چرا پایداری‌ها مخالف کاندیداتوری قالیباف هستند؟
موضع‌گیری‌های پایداری‌ها اما در مجموع نشان می‌دهد که آنان همچنان در حال بررسی شرایطند و احتمالا زمانی وارد میدان تعیین مصداق کاندیداتوری می‌شوند که بتوانند نفر برنده را تشخیص دهند. باتوجه به شرایط سیاسی امروز هم فعلا برای صحبت در این باره زود است.
به گزارش دیده بان ایران؛ جبهه پایداری را مدت‌هاست که در جریان اصولگرایی به عنوان ساز ناکوک می‌شناسیم. طیفی خاص از جناح راست و محافظه‌کاران که در چند انتخابات ثابت کردند که قصد ندارند با دیگر احزاب و گروه‌های اصولگرا زیر بیرقی واحد اجماع کنند. آنان همیشه دوست داشته‌اند که به نوعی تفاوت‌شان را نشان دهند و تا می‌شود ساز مخالف بنوازند. نوایی ناکوک که در انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ماه 98 به روشنی نمایان شد، چراکه مخالفت‌های پایداری‌ها با نهاد به‌اصطلاح اجماع‌ساز اصولگرایان دردسرهای بسیاری در مسیر تدوین لیست انتخابات ایجاد کرد. اکنون نیز با نزدیک شدن به انتخابات ریاست‌جمهوری و البته شوراهای خرداد ماه 1400 همان اتفاق اسفند ماه 98 در حال تکرار است و پایداری‌ها حاضر نیستند با هیچ‌یک از اصولگرایان وارد همکاری شوند. در شرایطی که دو نهاد بالادستی موازی اصولگرایان با عناوین «وحدت» و «ائتلاف» به نوعی اکثریت قریب به اتفاق صداهای اصولگرا را پوشش داده، پایداری‌ها دعوت هر دو طیف را رد کرده حتی حاضر به شرکت جلسات آنان نیستند.
آن‌گونه که اعضای ارشد پایداری می‌گویند آنها می‌خواهند در انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 به طور مستقل وارد شده و «نامزد اصلح» مدنظر خود را معرفی کنند. راهبردی که ظاهرا اقداماتی برای اجرایی کردنش نیز انجام شده و جلسات مختلفی را برگزار کرده‌اند. این درحالی است که باتوجه به احتمال عدم حضور رییسی در این انتخابات، تمرکز اصلی پایداری‌ها بر سعید جلیلی است و البته شخص صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری و مهم‌ترین حامی مالی این جریان. با این حال جلیلی هم در این سال‌ها تلاش بسیاری داشته اما به نظر می‌رسد چندان جایگاهی میان اصولگرایان ندارد و به همین خاطر نمی‌تواند مورد پذیرش و حمایت جدی آنان باشد. به هر حال نگاهی به سخنان دیروز دبیرکل جبهه پایداری نشان می‌دهد که آنان هنوز درباره اینکه از چه کسی حمایت کنند، به تصمیم نهایی نرسیده‌اند.
مدل چهارمرحله‌ای پایداری!
دبیرکل جبهه پایداری در پنجمین نشست از سلسله نشست‌های انتخاباتی «جمهور» که ازسوی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل _که برخلاف نامش، تشکیلاتی است متعلق به دانشجویان اصولگرا برگزار می‌شود، به موضوع انتخابات ریاست‌جمهوری پرداخته و گفته است: «برای انتخابات یک مدل طراحی کردیم که ۴ مرحله دارد. در این مدل، دورنمای ما برای انتخابات ۱۴۰۰ این است که حتی‌الامکان به یک وفاق و نقطه مشترک با دوستان انقلابی خود برسیم. البته این وفاق به هر قیمتی شکل نخواهد گرفت و اصول ما، خطوط قرمز ما هستند. حفظ اصول از واجبات است.
