مطالعه جدید: ریسک ابتلا به دیابت در افراد شب‌زنده‌دار ۴۶ درصد بیشتر است
پژوهشی جدید نشان می‌دهد بیدارماندن تا ساعات اولیه صبح ممکن است بسیار خطرناک باشد. احتمالاً سبک زندگی شب‌زنده‌داری خطر ابتلا به دیابت را تا اندازه زیادی افزایش دهد و چندین اثر مخرب دیگر بر سلامت داشته باشد. این تحقیق دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند روی ۵۰۰۰ فرد دارای اضافه‌وزن متمرکز بود. این افراد در مطالعه اپیدمیولوژی چاقی در هلند که تلاشی مداوم برای شناسایی نقش چربی بدن در بیماری‌هاست، شرکت کرده بودند.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ پژوهشی جدید نشان می‌دهد بیدارماندن تا ساعات اولیه صبح ممکن است بسیار خطرناک باشد. احتمالاً سبک زندگی شب‌زنده‌داری خطر ابتلا به دیابت را تا اندازه زیادی افزایش دهد و چندین اثر مخرب دیگر بر سلامت داشته باشد.
این تحقیق دانشمندان مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند روی ۵۰۰۰فرد دارای اضافه‌وزن متمرکز بود. این افراد در مطالعه اپیدمیولوژی چاقی در هلند که تلاشی مداوم برای شناسایی نقش چربی بدن در بیماری‌هاست، شرکت کرده بودند.
میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۵۶ سال و میانگین شاخص توده بدنی (BMI) آنها ۳۰ بود که مرز اضافه‌وزن و چاقی محسوب می‌شود. از آنها خواسته شد پرسش‌نامه‌ای را درباره ساعت‌های معمول خواب و بیداری خود پر کنند. محققان با استفاده از این داده‌ها نقطه میانی خواب یا MPS آنها را محاسبه کردند.
با استفاده از داده‌های MPS، شرکت‌کنندگان به ۳ گروه کرونوتیپ تقسیم شدند. ۲۰ درصد اول MPS زودهنگام با ساعت ۲:۳۰ صبح داشتند و ۲۰ درصد دوم MPS متوسط بین ۲:۳۰ تا ۴ صبح. ۶۰ درصد نهایی کرونوتیپ‌های دیرهنگام با MPS بعد از ۴ صبح در نظر گرفته شدند. محققان ۶.۶ سال این شرکت‌کنندگان را زیر نظر گرفتند.
پس از تعدیل عواملی همچون کل چربی بدن، رژیم غذایی، سن، جنسیت، تحصیلات و سبک زندگی ازجمله سیگارکشیدن، کیفیت و مدت خواب و مصرف الکل، محققان دریافتند افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند، نسبت به کرونوتیپ متوسط، ۴۶ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند.
علاوه‌براین، گروه کرونوتیپ دیرهنگام شاخص توده بدنی بالاتری نسبت به ۲ گروه دیگر داشتند و دور کمر آنها نیز ۱.۹ سانتی‌متر بزرگ‌تر بود؛ ۷ سانتی‌متر چربی احشایی بیشتر و ۱۴ درصد چربی کبدی بالاتر داشتند.
درحالی‌که این تحقیق ارتباط شب‌زنده‌داری و ابتلا به دیابت را تأیید کرده است، علت دقیق آن هنوز مشخص نیست. یکی از نظریه‌های محققان این است که افراد شب‌زنده‌دار ممکن است بیشتر غذا بخورند.
«جیرون فن در فلده» (Jeroen van der Velde)، محقق اصلی این پژوهش، می‌گوید: «احتمالاً افرادی که کرونوتیپ دیرهنگام دارند، بیشتر تا دیروقت غذا می‌خورند. اگرچه ما این موضوع را در پژوهش خود اندازه‌گیری نکردیم، شواهدی بیشتری به دست آمده است که نشان می‌دهد محدودکردن خوردن به زمان، مثل نخوردن غذا بعد از ساعت ۶ عصر، ممکن است به بهبود متابولیک منجر شود. افراد شب‌زنده‌دار که نگران افزایش خطر دیابت نوع ۲ هستند، ممکن است بخواهند این روش را امتحان کنند یا حداقل سعی کنند از خوردن دیروقت خودداری کنند.»
این تیم همچنین قصد دارد بررسی کند که آیا تغییر الگوهای خواب می‌تواند اثرات سلامتی ناشی از شب‌زنده‌داری را تغییر دهد یا خیر. به نظر می‌رسد تلاش برای زودتر خوابیدن ایده خوبی باشد، به‌ویژه باتوجه‌به اینکه تحقیق دیگری در سال ۲۰۲۲ سبک زندگی شبانه را به افزایش خطر دیابت و بیماری قلبی مرتبط دانسته و مطالعه‌ای دیگر که اوایل امسال انجام شد، نشان داد زندگی شبانه می‌تواند خطر مرگ زودرس را افزایش دهد.
یافته‌های پژوهش حاضر قرار است در نشست سالانه انجمن مطالعات دیابت اروپا که تا چند روز دیگر در اسپانیا برگزار می‌شود، ارائه شود.
