سید علی اکبر محتشمی پور که بود؟
حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر محتشمی پور، روحانی و سیاستمدار در سال ۱۳۲۵ در خانواده ای مذهبی و سادات در تهران متولد شد. او از مبارزان نهضت امام خمینی و از سیاستمداران برجسته جمهوری اسلامی بود. وی امروز هفدهم خرداد ۱۴۰۰ بر اثر بیماری کرونا رحلت کرد.
به گزارش دیده بان ایران؛ علی اکبر محتشمی پور وزیر کشور پیشین، سفیر ایران در سوریه در دهه ۶۰ و نماینده دورههای سوم و ششم مجلس بر اثر ابتلا به کرونا در تهران درگذشت.
حجت الاسلام سید علیاکبر محتشمیپور (متولد ۱۳۲۵ در تهران، درگذشته ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ در تهران) روحانی و سیاستمدار عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز بود. وی وزیر کشور کابینه دوم میر حسین موسوی در زمان ریاست جمهوری آیت الله سیدعلی خامنهای (۱۳۶۸–۱۳۶۴)، نماینده دوره سوم مجلس شورای اسلامی، از بنیانگذاران حزبالله لبنان و تا ۱۵ فروردین ۸۹ دبیرکل کنفرانس بینالمللی حمایت از قدس بوده است.
اطلاعات فری
سید علیاکبر محتشمیپور
زاده ۱۳۲۵ (۷۵ ساله)
تهران، ایران
درگذشته ۱۷ خرداد ۱۴۰۰
تهران
ملیت ایرانی
حزب سیاسی مجمع روحانیون مبارز
خویشاوندان فخرالسادات (دخترعمو)
محل تحصیل مدرسه علوی، حوزه علمیه تهران، حوزه علمیه قم، حوزه علمیه نجف
هیئت دولت دولت چهارم
دین اسلام (شیعه)
زندگینامه
او در خانوادهای از سادات در شهر تهران متولد شد. تحصیلات خود را در مدرسه علوی به پایان برد و سپس برای تحصیل علوم دینی، از سال ۱۳۴۰ در حوزه های علمیه تهران، قم و نجف به تحصیل اشتغال داشت. از معروف ترین استادان وی در حوزه آیات: امام خمینی، محمد صادقی تهرانی، سید حسن بجنوردی، ابوالقاسم خوئی، میرزا باقر زنجانی و سید مصطفی خمینی بوده اند.
نخستین بار در سال ۱۳۴۱ دستگیر شد و تا سال ۱۳۵۷ بیشتر عمر خود را در خارج از کشور گذراند. از سال ۱۳۶۰ سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه بود که در همین سمت، حزبالله لبنان را تأسیس کرد.
بهزاد نبوی به همراه علی اکبر محتشمی از جمله پیشروان حرکت اصلاح طلبی در ایران بودند.
او در حادثه تروری نافرجام، (به وسیله انفجار بمب کار گذاشته شده در بسته پستی) از ناحیه چشم، گوش و هر دو دست آسیب دیده بود.
فخرالسادات محتشمیپور همسر مصطفی تاجزاده، دخترعموی علی اکبر محتشمی پور است.
مسئولیت ها
حجت الاسلام والمسلمین محتشمی پور پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران مسئولیتهایی داشته است که اهم آنها عبارتند از:
عضو دفتر امام خمینی در پاریس، قم، تهران در سالهای (۱۳۵۹–۱۳۵۷)
عضو هیئت منتخب امام خمینی برای بررسی بنیاد مستضعفان (۱۳۵۹)
نماینده امام خمینی و مدیر صدای جمهوری اسلامی ایران (۱۳۵۹)
عضو شورای سرپرستی سازمان صدا وسیما (۱۳۵۹)
سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه (۱۳۶۴–۱۳۶۰)
وزیر کشور در کابینه مهندس میرحسین موسوی (از سال ۱۳۶۸–۱۳۶۴)
عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز
عضو کمیته مشاورین سیاسی رهبری از سال ۱۳۶۸
نماینده مردم تهران (دوره سوم مجلس شورای اسلامی) از سال ۱۳۶۸ و رئیس کمیسیون دفاع و دبیرکل گروه بین المجالس در مجلس شورای اسلامی
رئیس کمیته علمی کنفرانس بزرگداشت بیستمین سالگرد شهادت آیتالله سید مصطفی خمینی (ره)
مدیر مسئول مجله «بیان» در سال ۷۰–۱۳۶۹
مشاور اجتماعی ریاست جمهوری محمد خاتمی از سال ۱۳۷۸–۱۳۷۶
رئیس کمیته علمی ستاد صدمین سالگرد میلاد امام خمینی
مدیر مسئول روزنامه بیان (توقیف شده)
نماینده مردم تهران – شمیران – شهر ری – اسلامشهر (دوره ششم مجلس شورای اسلامی)
رئیس فراکسیون جبهه دوم خرداد در دوره ششم مجلس شورای اسلامی (فراکسیون اکثریت)
دبیرکل کنفرانس بینالمللی حمایت از قدس و حمایت از حقوق مردم فلسطین (ایران)
امین عام رابطة الدولیة للبرلمانیین المدافعین عن القضیة الفلسطینیة (بیروت)
رئیس مجمع سازمانهای غیردولتی فعالان حامی آزادی قدس شریف (ایران)
نایب رئیس هیئت امنای مؤسسه القدس الدولیة (بیروت)