توییتی که حاشیه‌ساز شد و ماجرای جنجال باتری قلب . . / مدیر بیمارستان شهید رجایی تهران: فقط برای یک ماه آینده نخ جراحی داریم

به گزارش دیده بان ایران؛ همه چیز با یک تصویر آغاز شد، تصویری از بیمارستان قلب شهید رجایی تهران که محوطه روبه‌روی درمانگاه این بیمارستان را نشان می‌داد. افرادی روی زمین و نیمکت‌ها نشسته‌ و گویا منتظرند. منتشرکننده عکس از خبرنگاران یک خبرگزاری‌ معتبر بود که در توصیف این تصویر نوشته بود «اینها بیمارانی هستند که در انتظار باتری قلب هستند، باتری قلبی که تا چند ماه پیش 40 تا 50 میلیون تومان قیمت داشت و حالا قیمت آن به 250 میلیون تومان رسیده است». توصیفی که حالا مشخص شده واقعیت ندارد و اوضاع، آن‌طور که این خبرنگار روایت کرده، نیست. بعد از انتشار این تصاویر بود که اداره کل تجهیزات وزارت بهداشت و هیئت امنای ارزی اعلام کردند هیچ کمبودی در این حوزه وجود ندارد. طی این چند روز، اخبار ضد و نقیضی به گوش می‌رسید. به همین دلیل خبرنگار ایرناپلاس تصمیم گرفت به بیمارستان شهید رجایی برود تا موضوع را از نزدیک بررسی کند.

**کمبود در دی و بهمن سال 97 باعث شد بیماران در لیست نوبت طولانی قرار بگیرند

سید سعید افتخاری، مدیر بیمارستان شهید رجایی تهران است که این روزها به دلیل جنجال نبود باتری قلب و بالا رفتن قیمت آن به یک چهره رسانه‌ای تبدیل شده و هیچ‌کدام از درخواست‌های مصاحبه خبرنگاران را رد نمی‌کند تا مردم این اطمینان را پیدا کنند که هیچ مشکلی وجود ندارد و باتری قلب به تعداد کافی و با همان قیمت دولتی در بیمارستان شهید رجایی وجود دارد. از او درباره جنجال اخیر می‌پرسم. افتخاری می‌گوید: ماجرا به دی و بهمن سال گذشته برمی‌گردد. مشکل از دی‌ماه شروع شد، زمانی که وقفه طولانی برای ترخیص تجهیزات پزشکی از جمله همین باتری قلب در گمرک ایجاد شد و همین وقفه دو ماهه در ترخیص، باعث ایجاد مشکل در تعبیه باتری قلب برای بیماران متقاضی شد. به همین دلیل، ما مجبور شدیم بیماران را در لیست نوبت طولانی قرار دهیم. البته چنین لیستی از قبل هم وجود داشته، چرا که ظرفیت جراحی این بیمارستان برای تعبیه باتری قلب محدود است، اما وقفه دوماهه باعث شد این صف طولانی‌تر شود و تعداد بیماران در صف انتظار به 280 بیمار برسد. در این بیمارستان روزانه بنا بر امکانات موجود و حضور پزشکان بین 4 تا 10 عمل جراحی برای تعبیه باتری قلب انجام می‌شود. به گفته افتخاری در حال حاضر حداکثر قیمت آزاد باتری قلب 57 میلیون تومان و حداکثر قیمت آن با بیمه 14 میلیون تومان است.

به گفته افتخاری، بعد از ترخیص تجهیزات از گمرک، موضوع به روال عادی برگشته، به‌ویژه در سال 98 هر روز لیست بیماران به هیئت امنا فرستاده می‌شود و نحوه توزیع، کاملاً تحت کنترل است. روال به این صورت است که هیئت امنا بر اساس نام بیمار، باتری قلب را تحویل می‌دهد و حتی بعد از جراحی، برچسب باتری باید به هیئت امنا ارسال شود تا همه چیز تحت کنترل باشد. این روند خوبی است که باعث می‌شود نه مریضی از قلم بیفتد و نه دستگاهی جابه‌جا شود.

