اعلام مرگ آن را به تأخیر انداخته اما آنچه واضح به نظر میرسد این است که دولت جدید ایران چنین ملاحظاتی برای اعلام تاریخ انقضای برجام نخواهد داشت.»این روزنامه خواست تا «رئیسی مرگ برجام را اعلام کند»
با این اوصاف به نظر می رسد این آخرین تلاشهای جریان ضدبرجامی در داخل باشد. آنچه آنها در سر دارند این است که ایران برجام را رها کند. سئوال این است که با این حساب پرونده ایران بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل و فصل هفتم باز می گردد، برنامه آنها برای خروج از این تحریمها چیست؟ آیا قرار است با افزایش میزان غنیسازی و افزایش ذخائر اورانیوم غنی شده بار دیگر مذاکراتی را از ابتدا آغاز کنیم؟
یا اینکه با ترکیب جدید که کمیته تطبیق متن توافق با ۱+۴ و حضور جریان حاکمیت و رئیسی در آن به عنوان رای و نظر غالب، دلواپسان تصمیم آن جمع را میپذیرند؟ خروجی توافق هر چه باشد مسئولیتش مستقیما با کل حاکمیت است و این بار دیگر کیهان و دلواپسان نمیتوانند اعلام کنند با آن مخالف هستند.
پیشنهاد میشود حالا که مسئولان سابق مذاکره کننده نیز حضور دارند همه شروط رهبری را هم به میز مذاکره ببرند و ببینند آیا میتوانند آنها را در متن توافق قرار دهند یا نه.اما فارغ از این موضوع، کش دادن توافق هر روز شرایط رسیدن به توافق را سنگینتر میکند. طرف مقابل اگر در داخل ایرانی بلاتکلیفی و دو دستگی ببیند؟ قطعا سطح توقعاتش را بار دیگر بالا میبرد.
یادمان باشد که آمریکا از برجام خارج شده است. ایران نیز اگرچه به ظاهر از برجام خارج نشده، اما در عمل از سطح محدودیتهایی که برجام برای برنامه غنی سازی ایران تعیین کرده بود، عبور کرده است. حتی اگر در گذشته اورانیوم ۲۰ درصد تولید می شد، امروز تولید ۶۰ درصد اجرایی و ذخیره می شود. سطح اورانیوم ذخیره شده ایران نیز از زمان سال ۹۲ ( قبل از برجام) افزایش یافته و سانترفیوژهای نسل جدیدتر مشغول به کار است.
ممکن است در ذهنیت تیم رئیسی این وجود داشته باشد که توافق را رها کرده و به کار غنی سازی خود در داخل ادامه دهیم، تا طرف غربی ناچار شود برای حصول به یک توافق جدید به سراغ ایران بیاید. اما سئوال اینجاست که چرا آمریکا باید احساس نیاز به برجام داشته باشد؟ حتی اگر ایران از نقطه گریز هسته ای (به سمت بمب هستهای) فراتر برود، آیا غرب از اینکه ایران به تولید سلاح هستهای بپردازد نگران خواهد بود؟
به نظر می رسد محاسبه مخالفان داخلی برجام اشتباه باشد. چراکه ایران در داخل با یک مانع بزرگ برای تولید بمب هستهای روبه روست. این مانع نیز فتوای رهبری است که باعث میشود غرب چنین خطری را جدی نگرفته و ایران را در تحریمها به حال خود رها کند. در این وضعیت مسئولیت اوضاع اقتصادی کشور برعهده جریان حاکم است که هیچ بهانهای برای فرار از آن نخواهند داشت.
منبع: امتداد