سعید نمکی به دلیل کندی روند واکسیناسیون عذرخواهی کرد!
ایشان اضافه کرده خود را در مرگ هریک از اعضای کادر درمان به دلیل کرونا بعد از تولید واکسن مقصر می‌داند، به خصوص خود را مدیون پزشکان جوانی می‌داند که به بهانه آموزش به کار گرفته شده‌اند اما با حداقل حقوق، سنگین‌ترین بار درمان کرونا بر دوش‌شان بوده و هنوز هم واکسن دریافت نکرده‌اند، از اینکه با اظهارات شعارگونه و متناقض -مثل ادعای الگوی جهانی بودن و چند روز بعد مرده شور بودن -باعث بی‌اعتمادی مردم و اقشار مرجع به استوانه سیستم سلامت کشور شده خود را مسوول می‌داند.
به گزارش دیده بان ایران؛ بابک زمانی در روزنامه اعتماد نوشت:
مشغول مرور کامنت‌‌های عقب افتاده روزهای تعطیل بودم که ناگاه به کامنتی خوشحال‌کننده و حیرت‌آور برخوردم: «آقای دکتر نمکی وزیر محترم بهداشت از اینکه به‌رغم واکسیناسیون گسترده جهانی هنوز واکسیناسیون کادر درمان هم به‌طور کامل انجام نشده پوزش خواست.
او گفت از اینکه فنجان واکسن وزارت بهداشت در برابر اقیانوس جمعیت کشور ناتوان به نظر می‌رسد از اینکه طوفان کوید تمام این اقیانوس را در بر گرفته شرمنده است. او ادامه داد از اینکه ارزیابی‌‌های او در مورد اهمیت بحران و مشکلات پیش روی کشور صحیح نبوده، بسیار دیر بیماری را تایید کرده، پوزش می‌خواهد، از اینکه قرنطینه اولین مراکز شیوع با تاخیر اتفاق افتاد، از اینکه در اوج بحران به تایید شبه‌علم و طب ابداعی ایرانی پرداخته و با این اظهارات با انحراف مسیر در حل بحران مانع ایجاد کرده، از اینکه با این اظهارات باعث شده برخی جرات تاسیس سازمان نظام سنتی پیدا کنند، از اینکه تحت مسوولیت او و وزارتش راهنمای درمان کرونا به وسیله طب سنتی منتشر و باعث شده همه توجهات و امکانات در زمان مناسب معطوف به تهیه واکسن نشود، از اینکه بالادستان را در اهمیت واکسن و تفاوت آن با اقدامات دیگر -از‌جمله سنتی -و تشخیص بهترین واکسن موجود و اهمیت تلاش برای تهیه آن سردرگم کرده و با چنین اقدامات و اظهاراتی باعث دلمردگی، انفعال و استعفای بزرگ‌ترین اساتید و برنامه‌ریزان کشور شده عمیقا متاسف است.
ایشان اضافه کرده خود را در مرگ هریک از اعضای کادر درمان به دلیل کرونا بعد از تولید واکسن مقصر می‌داند، به خصوص خود را مدیون پزشکان جوانی می‌داند که به بهانه آموزش به کار گرفته شده‌اند اما با حداقل حقوق، سنگین‌ترین بار درمان کرونا بر دوش‌شان بوده و هنوز هم واکسن دریافت نکرده‌اند، از اینکه با اظهارات شعارگونه و متناقض -مثل ادعای الگوی جهانی بودن و چند روز بعد مرده شور بودن -باعث بی‌اعتمادی مردم و اقشار مرجع به استوانه سیستم سلامت کشور شده خود را مسوول می‌داند. از اینکه به قابلمه ویروس‌یاب اعتراض جدی نکرده، از اینکه در زمان مناسب در جهت تهیه بهترین واکسن‌‌ها اقدام نکرده معذرت می‌خواهد. او تاکید می‌کند که البته دشواری‌‌ها و محدودیت‌‌های زیادی در تمام این مسائل وجود داشته‌اند که او را مجبور به چنین رفتاری می‌کردند، حالا می‌فهمد که بسیاری از این عوامل خارج از اراده او بوده‌اند اما هیچ‌کدام اینها زایل‌کننده مسوولیت عظیم فردی او در این مشکلات نیستند.»
با خودم گفتم بفرما این هم برخورد مسوولانه وزرای ما طبق آخرین اصول اخلاق حرفه‌ای! حالا هی از کشور‌‌های دیگر مثال بیاور که رییس‌جمهور به دلیل کوچک‌ترین خطای زیردستان استعفا کرد بفرما! و شادی عمیق و بی‌نظیری تمام وجودم را فرا گرفت. شخصیت آقای وزیر در ذهنم با متعهدترین مسوولان قرن اخیر از ویلی برانت تا مرکل و ماندلا و دیگران محشور شد. وقتی مشکلات معلوم و خطا‌‌ها ابراز شد تا بهبود اوضاع راه زیادی نمی‌ماند.
ای کاش آخرین خط این یادداشت کوتاه از نظرم دور می‌ماند و نمی‌دیدم که نوشته بود:
این هم دروغ سیزده امسال!