براساس اعلام اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت و همچنین هیئت امنای ارزی، در حال حاضر باتری قلب به تعداد کافی وجود دارد و به‌مرور تحویل داده می‌شود. افتخاری می‌گوید: در تاریخ 21 اردیبهشت پیش فاکتوری با رقم یک میلیارد تومان فرستاده شد که تماماً مربوط به همین تجهیزات باتری قلب بود. هیئت امنا یک سقف پنج میلیارد تومانی قرار داده است و ما تقریباً گردش مالی خود را در همین حد نگه می‌داریم.

**با یک میلیون تومان جراحی شدم

افتخاری مطلبی را که در شبکه‌های ‌اجتماعی منتشر شده است را کاملاً مغرضانه می‌داند و می‌گوید: «ما هر روز شاهد حضور افرادی هستیم که در عکسی که جنجال آفرین شد آنها را «بیماران در انتظار باتری» نامیده‌اند. با این تفاوت که این افراد معمولاً همراهان بیمارانی هستند که یا در بیمارستان بستری‌اند یا بیمارشان در درمانگاه، تحت ویزیت است.»

به سراغ جایی که در تصویر منتشر شده، می‎‌روم. ظاهراً تصویر درست بوده و افراد قابل‌توجهی روی زمین یا روی نیمکت‌ها نشسته‌اند. تقریباً به سراغ تک‌تک آن‌ها رفتم و سؤال کردم کسی را می‌شناسند که برای باتری قلب اینجا آمده باشد؟ اغلب آن‌ها اطلاعی نداشتند، فقط سه نفر بودند که چنین مشکلی داشتند. فرد اول مرد میانسالی بود که دو سال پیش در همین بیمارستان عمل باتری قلب انجام داده بود. دائماً از روی پیراهنش به آن اشاره می‌کرد. می‌گفت: دو سال پیش فقط یک میلیون تومان از من پول گرفته‌اند و الان هم برای معاینه آمده‌ام. فرد دوم پدر نوزادی بود که دو روز پیش فرزندش جراحی شده بود و می‌گفت: تا همین حالا از من علی‌الحساب 900 هزار تومان گرفته‌اند و حرفی که می‌گویند باتری قلب 250 میلیون تومان شده، دروغ است. او حتی مرد دیگری را که نوبت جراحی همسرش رسیده بود، راهنمایی می‌کرد که چرا از بیمارستان شهرستانی که از آنجا آمده نامه نیاورده است که در این صورت خیلی از هزینه‌های جراحی همسرش کم می‌شد. منظور او استفاده از نظام ارجاع خدمات پزشک برای بیماران تحت پوشش بیمه بود که طبق مراحل مشخص شده، بیماران مستقیماً به مراکز و بیمارستان‌های تخصصی مراجعه نمی‌کنند.

به درمانگاه می‌روم، صندلی‌های موجود در لابی کاملاً پر است از بیمارانی که اغلب از شهرستان آمده‌اند. به سراغ آن‌ها می‌روم، می‌پرسم که آیا کسی را می‌شناسند که برای باتری قلب اینجا باشد. اتفاقاً همان فرد اول پاسخ می‌دهد که دخترش مشکل ضربان قلب دارد و برای همین موضوع از اهواز به تهران آمده است. او می‌گوید: تازه قرار است پرونده باز کنیم تا دخترمان در نوبت قرار گیرد. از او پرسیدم از قیمت‌ها خبر دارید، گفت: هنوز به ما نگفته‌اند که هزینه جراحی چقدر است، اما در فضای مجازی قیمت‌های مختلفی شنیده‌ایم از 10 میلیون تومان تا 300 میلیون تومان. به او گفتم که من پیش مدیر بیمارستان بودم و او گفته قیمت‌های بالا دروغ است، چشمانش برق می‌زند و گویا کمی دلش آرام می‌گیرد.

**بیماران اورژانسی مشکلی ندارند

زن و شوهر جوان دیگری به سؤال من پاسخ مثبت دادند و گفتند که نوزادشان را برای جراحی به این مرکز آورده‌اند. نوزاد دخترکی زیبا با چشمانی درشت بود که چهره‌اش هیچ نشانی از بیماری نداشت و در حالی که در آغوش پدر بود، دائماً لبخند می‌زد. با این حال، زن جوان گفت: اوضاع قلب دخترم خیلی بد است و ضربان قلبش به 30 رسیده است، گفته‌اند اورژانسی تا چند روز آینده عملش می‌کنند. از آن‌ها می‌پرسم از قیمت‌ها خبر دارند؟ پاسخ می‌دهند خبری ندارند و کلا با 7 میلیون تومان آمده‌اند. اما اگر بیش از این باشد به خاطر فرزندشان با قرض هم که شده آن را پرداخت می‌کنند. به آن‌ها هم می‌گویم اگر بیمه باشید، مشکلی برایتان پیش نمی‌آید که خوشبختانه بیمه هستند.

