خطر آزبست و سرطان در منطقه پلاسکو

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی دیده بان ایران؛ این خطری است که پس از حادثه ۱۱ سپتامبر مطالعات آن را به خوبی نشان داده و مشخص است. ساختمان پلاسکو با همان مواد برج‌های دوقلو عایق شده بوده است. مرگ براثر استنشاق آزبست بسیار دردناک است و تا ده سال طول می‌کشد. تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد ساختمان‌هایی که قبل از سال ۲۰۰۰ ساخته شده‌اند اکثرا از این ماده خطرناک استفاده گسترده‌ای داشته‌اند. در ساختمانی که ۵۴ سال قبل کار ساختش تمام شده استفاده از آزبست با دانش آن زمان امری عادی بوده است. اما اکنون تحقیقات پزشکی سرطان زا بودن این ماده را به خوبی ثابت کرده است. «آزبست» (asbestos) یا همان چیزی که نام پنبه نسوز یا پنبه کوهی می‌شناسیم یک نوع الیاف معدنی است که به‌صورت طبیعی هم پیدا می‌شود. تا اواخر دهه ۸۰ میلادی از این ماده در بسیاری از ساختمان‌ها استفاده می‌شد اما از حدود سال ۱۹۸۰ میلادی در کشورهای صنعتی جهان استفاده آن به شدت کاهش پیدا کرده‌است. در ساختمان‌ها آزبست برای افزایش مقاومت سیمان در لوله‌های سیمانی و قطعات پوششی سقفی و همچنین به عنوان عایق حرارتی استفاده می‌شود. این الیاف آن‌قدر کوچک هستند که می‌توانند به‌راحتی به بخش‌های عمیق‌تر ریه نفوذ کنند. هر چند در زمان خود آتش‌سوزی میزان این الیاف در هوا کم است اما در زمان عملیات آواربرداری مانند عملیاتی که در محوطه پلاسکو ادامه دارد ع آوار این قابلیت را دارد که الیاف حاوی آزبست را بار دیگر وارد هوا کند. حتی روزها پس از حادثه ۱۱ سپتامبر نمونه‌هایی که از هوای منطقه گرفته شد، وجود سطوح بالایی از آزبست را در هوا نشان می‌داد.

همان طور که گفته شد الیاف آزبست می‌تواند به ذرات بسیار ریز و نامریی تبدیل شود. این ذرات نامریی که قطر آن‌ها کمتر از ۰٫۵ میکرون است، در هنگام تنفس به اعماق شش نفوذ می‌کنند و برای همیشه در آن جا می‌مانند. با گذشت زمان این ذرات بر اثر تحریکات مداوم خود می‌توانند سبب بیماری‌های آزبستوز (Asbestosis)، سرطان ریه و یا بیماری مزوتلیوما (Mesothelioma) شوند که همه آن‌ها در نهایت به مرگ منتهی می‌شوند. 
بیماری‌های ناشی از استنشاق از آزبست را می‌توان به طور خلاصه فهرست کرد: آزبستوز،سرطان ریه،مزوتلیوما،سرطان حنجره/ خبرآنلاین