چرا همای سعادت برای ایرانی ها مهم است؟

به گزارش سایت دیده بان ایران, در اتفاقی نادر، همای سعادت در طالقان دیده شد. هما، پرنده‌ای افسانه‌ای در فرهنگ ایرانی، نماد سعادت و خوش‌بختی است که در طول تاریخ، دیدن آن به‌ندرت اتفاق می‌افتد. از منظر پرنده شناسی نام علمی هما یا همان مرغ استخوان خوار  Gypaetus،barbatus یعنی کرکس ریش دار نامیده می شود.هما استخوانهای بزرگ را از ارتفاع زیاد روی سنگ‌ها پرت می‌کند تا به قطعه های کوچک‌تر شکسته شود. همای وحشی به پرهایش خاک سرخ میمالد تا ترسناک تر به نظر برسد.

همای سعادت⁩ یا مرغ سعادت جایگاه ویژه‌ای در ادبیات و فرهنگ ایران زمین دارد و مشهور است که سایه‌اش بر سر هر که بیفتد، به خوشبختی، سعادت و کامیابی خواهد رسید. به همین دلیل نقش هما در بسیاری از سرستون های ⁧ تخت جمشید⁩ وجود دارد و اشعار بسیاری در ادبیات پارسی سروده شده‌اند.

که ⁧ هما نقشی اساسی در آنها دارد. هما در اصل پرنده‌ای استخوان خوار است، ایرانیان باستان چهار عنصر آب، باد، خاک و آتش را بسیار گرامی و مقدّس می‌شمردند و آن‌ها را به‌وجود آورنده هستی و گرداننده جهان می‌دانستند؛ تا آنجا که آیین بیشتر اقوام کهن ایرانی نیز همین عناصر طبیعت بوده‌است.

برای همین مردگان خود را در خاک دفن نمی‌کردند چون باور داشتند، خاک⁩ نباید آلوده شود و نیاکان ما اجساد خود را در دخمه‌ها قرار می‌دادند، به اعتقاد آنها، اگر هما به سراغ جسدی می‌رفت آن فرد در عالم جاودان سعادتمند و در دنیای بعد بهشتی می‌شد.

در افسانه‌ها دیدنش موجب خوش یمنی بوده است. جالب است بدانید در ادبیات کهن پارسی هرگاه پادشاهی در می‌گذشت و وی را وارثی برای جانشینی نبود، مردم را در میدانی جمع و همایی را رها می کردند، هما بر سر و شانه ی هر که می نشست آن فرد ⁧پادشاه⁩ سرزمین می‌شد.

برخلاف باورها ⁧هما⁩ پرنده کمیابی در ایران نیست هم در رشته کوه‌های البرز و هم زاگرس زندگی میکند اما از آنجایی که آشیانه‌اش را در بالای صخره‌ها انتخاب میکند دیدنش کمی سخت است، البته از لحاظ حفاظتی در آستانه تهدید قرار گرفته است.