آیا لمس و نوازش کردن در کاهش افسردگی کودکان موثر است؟

به همین دلیل عمده تحقیقات در این حوزه مربوط به کودکان است زیرا لمس کردن از نیازهای اساسی و اولیه است که کودکان می آموزند

و اولین تجربه ارتباطی او با دیگران از طریق این حس به وجود می آید.

دسته ای از تحقیقات نشان می دهد که لمس کردن از مهم ترین عوامل رابطه است وریشه بسیاری از مشکلات اجتماعی و شخصی  در بزرگسالان

ریشه در اجتناب از بوسیدن و لمس شدن در کودکی دارد.

در خصوص اثر بخشی لمس درمانی بر اختلالات روانی پژوهش های بسیاری انجام گرفته که یکی از این  اختلالات،  افسردگی است.

افسردگی از شایع ترین اختلالات روانی است و طبق پیش بینی که در سال ۲۰۱۲انجام گرفته بود  در سال ۲۰۲۰ دومین بیماری شایع بعد ازبیماری قلب و عروق قرار دارد.

بسیاری از روانشناسان و روانپزشکان ماساژ را روش مناسبی برای افراد افسرده توصیه می کنند

لمس درمانی یکی از روشهای درمانی مکمل است.این روش توسط دورا کانز بنیان نهاده شد

این روش بر اساس پژوهش های زیادی استوار است و در درمان اختلالات خواب در سالمندان و کاهش درد در بیماران دچار سوختگی و کاهش اضطراب در بیش فعالی و کودکان اتیسم و همچنین استرس پس از سانحه و افسردگی   موثر بوده است.

اثر بخشی لمس درمانی بر روی حیوانات آزمایشگاهی هم مورد پژوهش قرار گرفته است و نتایج جالب توجهی نشان داده که موشهایی که تحت مداخله لمس درمانی قرار گرفتند در درمان زخم های پوستی بهبودی  سریع تری 

نشان داده اند.

اما در کودکان افسرده که امروزه طیف وسیعی از جامعه را تشکیل می دهند، لمس درمانی بسیار موثر واقع می شود. بر اساس آنچه که یافته های روانشناسان تجربی کسب کردند، لمس کردن، دست کشیدن بر سر و صورت ،غلغلک دادن ،آغوش گرفتن، بوسیدن پیشانی و دست و حتا شانه کردن مو در دختران و دست کشیدن روی موهای پسران توسط مربیان و معلمان و والدین به میزان قابل توجهی باعث کاهش افسردگی و استرس در کودکان افسرده شده است.

و میزان بالایی از  افزایش عزت نفس و کاهش احساس گناه و مشکلات اجتماعی را نمایان کرده است.

اما مهمترین مسئله در لمس درمانی علاوه بر معناداردار بودن رابطه بین کاهش افسردگی و لمس کردن میتوان اشاره کرد ،سن کودکان است

که تاثیر این روش در همه سنین نتیحه مشابه و یکسانی دارد.به عبارت دیگر لمس می تواند در تمامی سنین منجر به کاهش اقسردگس و استرس شود.

لمس علاوه بر افسردگی می تواند نقش بسیار مهمی در اصلاح مشکلات اجتماعی کودکان مانند

کنار کشیدن اجتماعی،کاهش اجتماعی شدن و انزوا و نارسایی های بین شخصی که از علایم  مهم افسردگی است ایفا کند.

اجتناب از بوسیدن و در آغوش کشیدن و لمس کردن در کودکی می تواند ریشه بسیاری از مشکلات  اجتماعی  در بزرگسالی باشد.

زمانی که مادر یا جانشین مادر کودک را لمس می کند موجب افزایش رفتارهای مثبت ،ارتباط چشمی و لبخند زدن و کاهش رفتارهای منفی و فشار و نگرانی در کودک میشود.

و همین امر موجب تقویت و شکل گیری ابعاد شناختی، عاطفی و اجتماعی در کودک میشود.

از طرف دیگر لمس کردن نقش فیزیولوژی بسیار مهمی در کاهش افسردگی دارد

به طوری که فقدان لمس و محرومیت حسی موجب بیماری ماراسموس در اردوگاه های جنگ جهانی دوم شده بود که کودکان بدون عارضه جسمی و عفونی ،جان خود را از دست می دادند.