سنگاپور، تایوان و هنگ کنگ چطور بر کرونا پیروز شدند؟

وارد سنگاپور شده بودند. این کشور از اولین کشور‌هایی بود که پس از شناسایی نخستین بیماری که مسافر بود، کلیه پرواز‌های ورودی از ووهان را لغو کرد.

مسافرانی که از مناطق آسیب دیده می‌آمدند به سرعت تحت قرنطینه اجباری قرار می‌گرفتند و بلافاصله مکان‌هایی مثل سالن‌های دانشگاه‌ها به مکان‌هایی برای قرنطینه تبدیل شدند. دولت نیز وعده داد که خسارت‌های وارد شده به افراد و کارفرمایان را برای هر روز کاری که از دست داده است جبران می‌کند.

مقامات سنگاپوری اقدامات ویژه‌ای را برای ردیابی نزدیکان افرادی که تست کرونای آن‌ها مثبت بود انجام دادند. کارمندان بیمارستان برای مصاحبه با بیماران درمورد محل زندگی اخیرشان، به مصاحبه‌های زیادی رفتند. هنگامی که اطلاعات نامشخص یا در دسترس نبود، وزارت بهداشت داده‌های اضافی را از شرکت‌های حمل و نقل و هتل‌ها و فیلم‌های دوربین‌های مدار بسته، بازیابی کرد.

تجمعات بزرگ به حالت تعلیق در آمد. اما برای به حداقل رساندن هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی، مدارس و محل‌های کار باز مانده اند. وزارت آموزش و پرورش سنگاپور در یک بیانیه بزرگ به سوالات متداول درباره تعطیلی مدارس پرداخت و تعطیلی مدارس را "یک تصمیم مهم و اساسی" خواند که باعث "برهم خوردن بسیاری از زندگی ها" می‌شود. درعوض، دانش آموزان و کارمندان تحت بررسی روزانه از جمله غربالگری درجه حرارت و سایر بررسی‌های بهداشتی قرار می‌گیرند.

کمپین‌های بهداشت عمومی نیز برای بهبود هر چه بیشتر استاندارد‌های بهداشت عمومی سنگاپور تقویت شدند. یک کارگروه ویژه دولتی اخیراً پنج عادت بهداشت شخصی را توصیه کرده است: استفاده از یک دستمال هنگام سرفه یا عطسه. استفاده از قاشق مخصوص غذا در طول وعده‌های غذایی گروهی. استفاده از سینی در هنگام غذا خوردن یا نوشیدن برای جلوگیری از آلودگی در صورت پاشیدن لکه‌های غذا. تمیز کردن و خشک کردن سرویس‌های بهداشتی عمومی و شستن منظم دست. از ابتدای مراحل پیشگیری نیز دولت استفاده از ماسک‌ها را فقط برای افرادی که از قبل بیمار هستند توصیه کرده است.

تایوان، برخوردی متفاوت داشت. تایوان به جای ممنوعیت سریع مسافرت از چین، تلاش گسترده‌ای را برای غربالگری افراد تازه وارد از مناطق مظنون به شیوع انجام داد. در اوایل ژانویه و درست چند روز پس از خبر شیوع کرونا در ووهان، مقامات پزشکی تایوانی سوار پرواز‌های ورودی از ووهان می‌شدند و مسافران را در هواپیما‌ها معاینه و بررسی می‌کردند. پس از مشخص شدن اولین مورد وارداتی بیماری در ۲۱ ژانویه، چهار شرکت هواپیمایی بزرگ، پرواز‌های بین تایوان و ووهان را به حالت تعلیق درآوردند. ممنوعیت پرواز‌ها به جز پرواز‌ها از پکن، شانگ‌های، ژیامن و چنگدو اجرا می‌شد.

تایوان همچنین در تلاش‌های خود برای کاهش انتقال در جامعه، رویکردی نسبتاً مختلط اتخاذ کرد. برخی از امکانات دولتی برای قرنطینه‌ها استفاده شده است، اما قرنطینه خانگی حتی در مواقع در دسترس بودن امکانات دولتی، روش غالب ایزولاسیون بوده است. برای اطمینان از اجرای قوانین قرنطینه، دولت مجازات‌های سختگیرانه‌ای را علیه هر فردی که احکام قرنطینه را نقض کند، اجرا می‌کند. از جمله این مجازات‌ها در حدود ۳۳۲۰۰ دلار است.

سازمان دهندگان رویداد‌های جمعی مکلف به لغو این رویداد‌ها شده اند. برخی از مؤسسات مذهبی خدمات را به حالت تعلیق درآوردند و اعلام شد مدارس ابتدایی و دبیرستان‌ها پس از پایان تعطیلات سال نو قمری، تنها دو هفته تعطیل خواهند ماند. در واقع، کلاس‌ها از ۲۵ فوریه از سر گرفته شدند.

مقامات تایوانی همچنین نظارت بر توزیع کنترل شده ماسک‌های جراحی از انبار‌های کالا را اجرا کردند تا کنترل قیمت در بازار داشته باشند. پیام‌های اصلی سلامتی تایوان شامل این موارد است: "در هنگام سرفه یا عطسه، ماسک جراحی بپوشید" دستان خود را کاملاً با صابون بشویید و از حضور بی مورد در مکان‌های شلوغ، از جمله بیمارستانها" خودداری کنید. از جمعه، اعتقاد بر این بود که حدود ۵۸ درصد از موارد تایید شده در تایوان ناشی از انتقال محلی است. این یک نشانگر مهم موفقیت در استراتژی مهار تایوان است: در بسیاری از مناطق دیگر، موارد محلی بسیار شدیدتر از موارد وارداتی است.