هاشمی طباء: بودجه را که نمی‌توان روی شاید، اگر و اما بست/ من نه بودجه دولت را قبول دارم و نه حرف مجلسی‌ها را!

طی چند وقت اخیر اختلافات بودجه‌ای دولت و مجلس بالا گرفته و نه دولت از موضع خود کوتاه می‌آید و نه مجلس؛ این اختلافات و حواشی آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

بودجه یک ستون درآمد و یک ستون هزینه دارد. نخست باید دید که ستون هزینه چگونه است و آنطور که مشاهده می‌شود ستون هزینه را هم دولت اضافه کرده و هم مجلس می‌خواهد اضافه کند. یعنی در هر دو صورت ستون هزینه‌‌ها بالا می‌رود. استخوان‌بندی ستون هزینه‌ها نیز حقوق و مزایای کارکنان دولت و بودجه جاری است. بنابراین مجلس به‌رغم همه حرف‌هایی که می‌خواهد بزند اتفاقا هر اظهارنظری در جهت اضافه کردن ستون هزینه‌ها است. اینکه می‌گویند می‌خواهیم کاری انجام دهیم که رفاه مردم بیشتر شود و... به دنبال این هستند که هزینه‌ها را افزایش دهند. کما اینکه اکنون 25 درصد اضافه حقوق‌ها و اضافه‌هایی را که برای بعضی از سازمان‌ها است قبول کردند. بنابر این دولت و مجلس به ستون هزینه‌ها نمی‌توانند دست بزنند. از طرفی می‌‌خواهند روی ستون درآمدها بروند که چگونه باشد. اما با این روش که دولت و مجلس پیش گرفته‌اند نتیجه یکسان خواهد بود و هیچ تفاوتی در نتیجه نهایی نخواهد کرد. ممکن است مجلس در آمد را از جایی بردارد و از جای دیگر تامین کند. اما در نهایت این بودجه تورمی است و با شرایط تحریمی نمی‌خواند. در حالی که در شرایط تحریمی باید ریاضت اقتصادی داشته باشیم. اما دولت و مجلس نه تنها به دنبال بودجه ریاضتی نیستند؛ بلکه در پی افزایش و بالا بردن هزینه‌ها هستند. منتها وقتی به تقابل سیاسی می‌رسند حرف‌های مختلف می‌زنند. مثلا مجلس می‌گوید ما شش محور داریم که می‌خواهیم اینها را در بودجه رعایت کنیم و هر شش محور نیز خیلی خوب است. اما کجای این بودجه با کجای آن محورها همخوانی دارد؟ لذا همه اینها حرف است و من نه بودجه دولت را قبول دارم و نه صحبت‌‌هایی که مجلسی‌ها درباره بودجه می‌گویند. چراکه هر دو یک حرف را می‌زنند اما با ادبیات خود با کلمات بازی می‌کنند.

برخی مــطرح می‌کنند که با توجه به تغییرات در راس قدرت آمـــریکا و احتمال بازگشت بایدن به برجــام، لــغو تحریم‌ها و افزایش فروش نفت دولت بودجه را اینگونه بسته؛ تحلیل شما در این خصوص چگونه است؟

بودجه را که نمی‌توان روی شاید، اگر و اما بست. وقتی که ما تحریم هستیم شاید و اگر را باید کنار بگذاریم. مقام‌معظم رهبری هم سخنان خوبی داشتند و فرمودند بی اثر کردن تحریم‌ها. حال فرض کنید آقای بایدن آمد و همان اتفاقاتی که پیش‌بینی می‌شود رخ داد. اما نباید فراموش کنیم که بایدن و تیمش نیز همه آمریکایی هستند، بر اساس تفکرات خود عمل می‌کنند و همه نیز با ما تقابل دارند. فعلا شرایط اینگونه است باید واقعیت را در نظر گرفت که هنوز اتفاقی نیفتاده و تحریم هستیم. بنابر این اگر بخواهیم خنثی عمل کنیم باید روش‌ دیگری را انتخاب کنیم. این روش‌ها همه روش وابستگی است. حتی اگر امروز آقای بایدن بگوید من عضو برجام و تمام تحریم‌ها هم برداشته می‌شود. آیا ما باید همان روش‌های قبلی یعنی هزینه کردن را ادامه دهیم یا اینکه باید فکر عاجلی برای مشکلات کشور کنیم؟ لذا از نظر من خیلی هم دیر شده است. به جای اینکه از همان ابتدا دنبال راه‌هایی بگردیم که تحریم‌ها را خنثی کند دنبال این بودیم که تحریم‌ها را رفع کرده و ظاهر قضیه را درست کنیم که بگوییم تحریم‌ها اثر نداشته است. در حالی که باید بپذیریم و بگوییم که تحریم‌ها بر مسائل مختلف اثر گذاشته و ما می‌خواهیم کشورمان را درست کنیم.