طبق این مدل، در مرحله اول بنا بر این است که حداقل یکدیگر را تخریب نکنیم، مرحله دوم این است که در رابطه با گفتمان، به طور مشترک کار کنیم و برمبنای گفتمان، شاخص‌های مشترک تعریف کنیم. در مرحله سوم نیز برای مبنای شاخص‌های مشترک، به سمت حداکثری‌سازی اشتراکات لیست در انتخابات شورای شهر و نزدیک کردن سبد نامزدها در انتخابات ریاست‌جمهوری حرکت کنیم. مرحله آخر نیز رسیدن به لیست واحد و نامزد واحد است.» صادق محصولی البته درحالی گفته مرحله اول عدم تخریب است که اصولگرایان طی هفته‌های اخیر، موضع‌گیری‌های تندی علیه یکدیگر داشته و به نظر می‌رسد چندان نمی‌توانند در این مسیر ثابت‌قدم باشند؛ وضعیتی که البته به‌نحوی همه اصولگرایان را دربر می‌گیرد اما بی‌راه نیست اگر بگوییم پایداری‌ها سرآمدند.
مصداق اصلح
هرگاه صحبت از انتخابات است، پایداری‌ها بر مفهومی خاص تاکید می‌کنند. آنان می‌گویند که برای هر انتخابات باید «اصلح» را نامزد کنند. محصولی اما در این باره گفته است: «اصلحی که قابلیت رای‌آوری نداشته باشد، مورد پذیرش نیست، اما این به این معنا نیست که برای ما نظرسازی شود، چون در سال ۸۴ هم گفتند که احمدی‌نژاد در نظرسنجی‌ها 2، 3درصد رای دارد، اما در عمل رای آورد. وظیفه ما این است که اصلح را به جامعه معرفی کنیم.» اینکه «کاندیدای اصلح» پایداری برای انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 کیست، هنوز در هاله‌ای از ابهام است اما اظهارات‌شان نشان از این دارد که مخالف چه کسانی هستند.
محصولی توضیح داده است: «تاکنون جلسات متعددی با افرادی که در مظان نامزدی هستند و افراد موثر، داشته‌ایم. با افرادی همچون آقایان رییسی، جلیلی، نیکزاد، فتاح، ضرغامی، رضایی و... جلسه داشته‌ایم. درخصوص آقای قالیباف، به نظر ما کسی که به تازگی رییس مجلس شده بهتر است که برای ریاست‌جمهوری هم اقدام نکند. مردم اکنون به اقدام انقلابی در مجلس امید بسته‌اند و معطوف شدن ایشان به ریاست‌جمهوری این را زیر سوال می‌برد و مشکلاتی ایجاد می‌شود. البته این مطلب موضع ما قبل از انتخاب هیات رییسه مجلس هم بود.»
تا اینجا مشخص است که پایداری‌ها مخالف کاندیداتوری قالیباف هستند. البته سخنان محصولی به نوعی می‌تواند نشان‌دهنده تمایل آنان به رییسی باشد اما در واقع در این باره هنوز تصمیم نگرفته و به قول محصولی منتظر شرایط هستند. او گفته است: «برداشت ما این است که جایگاه قوه قضاییه و مقننه خیلی مهم است اما قوه مجریه توانایی و ظرفیتی چندین برابر بیشتر از سایر قوا دارد. این به معنای کاهش اهمیت سایر قوا نیست، ولی کار و اختیار و قدرت و انتصاب‌های گسترده در دست قوه مجریه است. حتی اگر بهترین قانون‌ها را هم داشته باشیم، نتیجه بستگی به اجرایی شدن آنها توسط دولت دارد. پس باید هزینه و فایده را حساب کرد. یکی از دلایلی که هنوز افراد مدنظر خود را برای انتخابات ۱۴۰۰ معرفی نکردیم؛ این است که هنوز از نامزدی قطعی افراد برای انتخابات مطمئن نیستیم. انتخاب شخص به شرایط نیز بستگی دارد اما این به معنای تحت تاثیر پروپاگاندا قرار گرفتن نیست، بلکه باید ببینیم در آن شرایط چه تکلیفی داریم. شرایط انتخابات ریاست‌جمهوری را نمی‌توان از الان با قطعیت مشخص کرد.»
