پزشکیان: گناه من دلسوزی برای مردم است!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران، مسعود پزشکیان در جریان رسیدگی به ماده 89 لایحه برنامه ششم توسعه در ارتباط با اجرای عدالت در مورد پزشکان گفت:‌ ما باید در قبال مسئولیتمان پاسخگو باشیم و نباید بیمار را به حال خود رها کنیم وقوانین باعث شده مردم  نتوانند در بیمارستان های دولتی پزشک را پیدا کنند و پیگیر وضع درمانی خود باشند وقطعا پزشکان باید در یک محل کار کنند ونباید در دو جا کار کنند و نباید به پزشکان اجازه دهیم که هر جایی که دلشان خواست کار کنند وجوابگوی کسی نباشند؛ قانونی ننویسم که به نام محرومان باشد اما به کام گردن کلفتان.

پس از این مواضع، بنیادی که برای ارائه پیشنهادی در خصوص تبصره دو ماده 89 لایحه برنامه در نوبت عصر سخن می‌گفت افزود: من از آقای پزشکیان گلایه دارم که به عنوان پزشک اینقدر پزشکان را می‌کوبد و از صبح می‌گوید پزشکان میلیونی می گیرند و پاسخگو نیستند.

پزشکیان پس از صحبت‌های بنیادی نماینده کاشمر مبنی بر اینکه دکتر پزشکیان ضد پزشک است گفت:‌ چرا  می‌گویید من ضد پزشک هستم؟ من حرفهایی که می زنم بر اساس منافع شخصی نیست و اگر قرار بود منافع خود را ببینم برایم بهتر بود که هم مطب داشته باشم و هم ده جا طبابت کنم و دوستانی که فکر می‌کنند اگر مشکل پزشکیان با کار در چند جا حل می‌شود در اشتباهند و مطمئن باشند خلاف چیزی که می خواهند بدست می آید.

وی افزود:‌ عرض من این است که به جای از بین بردن این ساختار درست بیاییم یک درصد یا دو درصد پزشک متخلف را حذف کنیم و جلویشان را بگیریم تا نود درصد پزشکان درست کار، آبرویشان نرود. سوال اینجا است با پزشکی که در بیمارستان بیمارانی که به او مراجعه می‌کنند را ویزیت نمی کنند و بیمار را مجبور می‌کنند به مطب بیاید باید برخورد شود یا ساختار را تغییر داد و پاسخ این است که باید قانونی بنویسیم که همه به وظیفه خود به درستی عمل کنند و اگر پزشکان متعهدند در بیمارستان مریض را ویزیت کنند این کار را انجام دهند  و کسی هم که انتخاب می‌کند که بیرون و خارج از سیستم دولتی طبابت کند نیز کار خود را انجام دهد. ما باید بدانیم کشورهای پیشرفته و توسعه یافته چه می‌کنند و بر اساس الگوی موفق آن‌ها عمل کنیم و اینکه به یکدیگر نسبت هایی دهیم که مثلا فلانی با پزشک مخالف است و به دنبال موضوعات دیگر است.

پزشکیان تصریح کرد: گناه من در این جریان این است که دلم برای مردم می سوزد و می‌دانم در بیمارستان های مختلف مردم چه رنجی می کشند و به خاطر همین موضوع راه حل را بهتر از خیلی از دوستانی که خارج از این جریان بوده اند متوجه شدم وگرنه من با پزشکان کاملا موافقم و معتقدم اگر پزشک نبود سلامت نبود و قطعا پزشکان درستکاری وجود دارند که قابل تقدیرند. ما پزشکانی داریم که با یک میلیون ، دو میلیون در مناطق دورافتاده کار می‌کنند و یا بیست و چهار ساعته در بیمارستان ها مشغول خدمتند و لذا عرض بنده این است که باید کاری کنیم که در یک سیستم و در نظام سلامت، پزشکانی که درست کار می‌کنند قدرشان دانسته شود.