در مــقاطع مختلف شاهد بروز برخی اختلافات میان مسئولان بوده‌ایم که بعضا هم رسانه‌ای شده است؛ اساسا این اختلافات از چه چیزی نشات مــی‌گیرد و چه تاثیراتی در نوع نگرش جامعه می‌گذارد؟

به نظر من این سیاست‌های تقابلی به جهت تفاوت در نگرش مسئولان به مسائل مختلف و نحوه اجرا و اداره است و قطعا این نوع اختلافات در نوع دیدگاه‌ مردم نیز تاثیر گذاشته است. مثلا شاهدیم که اکنون تندروها در مجلس و جریان پایداری به شدت به رئیس‌جمهور اهانت می‌کنند که در حقیقت با این رویکرد اهانت‌آمیز خود باعث تضعیف جمهوری اسلامی می‌شوند. انتقاد منطقی غیر از تهمت زدن، دشنام دادن و منکوب کردن رئیس‌جمهور و وزرا است. اینها برای همین کشورند و نظام هستند. منتها برخی جریانات دانسته یا نادانسته در تضعیف جمهوری اسلامی تلاش دارند. البته من فکر می‌کنم این حجم از هجمه‌ها به دولت دنباله همان هجمه‌های خارجی‌ها است. مثلا نتانیاهو به ما حمله می‌کند و برخی جریانات داخلی نیز به دولت حمله می‌کنند. آنها تضعیف جمهوری اسلامی را می‌خواهند و برخی در همان جهت به تضعیف ارکان نظام می‌پردازند. به نظر من خطر در اینجا است و راهکار مقابله با آن نیز تعقل و برخورد با کسانی است که در جهت سیاست‌‌ها و اظهارات خارجی‌ها عمل می‌کنند البته به نظر من خود دولت نیز در اینجا مقصر است، چراکه دولت بلد نیست جواب بدهد. آقای روحانی گفته وقت نداریم پاسخ بدهیم، اما اتفاقا باید وقت کنند پاسخ بدهند دانه‌دانه با استدلال و دلیل به توضیح عملکرد خود بپردازند و آنجایی را هم که اشتباه داشته‌اند بگویند.

رویکرد صداوسیما را به عنوان رسانه ملی که را چگونه می‌بینید؟

به نظر من رویکرد صداوسیما فراگیر نیست و حتی مثلا جایی مثل شبکه افق افراد را می‌آورند و مباحث را به سمت و سویی می‌برند که آنها برخی صحبت‌ها را انجام دهند. مسلما خارجی‌ها گاه از برخی حرف‌ها سوء‌أاستفاده می‌کنند. گویا ظاهرا جریانی در داخل این سازمان است که رئیس‌جمهور و دولت را تخریب کند و این مساله باعث شده تا دشمنان از این موضوع سوءاستفاده کنند. از این رو آنچه در صداوسیما می‌گذرد چندان مطلوب همگان نیست. من تا چند سال پیش تا این اندازه به صداوسیما بی‌توجه نبودم اما اکنون احساس می‌کنم که جریانی وجود دارد و در جهت تضعیف برخی ارکان عمل می‌کند، ولو اینکه خود دقیق متوجه نباشند و عده‌ای هم خوششان بیاید و آنها را تشویق کنند.