درمجموع با توجه به اظهارات مطرح شده می‌توان گفت که سیدابراهیم رییسی و سعید جلیلی از جمله افرادی هستند که پایداری‌ها به آنان تمایل دارند. این موضوع را آذر ماه گذشته سیدحسین نقوی حسینی که سال 92 رییس ستاد انتخاباتی سعید جلیلی بود و در مجالس هشتم، نهم و دهم ازجمله چهره‌های شاخص اصولگرا، تایید کرده و گفته بود که اگر رییسی نامزد شود پایداری‌ها دیگر کاندیدایی را مطرح نخواهند کرد. به گفته نقوی‌حسینی در همان زمان اگر رییسی نیاید، «آقای جلیلی نزدیک‌ترین فرد به نامزد مورد اجماع در جریان اصولگرایی و رسیدن به کرسی ریاست‌جمهوری است.»
ورود به شرط اجماع
حالا اما ظاهرا جلیلی شرایط را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده که چندان میان اصولگرایان طرفدار ندارد با تردید به مساله کاندیداتوری نگاه می‌کند. نگاهی به کمپین‌های مجازی و گروه‌های تلگرامی اصولگرایان هم این موضوع را تصدیق می‌کند. در برخی گروه‌هایی که مشخصا متعلق به حامیان سعید جلیلی هستند، بعضا نظرسنجی‌هایی درباره میزان اقبال کاندیداهای احتمالی منتشر می‌شود که حتی در این کانال‌ها هم جلیلی چندان حال و روز مساعدی ندارد. به هر حال به تازگی نقوی‌حسینی درباره احتمال کاندیداتوری سعید جلیلی به باشگاه خبرنگاران جوان گفته است: «سعید جلیلی مدعی نامزدی نیست، اما می‌گوید اگر اصولگرایان سر من به اجماع برسند، به انتخابات وارد خواهم شد؛ ولی اگر اجماع نباشد، او قصد ورود به انتخابات ندارد. اینکه گفته می‌شود او برای مجلس وارد خواهد شد و قالیباف به انتخابات ریاست‌جمهوری می‌رود و حرف‌هایی از این دست، صحبت‌هایی است که در جلسات غیررسمی مطرح می‌شود و هیچ مصوبه رسمی برای آن وجود ندارد و صرفا بین نخبگان این جریانات مطرح شده است.»
بر این اساس باتوجه به رابطه نزدیک نقوی‌حسینی و سعی جلیلی به نظر می‌رسد او چندان تمایلی برای ورود به انتخابات ندارد و ترجیح می‌دهد زمانی وارد میدان شود که همه یک‌صدا حامی او باشد که البته این احتمالی بعید است. بماند که احتمال محتمل آن است که جلیلی و نزدیکانش سعی دارند با این ادبیات، به نوعی بازارگرمی کنند. ناصر ایمانی، روزنامه‌نگار اصولگرا گفته است: «درمورد جلیلی اولا اینکه سخت می‌شود روی او اجماع کرد و احتمال پایینی دارد که اکثر اصولگرایان بر سر او به نتیجه برسند و از طرفی دیگر من احتمال داوطلب شدن جلیلی را ضعیف می‌دانم و معتقدم رای بالایی در انتخابات ندارد و نامزد‌های دیگر امکان موفقیت بیشتری خواهند داشت.»
موضع‌گیری‌های پایداری‌ها اما در مجموع نشان می‌دهد که آنان همچنان در حال بررسی شرایطند و احتمالا زمانی وارد میدان تعیین مصداق کاندیداتوری می‌شوند که بتوانند نفر برنده را تشخیص دهند. باتوجه به شرایط سیاسی امروز هم فعلا برای صحبت در این باره زود است. حسین کنعانی‌مقدم دبیرکل حزب سبز و ازجمله سیاستمداران اصولگرا با پیشینه نظامی درباره عملکرد جبهه پایداری در انتخابات ریاست‌جمهوری سال آینده به باشگاه خبرنگاران جوان گفته است: «جبهه پایداری دنبال نامزد انتخاباتی خودش است و با علی لاریجانی و محمدباقر قالیباف حاضر به ائتلاف نبوده و در تلاش برای مطرح کردن خودش است، درنهایت باید منتظر ماند و دید چه کسی پیروز رقابت ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ خواهد شد.»
منبع: اعتماد
