ساخت بزرگترین نیروگاه خورشیدی جهان در استان فارس/ کمک ایران به احداث بزرگراه در ترکیه

به گزارش سایت دیده بان ایران؛ تیتر یک روزنامه اطلاعات روز یکشنبه ۱۷ مهر سال ۱۳۵۶ اختصاص دارد به دادگاه‌ کارکنان وزارت بازرگانی که دادستان در دادگاه دیوان کیفر از اسرار معامله دو کشتی شکر و ۲۰۰ میلیون تومان ضرر دولت صحبت کرده است‌.

از  دیگر تیترهای امروز روزنامه می‌توان به قرارداد سه جانبه برای آپارتمان سازی فرهنگیان، ایجاد بزرگترین پروژه انرژی خورشیدی در شیراز، لغو محدودیت حرکت اتومبیل‌های نمره شهرستان در تهران و دو ماه مهلت برای اصلاح نقشه جامع تهران اشاره کرد.

سخنگوی وزارت خارجه هم به حملات مطبوعات غرب به ایران پاسخ داده و پلیس فرانسه هم از تظاهرات مارکسیست‌های اسلامی علیه  دولت ایران در آن کشور جلوگیری کرده است. و دست آخر اینکه ۶ نقابدار ایرانی در آمریکا هموطن خود را مجروح کردند که هنوز علت این حادثه روشن نشده است.

روزنامه را ورق زده به صفحه آخر آن می رویم به خبری تحلیلی با عنوان کمک ایران به احداث شاهراه بزرگ در ترکیه بر می خوریم که متن خبر فوق به شرح زیر می باشد؛

همزمان با ورود سفیر جدید ایران به ترکیه خبری منتشر شد که ترکیه یک شاهراه ۱۸۰۰ کیلومتری احداث خواهد کرد که مرز اروپایی این کشور (بلغارستان) را با مرز آسیایی آن (ایران) متصل می کند و برای احداث آن از چند کشور منجمله ایران تقاضای وام خواهد کرد.

طرح فوق بی تردید یکی از  طرحهای مفید برای ترکیه است چون این خط تقریبا نقاط حساس ترکیه را بهم متصل می کند و حمل و نقل داخلی آنرا تسریع می نماید و برای صدور کالاهای کشاورزی و صنعتی شرق آن کشور به اروپا بسیار موثر است.

از طرف دیگر راه پر سودی است چون کامیونهای پربار ترانزیتی به مقصد ایران از آن استفاده خواهند کرد در نتیجه با همین حق ترانزیت، هزینه آن مستهلک خواهد شد.

در مورد وام ایران سابقه امر این است که مقامات ایرانی همیشه برای همیشه برای کمک  به ترکیه آنهم برای طرحهای عمرانی آمادگی داشتند. ایران همیشه خواهان طرحهای مشترک کشاورزی و صنعتی بود اما اوضاع داخلی ترکیه این نوع همکاری‌ها را به تاخیر انداخت.

این تاخیرها گاهی برای بعضی مطبوعات - که در صحنه داخلی مبارزاتی دارند - موجب سوءتفاهم یا مورد سوء استفاده قرار گرفته است و ایران را متهم به کمک نکردن نموده اند. در حالیکه ایران همیشه آماده مشارکت و همکاری برای طرحهای مختلف مخصوص مواد غذایی و کشاورزی بوده است.

ایران در حال حاضر بخصوص بخاطر محدودیت بندری قدرت استفاده بی حد و حصر از راه ترانزیت ترکیه را دارد. ترکیه نیز متقابلا می تواند از همین محل،  درآمد کلانی بدست آورد و همیشه به آن متکی باشد و با راههای ترانزیتی مشابه که در آینده گشایش خواهد یافت رقابت نماید.

با وجودی که در راه‌های ترکیه برای مسافران و رانندگان مزاحمت‌های محلی فراوان وجود دارد معهذا ایران از این راه‌ها با نرخ بسیار زیاد استفاده کرده و خواهد کرد.

شاهراه جدید این نوع داد و ستد را تقویت و تشدید خواهد کرد و در کنار آن‌ امکان مشارکت در طرحهای کشاورزی جدید را نیز فراهم‌ می سازد.

تهیه و تنظیم: مصطفی رحیمی مشکله