**هیچ بیمار اورژانسی از این مرکز ترخیص نمی‌شود

همین جا بود که به یاد صحبت‌های افتخاری درباره بیماران اورژانسی افتادم که به گفته او هیچ بیمار اورژانسی از این مرکز ترخیص نمی‌شود و حتی اگر باتری قلب وجود نداشته باشند، باتری قلب موقت برای بیمار تعبیه می‌شود، چه برسد به حالا که به تعداد کافی وجود دارد. دلیل این سؤال من از او، صحبت‌های یکی از رزیدنت‌های همین بیمارستان بود که چند روز پیش به من گفته بود باتری قلب وجود ندارد، طوری که حتی مجبور می‌شوند بیماران اورژانسی را هم ترخیص کنند. این سؤال من با پاسخ قاطع مدیر این مجموعه روبه‌رو شد که «چنین اتفاقی امکان ندارد و بیماران اورژانسی این مرکز هیچ دغدغه‌‌ای برای دریافت خدمات ندارند.»

البته به گفته او، اتفاق افتاده است که جراحی بیمارانی که اورژانسی نبوده‌اند تا یک ماه به تعویق بیفتد. البته زمانی که دوباره با همان رزیدنت صحبت کردم متوجه شدم او اطلاعات دقیقی نداشته و بر اساس شنیده‌هایش صحبت کرده است!

**مهتر از مشکل نقل و انتقالات ارزی، ترخیص کالا از گمرک است

سؤال بعدی من از افتخاری این بود که تحریم‌ها چه مشکلاتی در حوزه تجهیزات برای بیمارستان شهید رجایی ایجاد کرده است و در حاضر مشکل اصلی او در بیمارستان چیست؟

افتخاری در پاسخ می‌گوید: با صحبت‌هایی که با شرکت‌ها و اداره کل تجهیزات داشتم آنها بحث نقل و انتقالات ارزی را مشکل اصلی می‌دانند. در طول یک سال اخیر مشکل اصلی ما دو موضوع بود: یکی همین باتری قلب و دیگری نخ جراحی.

ما در مقطعی از سال 97 به نقطه‌ای رسیده بودیم که برای یک هفته آینده نخ جراحی نداشتیم و مجبور شدیم تا نیازمان را از شهرستان‌ها تأمین کنیم. متأسفانه من این گله را دارم که در خیلی از موارد، نخ در گمرک موجود است، اما با مشکل ترخیص مواجه می‎شود. به همین دلیل است که به نظر من مشکل اصلی ما در داخل کشور است. گاه مواردی وجود داشته است که کارد به استخوان رسیده و من از طریق شرکت‌ها به گمرک، نامه نوشته‌ام که نیاز فوری به تجهیزات وجود دارد و آن‌ها روند ترخیص را سرعت داده‌اند. حتی موردی وجود دارد که نامه من باعث شد تا تجهیزات بدون این که فرآیند ترخیص را طی کند، به دست ما رسیده است. مقاطعی بوده که ما دستگاهی به نام اکسیژناتور که در اتاق عمل مورد نیاز است را روزانه دریافت می‌کردیم در حالی که نباید این‌طور باشد و معمولاً باید یک ذخیره سه‌ماهه داشته باشیم.

درخواست افتخاری این است که تسهیلاتی راجع به ترخیص تجهیزات از گمرک انجام شود، چرا که 90 درصد کمبود‌هایی که این بیمارستان داشته است، به دلیل اشکال در ترخیص بوده است.

**فقط برای یک ماه آینده نخ جراحی داریم

گویا در حال حاضر این بیمارستان در مورد یک سایز مشخص از نخ جراحی در مضیقه است و به گفته افتخاری تقریباً تا یک ماه آینده، نخ موجود دارد. با این حال، به گفته افتخاری در مورد 95 درصد از تجهیزات و دارو‌های مورد نیاز این بیمارستان، حداقل برای سه تا 6 ماه آینده ذخیره کافی وجود دارد و جای نگرانی نیست.