افرادی که تا ۱۰۰ سال عمر می‌کنند دارای باکتری‌های منحصربه‌فرد روده هستند
بر اساس یک مطالعه جدید در ژاپن، افرادی که تا ۱۰۰ سالگی و بیشتر زندگی می‌کنند ممکن است دارای باکتری‌های مخصوص روده باشند که به دفع عفونت‌ها کمک می‌کند.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ به نقل از لایو ساینس، نتایج نشان می‌دهد که این باکتری‌ها و ترکیبات خاصی که آنها تولید می‌کنند – معروف به “اسیدهای صفراوی ثانویه” – می‌توانند به سلامت روده و به نوبه خود پیری سالم کمک کنند.
با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا بدانیم آیا این باکتری‌ها طول عمر فوق العاده ای را افزایش می‌دهند یا خیر. یافته‌های فعلی تنها ارتباط بین این باکتری‌های روده و ۱۰۰ سال گذشته را نشان می‌دهد. دکتر کنیا هوندا، نویسنده ارشد این مطالعه، استاد گروه میکروبیولوژی و ایمونولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه کیو در توکیو گفت: آنها ثابت نمی‌کنند که این باکتری‌ها باعث طول عمر بیشتر افراد می‌شوند.
ممکن است این باکتری‌های تولید کننده اسید صفراوی به طول عمر بیشتر کمک کنند، اما محققان هیچ داده‌ای ندارند که رابطه علت و معلولی بین آنها را نشان دهد.
میکروب روده “امضا”
جامعه باکتری‌ها و سایر میکروارگانیسم‌های موجود در روده، معروف به میکروبیوم روده، شناخته شده‌اند که در سلامت ما نقش دارد و با افزایش سن تغییر می‌کند. به عنوان مثال، تنوع کمتر در انواع باکتری‌های روده با ضعف در افراد مسن ارتباط دارد. اما محققان گمان کردند افرادی که به سن ۱۰۰ سالگی می‌رسند ممکن است باکتری‌های روده خاصی داشته باشند که به سلامت بدن کمک می‌کند. در واقع، افراد صدساله در مقایسه با افراد مسنی که به این نقطه عطف نرسیده‌اند، در معرض خطر کمتری از بیماری‌ها و عفونت‌های مزمن قرار دارند.
در مطالعه جدید، محققان میکروبیوتای روده ۱۶۰ ساله را که به طور متوسط ۱۰۷ سال سن داشتند، مورد بررسی قرار دادند. آنها میکروبیوتای روده صدساله را با ۱۱۲ فرد ۸۵ تا ۸۹ ساله و ۴۷ نفر ۲۱ تا ۵۵ سال مقایسه کردند.
آنها دریافتند که صدساله‌ها دارای “امضای” متمایزی از میکروب‌های روده هستند که در دو گروه سنی دیگر دیده نشده است. به عنوان مثال، گونه‌های خاصی از باکتری‌ها در صدساله در مقایسه با دو گروه دیگر غنی شده یا تخلیه شدند.
سپس محققان متابولیت های روده (محصولات متابولیسم) را در هر سه گروه مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و دریافتند که افراد صدساله در مقایسه با دو گروه دیگر میزان قابل توجهی بالاتر از اسیدهای صفراوی ثانویه دارند.
طبق گفته موسسه ملی بهداشت، صفرا مایع زرد-سبز است که توسط کبد ساخته شده و در کیسه صفرا ذخیره می‌شود. اسیدهای صفراوی ترکیباتی در صفرا هستند که به هضم غذا، به ویژه چربی‌ها کمک می‌کنند. بر
پس از تولید کبد، اسیدهای صفراوی، به روده منتقل می‌شوند و در آنجا باکتری‌ها آنها را از نظر شیمیایی به اسیدهای صفراوی ثانویه تبدیل می‌کنند.
آنها نمی‌دانند که باکتری‌های متابولیکی برای تولید isoalloLCA از چه روشی استفاده می‌کنند، بنابراین برای شناسایی مسیر تلاش کردند. آنها سویه‌های باکتریایی روده را از یک 110 ساله که دارای سطوح بالای اسیدهای صفراوی ثانویه بود، بررسی کردند و دریافتند که باکتری‌های متعلق به خانواده‌ای به نام Odoribacteraceae isoalloLCA تولید می‌کنند.
علاوه بر این، مشخص شد که isoalloLCA دارای خواص ضد میکروبی قوی است، به این معنی که می‌تواند از رشد باکتری‌های “بد” در روده جلوگیری کند. در آزمایشات روی ظروف آزمایشگاهی و موش‌ها، محققان دریافتند که isoalloLCA رشد Clostridium difficile، باکتری را که باعث اسهال شدید و التهاب روده بزرگ می‌شود، کند می‌کند. IsoalloLCA همچنین از رشد انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین، نوعی باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک که باعث ایجاد عفونت در محیط‌های بیمارستانی می‌شود، جلوگیری کرد.
یافته‌ها نشان می‌دهد که isoalloLCA ممکن است با جلوگیری از رشد باکتری‌های بد به سلامت روده کمک کند.
این باکتری‌ها یا اسیدهای صفراوی آنها می‌توانند عفونت C.diffile را در افراد درمان یا از آنها جلوگیری کنند، اگرچه برای اثبات این امر به تحقیقات بیشتری نیاز است.
اگر این باکتری‌های تولید کننده اسید صفراوی به سلامت روده کمک کنند، ممکن است روزی از آنها به عنوان پروبیوتیک برای بهبود سلامت انسان استفاده شود. این باکتری‌ها بی خطر به نظر می‌رسند، زیرا سم تولید نمی‌کنند و ژن‌های مقاوم به آنتی بیوتیک را در خود جای نمی‌دهند.
هنوز مشخص نیست که چگونه صدساله‌ها این باکتری‌های مفید را به دست می‌آورند، اما ژنتیک و رژیم غذایی می‌توانند در شکل گیری ترکیب میکروبیوم روده افراد نقش داشته باشند.
