ارگان رسانه ای سپاه: دولت انقلابی خوب کار کند؛ بحران اصلاح‌طلبی جدی‌تر می‌شود
چنانچه جبهه نیروهای انقلاب و جریان اصول‌گرایی در دولت آینده موفق ظاهر شوند و بر مطالبات و اولویت‌های تحول‌خواهانه مردم در عرصه‌های مختلف جامه عمل بپوشانند، بحران اصلاح‌طلبی جدی‌تر می‌شود.
به گزارش دیده بان ایران؛ نشریه صبح صادق وابسته به معاونت سیاسی سپاه با اشاره به عملکرد و آنچه «شکست اصلاحات» در انتخابات 28 خرداد نامیده است می نویسد:
درباره اینکه چرا اصلاح‌طلبی به این وضع مبتلا شده است؛ به گونه‌ای که میزان رأی کاندیدای آن در انتخابات، با وجود حمایت سران اصلاحات و 16 تشکل حزبی وابسته به این جریان، حتی از آرای باطله هم کمتر شده است، به طور عمده به ضعف کارنامه عملکرد دولت آقای روحانی اشاره می‌شود و اغلب از توجه عمیق‌تر به این موضوع که چرا امروزه اصلاح‌طلبی، شعارها و راهبردهای آن از سوی جامعه معتبر تلقی نمی‌شود، خودداری می‌شود. واقعیت آن است که بحرانی که امروز دامن‌گیر اصلاح‌طلبی شده است، فراتر از وضع موجود و عملکرد دولت مورد حمایت این جریان است.
درواقع، امروزه اصلاح‌طلبی از یک تله مهم به نام «تله بنیان‌گذار» رنج می‌برد؛ یعنی در بنیان‌گذاری گفتمان این جریان، خلل و فرجی وجود دارد که آن را نامعتبر کرده است. به طور دقیق‌تر باید گفت، جریانی که در دهه 70 در سپهر سیاسی کشور تحت عنوان «اصلاح‌طلبی» سر برآورد، آرمان‌های خود را مستند به انقلاب مشروطه و جریان روشنفکری می‌کرد و مدعی بود جریانی ریشه‌دار در کشور است. این سخن اگرچه درست بود، اما برداشت آنها از مسائل کشور، همچون اسلاف‌شان برداشت ناقصی بود؛ زیرا آرمان‌های نهضت مشروطه در «قوی شدن ایران» خلاصه می‌شد و به طور مشخص، بر چهار محور تحقق استقلال کشور در برابر بیگانگان، تحقق آزادی و دموکراسی در ایران، تأمین عدالت اجتماعی و تحقق توسعه اقتصادی متکی بود.
در ادامه گزارش صبح صادق آمده است: اصلاح‌طلبی برای همیشه در سیاست ایران جایگاه خود را از دست داده است و بنابراین، نمی‌توان آن را مرده تلقی کرد، بلکه منظور عمده در اینجا این است که این گفتمان و جریان برآمده از آن، از بحران تطبیق و تطابق با مسائل اصلی و واقعی جامعه رنج می‌برد و باید به بازسازی گفتمان خود روی آورد. نکته مهمی که در این راستا باید به آن اشاره کرد، این است که تا وقتی این جریان به بازسازی و تعمیر گفتمان خود، مبتنی بر درک جامعی از مسائل، مطالبات و نیازمندی‌های جامعه ایرانی دست نزند، تکرار تجربه حاکم شدن آن بر کشور نمی‌تواند قرین موفقیت و گره‌گشایی باشد.
از این رو، اساسی‌ترین نکته‌ای که در تحلیل موقعیت جریان اصلاحات باید بدان توجه کرد، وجود تله بنیان‌گذار در این جریان است که کژکارکردی‌هایی را در پی داشته و در نهایت، سبب شده است این جریان از بحران تطبیق و تطابق رنج ببرد. نکته جالب در این زمینه آن است که سران طیف رادیکال اصلاحات، هم‌اکنون بر این درک یک‌جانبه و غیرجامع از مسائل کشور اصرار دارند و حتی تحقق توسعه اقتصادی و تأمین عدالت را فرع دانسته و تأمین آنها را از مسیر تأمین آزادی‌های سیاسی، اجتماعی وفرهنگی پی می‌جویند. غافل از آنکه در اندیشه آرمانی ایرانیان، این عوامل و دال‌ها توأمان هستند.
بنابراین، اصلاح‌طلبی نمرده است، بلکه دال‌های گفتمانی آن به منزله دال‌های شناور در فضای عمومی کشور معلق هستند و اگرچه امروز قادر نبوده‌اند تا به عنوان دال‌هایی معتبر مورد اقبال جامعه قرار گیرند، اما به عنوان «غیر» یا «دگرِ» گفتمان اصول‌گرایی و انقلابی، در صحنه حضور دارند و تلاش می‌کنند اتقان و هویت‌بخشی دال‌های اصول‌گرایی را به چالش بکشند. موفقیت یا عدم‌موفقیت آینده اصلاح‌طلبی، علاوه بر تلاش این جریان برای بازسازی وجوه گفتمانی خود، به موفقیت یا عدم‌موفقیت گفتمان اصول‌گرایی در خارج کردن جامعه از بی‌قراری‌های موجود و نمایندگی کردن مطالبات توده‌های مردم بستگی دارد. چنانچه جبهه نیروهای انقلاب و جریان اصول‌گرایی در دولت آینده موفق ظاهر شوند و بر مطالبات و اولویت‌های تحول‌خواهانه مردم در عرصه‌های مختلف جامه عمل بپوشانند، بحران اصلاح‌طلبی جدی‌تر می‌شود.
