نتایج مطالعه جدید: ۵ درصد مبتلایان به کووید چشایی و بویایی خود را برای همیشه از دست می‌دهند
بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی بریتانیا حدود ۵ درصد از افرادی که به کووید۱۹ مبتلا شده‌اند در حس بویایی یا چشایی خود اختلال پایدار را تجربه می‌کنند. در حالی که هنوز تا حد زیادی این بیماری ناشناخته باقیمانده است این نشانه نمادین تا چه مدتی می‌تواند باقی بماند؟ نتیجه این مطالعه که در یکی از مجلات پزشکی معتبر بریتانیا منتشر شده نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از بیمارانی که به کووید مبتلا شده‌اند در حس چشایی یا بویایی خود دچار یک تغییر پایدار و اساسی شده‌اند.
به گزارش سایت دیده بان ایران یورونیوز نوشت؛ بر اساس یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی بریتانیا حدود ۵ درصد از افرادی که به کووید۱۹ مبتلا شده‌اند در حس بویایی یا چشایی خود اختلال پایدار را تجربه می‌کنند. در حالی که هنوز تا حد زیادی این بیماری ناشناخته باقیمانده است این نشانه نمادین تا چه مدتی می‌تواند باقی بماند؟
نتیجه این مطالعه که در یکی از مجلات پزشکی معتبر بریتانیا منتشر شده نشان می‌دهد که بخش قابل توجهی از بیمارانی که به کووید مبتلا شده‌اند در حس چشایی یا بویایی خود دچار یک تغییر پایدار و اساسی شده‌اند.
از دست دادن چشایی و بویایی یا اختلال در آنها، از جمله علائم شناخته شده این کووید ۱۹ به‌حساب می‌آید. اما در مورد تعداد افراد مبتلا به این اختلال و مهمتر از همه، در مورد زمان فروکش کردن و ازبین رفتن این مشکل هنوز اطلاعات کافی در دست نیست.
برای پاسخ به این پرسش، در این پژوهش۳۵۰۰ فردی که به کووید دچار شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. در نتیجه‌گیری این تحقیق آمده که نویسندگان به این نتیجه رسیدند که پس از شش ماه آلودگی به ویروس کرونا تنها ۲٪ از بیماران می‌گویند که چشایی خود را هنوز به دست نیاورده‌اند. این در حالیست که این میزان در مورد حس بویایی افراد ۴٪ گزارش شده است.
با این حال در مورد بازگشت دو حس بویایی و چشایی به طور کامل یا مقطعی هنوز ابهاماتی وجود دارد. با در نظر گرفتن این موضوع ، محققان تخمین می‌زنند که این حواس در حدود ۵ درصد بیماران به طور دائم اختلال ایجاد می‌کند. به نظر می‌رسد زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اساسا حساسیت به بو و طعم در زنان بیشتر است، بنابراین طبیعیست که زنان در این زمینه بیشتر دچار اختلال شوند.
نتایج این تحقیق منحصرا بر اظهارات بیماران در باره بازیابی حس چشایی و بویایی‌شان استوار است. در حقیقت میزان بویایی و چشایی این بیماران از طریق آزمایش‌های عینی ارزیابی نشده است. به اعتقاد محققان این پژوهش، اضافه کردن مطالعات مبتنی بر بررسی‌های آزمایشگاهی احتمالا موجب بالا رفتن این آمار خواهد شد؛ چرا که آزمایش‌های عینی بسیار دقیق‌تر از از آن‌چه بیماران می‌پندارند، مشکلات چشایی یا بویایی را تشخیص می‌دهند.
