هاشمی طباء: بی حسی در فضای سیاسی برای مملکت ما خطرناک است

مشروح گفتگو با هاشمی طبا را در ادامه بخوانید.

آقای روحانی در حوزه سیاست داخلی به ویژه در حوزه احزاب و جناح های سیاسی چه میراثی داشت؟

واقعا نمی دانم چقدر رئیس جمهور باید نسبت به مسائل سیاست داخلی حساس باشد و اساسا او می تواند حرفی برای احزاب و گروه های سیاسی داشته باشد یا خیر. با وجود این مسئله معتقدم گروهی که علیه او فعالیت می کردند اجازه نمی دادند که او این کار را انجام دهد چون باید با گروه های مختلف می نشست و خط و مشی تعیین می کرد اما وقتی برخی ها با جسارت خیلی زیاد هتک حرمت می کردند، زمینه برگزاری چنین جلساتی پیش نیامد. حتی آقای روحانی به درستی مجلس شورای اسلامی نمی رفت چون مجلس نمی خواست با او صحبت کند بلکه برخی نمایندگان فقط می خواستند به او توهین کنند. ضمن آنکه آقای روحانی آنقدر درگیر مسائل اقتصادی شده بود که اصلا فرصت چنین کارهایی را نداشت.

برخی نیز معتقدند آقای روحانی خیلی تمایل به برگزاری نشست ها و جلسات مختلف نبود چون حتی اعضای کابینه اش هم او را نمی توانستند ببینند؟ به نظر شما آقای روحانی مجال پرداختن به حوزه سیاست داخلی را پیدا نکرد یا خودش هم تمایلی به این کار نداشت؟

آن بحث اول تا حدی درست است ولی علت عمده اش آن بود که او احساس می کرد انجام این کارها زیاد خاصیتی ندارد و جز آنکه یکسری حرف های کلی زده شود. ثانیا افراد و گروه ها نیز هر کدام می خواهند راه خود را بروند و گوش شنوایی ندارند.

شعار آقای روحانی در حوزه سیاست داخلی «اعتدال» بود و احساس می شد او می خواهد این مشی و تفکر را بعد از خود به عنوان میراث به جای بگذارد، کمااینکه در اوایل کار دولت آقای روحانی صحبت از شکل گیری ائتلاف میان اصولگرایان میانه رو، اصلاح طلبان و اعتدالیون وجود داشت، به نظر شما اقای روحانی چقدر در نهادینه سازی شعار اعتدال موفق بود و آن را برای بعد از خود به عنوان میراث باقی بگذارد؟

کسانی که راه خودشان را می روند به کسی گوش نمی کنند. معمولا آدم ها سعی می کنند نشنوند و اگر هم بشنوند، توجهی نکنند. اگر بنا به مشی اعتدال بود که اینقدر افراد اصرار به بیان توهین علمی یا کوچه خیابانی نمی کردند. چنین افرادی اعتدال را نمی خواهند و دوست ندارند. ضمن آنکه آقای روحانی رسالتی برای خودش احساس نمی کرد که شعار اعتدال را نشر و گسترش دهد، می گفت «مشی من اعتدال است» و خیلی درباره همراه کردن دیگران احساس رسالت نمی کرد، البته حتی اگر چنین احساس رسالتی هم می کرد فایده ای نداشت.

اگر بخواهیم وضعیت کنونی را با پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال 92 مقایسه کنیم، فضای سیاسی کشور بیشتر اعتدالی شده یا قطب بندی های گذشته تشدید شده است؟

متأسفانه فضا به سمت خنثی شدن و بی حسی می رود و این خیلی برای مملکت ما خطرناک است چون کم کم احساس مسئولیت ها رنگ می بازد. امروز اعتدالی نیست، بیشتر بی حسی و رویکردهای خنثی را شاهد هستیم./ نامه نیوز