موبد پدرام سروشپور: جشن سده برای همه ایرانیان است و می‌تواند در هرجایی برگزار شود
موبد پدرام سروش پور نماینده انجمن موبدان، در نشست دومین سال ثبت جهانی سده در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد ضمن سپاسگزاری از همه کسانی که در ثبت آثار ناملموس ایرانی تلاش می‌کنند و با تخصص و کار کارشناسی خود امروز ایران را از نظر تعداد آثار ناملموس ثبت شده به سطح قابل قبولی در بین کشورهای جهان رسانده‌اند گفت: با توجه به قدمت و غنای فرهنگ بزرگی ایرانی هنوز راه زیادی در پیش داریم.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ موبد پدرام سروش پور نماینده انجمن موبدان، در نشست دومین سال ثبت جهانی سده در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برگزار شد ضمن سپاسگزاری از همه کسانی که در ثبت آثار ناملموس ایرانی تلاش می‌کنند و با تخصص و کار کارشناسی خود امروز ایران را از نظر تعداد آثار ناملموس ثبت شده به سطح قابل قبولی در بین کشورهای جهان رسانده‌اند گفت: با توجه به قدمت و غنای فرهنگ بزرگی ایرانی هنوز راه زیادی در پیش داریم.
وی افزود: مهمترین عامل تاثیرگذار در سنتها در طور تاریخ، تحولات فرهنگی و اجتماعی بوده است که اگر در دوره متاخر بخواهیم به آن بپردازیم بی شک مدرنیسم و روند جهانی شدن بیشترین تاثیر را بر سنتها نه تنها در ایران بلکه در بین تمام ملتهای جهان داشته‌اند.
سروشپور با بیان اینکه مدرنیسم که از اواخر قرن نوزدهم آغاز شد با تکیه بر خردگرایی و پیشرفت‌خواهی، در مقابل تمام محدودیتهایی ایستاد که در قرون گذشته مانع این تحول و توسعه بوده‌اند افزود: طبیعی است که دین و سنتهای وابسته دینی به دلیل نقشی که داشته‌اند در سالهای اول بسیار تحت تاثیر قرار گرفتند. اما به مرور دو طیف تندرو در تحولات مدرنیسم، گروهی که کمر به حذف دین و سنتهای اجتماعی بسته بودن و گروه متعصب دینی که مدرنیسم را باعث تمام انحرافات و بدبختی‌های بشر می دانستند به حاشیه رفته و با نتایج باارزشی که مدرنیسم در دگرگونیهای علمی، اجتماعی و سیاسی بدست آورد دو گروه متعادل‌تر جایگزین آنها شدند.
وی در تشریح این دو گروه گفت: نخست مدرنیست‌هایی که اعتقاد داشتند باید دین و سنتهای اجتماعی را هم مد نظر داشت و گروه دوم دین‌گرایانی که نگاهی مثبت به مدرنیسم داشتند و پذیرفتند که دین و سنتگرایی هم باید همگام با تحولات اخیر خود را بازبینی کند. از درون این اندیشه‌ها، ایده‌های نواندیشی دینی شکل گرفت که مهمترین نتیجه آن نگاه مجدد به سنتها براساس فلسفه‌ها و انگیزه‌هایی بود که تک تک سنتها برپایه آنها شکل گرفته‌اند. این رویه باعث شد که ضمن حذف باورهای خرافی و کم بنیه اتفاقا سنتهای ریشه‌داری که در طول تاریخ صیقل خورده و با باری از معانی تا به امروز رسیده‌اند جایگاه بهتری پیدا کنند.
سروشپور گفت: با اتمام دوره مدرنیسم در اواسط قرن بیستم، این دوره نیز همچون تمام تحولات اجتماعی تاریخی، خود نیز به سنت پیوست اگر چه تاثیرات آن ماندگار ماند پس از آن جهانی شدن به دغدغه مشترک پیشگامان تحول‌های اجتماعی تبدیل شد. برخلاف مدرنیسم که یک دوره مشخص داشت آنچه که از جهانی شدن برداشت می‌شود یک دوره ادامه دار و پایدار است که هدف آن گسترش ارتباط انسانی و یکپارچه شدن ملتهای مختلف است. جهانی شدن نیز در ابتدا با هدف قرار دادن مرزها و تلاش برای حذف آنها به صورت ناخواسته تاثیر بسزایی در حذف سنتهای بومی و ملی ملتها داشت اما در ادامه روند جهانی شدن با یک دگرگونی مهمی مواجه شد و اتفاقا تمرکزش بر شناسایی فرهنگهای ریشه‌دار در بین ملتها قرار گرفت. با این فرض که جهانی شدن برپایه ارزش ها شکل خواهد گرفت و سنتها و فرهنگهایی که ریشه در ارزشها داشته و آنها را در بین جوامع گسترش می‌دهند باید بها داده شوند. در این ساختار جدید سنتهای ملی ایرانیان به دلیل غنای فرهنگی والایی که دارا هستند جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کند البته به شرط آنکه خود ما قدر آنها را دانسته و ضمن پاسداشتشان در ارائه آنها بیشتر تلاش کنیم. وی افزود : اگر نگاه اجمالی به کشورهای پیشرو نظیر ژاپن و برخی کشورهای اروپایی و حتی آمریکای جنوبی داشته باشیم طراحی فستیوالی در چنین سنتهایی ظرفیتهای توسعه و گردشگری فروانی را به‌وجود می‌آورد. جشنهایی نظیر مهرگان، تیرگان، اسفندگان و سده در کنار جشن‌های نوروز از چنین ظرفیتی برخوردار هستند.
سروشپور گفت: از سویی دیگر بها دادن به چنین جشنهایی باعث ایجاد همبستگی، اعتماد به نفس ملی در بین ایرانیان شده و به خصوص در شرایط بحرانی که برای هر ملتی امکان دارد بوجود بیاید، بسیار تاثیرگذار خواهد بود و نقش بسزایی را در حفظ همراهی و انسجام ملی خواهد داشت.
سروشپور تاکید کرد: جشن سده یکی از مهمترین این جشن‌هاست که سالیان سال در ایران برگزار می‌شده است و قدمت آن به قبل از پیامبری اشوزرتشت باز می‌گردد که با کشف آتش، پاسداشت آغاز دوره صنعتی در ایران زمین بوده و سندی مستحکمی بر قدمت و جایگاه تمدن ایرانی در بین ملتهای تمدن ساز جهانی است و باعث افتخار، اعتبار و غرور ملی ایرانیان می‌شود از سوی دیگر کهن‌ترین جشنی که در فرهنگ ایرانی ثبت شده و نمادی از شادی و سرزندگی ایرانیان به عنوان ملتی کوشا و خواستار توسعه است جشن سده است که هزاران سال در بین ایرانیان رواج داشته است.
