گمانه زنی ها بر سر آمدن یا نیامدن علی لاریجانی به انتخابات ۱۴۰۰

این دوگانه به‌ خودی خود آنقدر جذاب و گیرا هست که از همین حالا برخی ناظران و چهره‌های سیاسی، رقابت اصلی در انتخابات پیش‌رو را رقابتی میان این دو تصور می‌کنند و در گمانه‌زنی‌های خود از این می‌گویند که سکاندار پاستور سیزدهم یکی از این دو خواهد بود. واقعیت اما این است که فارغ از نامعلوم بودن کاندیداتوری سیدحسن خمینی و سیدابراهیم رییسی، به هر حال دو، سه گزینه دیگر نیز شرایطی به ‌نسبت مشابه این دو سید معمم دارند.

چهره‌هایی که البته نه سیدند، نه معمم و بیراه نیست اگر بگوییم علی لاریجانی از جمله مهم‌ترین این افراد است. 

لاریجانی که دیروز نامش بار دیگر در تحلیل‌ها و اظهارنظرهای انتخاباتی چندین چهره سیاسی چپ و راست مطرح شد و به این واسطه به تیتر اخبار راه یافت همچون سیدحسن خمینی و سیدابراهیم رییسی تاکنون هیچ اظهارنظری در رد یا تایید کاندیداتوری خود نگفته و وضعیت کاندیداتوری‌اش نیز آن‌ طور که از نزدیکانش شنیده و می‌شنویم به این نحو است که در حال رصد اوضاع و شرایط است و به تصمیم قطعی نرسیده است. 

علی لاریجانی اما از یک منظر نه ‌تنها با سیدحسن خمینی و سیدابراهیم رییسی بلکه شاید با تمامی ده‌ها کاندیدای احتمالی انتخابات پیش‌رو متفاوت است. اینکه همان طور که می‌توان بالقوه کاندیدای اصولگرایان باشد، ممکن است به عنوان گزینه اصلاح‌طلبان نیز راهی میدان شود. وضعیتی خاص که او را در شرایطی منحصر به فرد قرار داده است؛ آن ‌هم در شرایطی که عزت‌الله یوسفیان‌ملا، نماینده پیشین آمل و لاریجان و از جمله نزدیک‌ترین چهره‌ها به لاریجانی دیروز صراحتا گفته او اگرچه مشی اصولگرایی دارد اما جزو هیچ گروه و جریانی نیست. هر چند این شرایط خاص که او به‌ طور بالقوه امکان نمایندگی از هر دو جناح اصلی را دارد لزوما به ‌معنای آن نیست که او می‌تواند پیروز انتخابات پیش‌رو باشد و برعکس حتی ممکن است همین شرایط خاص به پاشنه آشیل او تبدیل شود.

دیروز البته داریوش قنبری، عضو شورای مرکزی حزب مردم‌سالاری چنین گفته و لاریجانی را از جمله گزینه‌های احتمالی اصلاحات معرفی کرده اما همزمان محمد مهاجری، روزنامه‌نگار اصولگرایی که از جمله چهره‌های رسانه‌ای نزدیک به لاریجانی به حساب می‌آید، گفته که او و البته محمدجواد ظریف کاندیدا نخواهند شد.