جناب ربیعی لطفا مواظب آبروی اصلاحات باشید
لابی سنگین محجوب و بادامچی و نماینده های نزدیک به خانه کارگر با سایر نمایندگان مجلس و دادن انواع وعده ها از سوی ایشان .تقسیم برخی پست های اقتصادی وزارت کار بین نزدیکان برخی نماینده های مجلس که سروصدای زیادی را هم در فضای مجازی ایجاد کرد .بسیج کردن بدنه خانه کارگر برای ارسال پیامک های انبوه در حمایت از ربیعی . فایل صوتی منتسب به تاج الدین در جلسه مدیران تامین اجتماعی و درخواست از آنها برای ارتباط موثر با نمایندگان شهرستان ها و جلب رضایت آنها .اقداماتی از این دست سوالاتی را در ذهن مخاطب ایجاد میکند که واقعا آیا ربیعی وزیر موفقی بوده که اینچنین حاضر است به هر دری متوسل شود برای رای اعتماد گرفتن؟ آیا تشکیلات عریض و طویل خانه کارگر واقعا نگران حقوق کارگران است یا رانت های نهفته در وزارت کار ؟
دیده بان ایران: سال 92 هنگامی که نام علی ربیعی برای وزارت کار مطرح شد بیم و امیدهای فراوانی در اذهان فعالین سیاسی اصلاح طلب ایجاد شد . برخی او را فردی در قامت یک فعال انتخاباتی در کنار میرحسین موسوی میدیدند و نیز فردی با سابقه کارگری و حضور در تشکل های سیاسی و صنفی کارگران . برخی نیز او را با نام مستعار ((عباد)) صدا میزدند و نگران سوابق امنیتی اش بودند که مبادا برای مطالبات جامعه کارگری آسیب زا باشد . در آخر اما ربیعی موفق شد هم نظر مساعد نمایندگان وقت را جلب کند و هم دل حامیان روحانی را بدست آورد . به مرور اما اوضاع به گونه ای دیگر پیش رفت . انتظاراتی که از او میرفت به خوبی برآورده نشد و از گوشه کنار وزارت خانه نیز هر روز خبرهای نگران کننده ای به گوش مردم میرسید . مواردی از قبیل :
نارضایتی کارکنان دستگاه وزارت خانه از وضعیت کاری و معیشتی .
حل نشدن معضل بدهی ها و طلب های بیمه ها .
حل نشدن مشکلات کارگران اخراجی و کارگرانی که مدت ها حقوق نگرفته اند .
نابسامانی روزافزون در شرکت های زیرمجموعه وزارت کار بخصوص اوضاع بحرانی شستا.
مشخص شدن جولان آقازاده و ژن های خوب از طیف های مختلف سیاسی در شرکت ها و بخش های مهم وزارت خانه .
و ...
همه و همه موجب شد انتقادات زیادی به عملکردش وارد شود ، تا جایی که بسیاری از نمایندگان مجلس او را حائز کمترین شانس برای ماندن در ساختمان خیابان آزادی بدانند و مورد نقد بسیاری از فعالین سیاسی و رسانه ای قرار گیرد .
اما در چند روز اخیر اتفاقات عجیبی رخ داد که موجب خدشه دار شدن وجهه این چهره خبرساز شد . شرح همه این اتفاقات در این سطور نمیگنجد و احتمالا از حوصله خوانندگان نیز خارج است اما مرور اجمالی بر این حوادث می تواند تصویر جدیدی از علی ربیعی به نمایندگان و مردم ارائه کند .
لابی سنگین محجوب و بادامچی و نماینده های نزدیک به خانه کارگر با سایر نمایندگان مجلس و دادن انواع وعده ها از سوی ایشان .تقسیم برخی پست های اقتصادی وزارت کار بین نزدیکان برخی نماینده های مجلس که سروصدای زیادی را هم در فضای مجازی ایجاد کرد .بسیج کردن بدنه خانه کارگر برای ارسال پیامک های انبوه در حمایت از ربیعی . فایل صوتی منتسب به تاج الدین در جلسه مدیران تامین اجتماعی و درخواست از آنها برای ارتباط موثر با نمایندگان شهرستان ها و جلب رضایت آنها .
اقداماتی از این دست سوالاتی را در ذهن مخاطب ایجاد میکند که واقعا آیا ربیعی وزیر موفقی بوده که اینچنین حاضر است به هر دری متوسل شود برای رای اعتماد گرفتن؟
آیا تشکیلات عریض و طویل خانه کارگر واقعا نگران حقوق کارگران است یا رانت های نهفته در وزارت کار ؟
آیا تا کنون چند نماینده و چند رسانه را باخود همراه کرده و در ازای این همراهی چه امتیازاتی برای آنها در نظر گرفته و از چه منبعی این امتیاز ها قرار است تامین شوند؟
حمایت تمام قد خبرگزاری فارس که در سال های گذشته از صدر تا ذیل دولت روحانی را باد انواع انتقادات و بعضا توهین ها میگرفت این روزها از علی ربیعی به چه دلیل است ؟ماجرای برخورد توهین آمیز با علی نظری یکی صاحبان قلم با سابقه و محترم را چگونه میشود توجیه کرد؟جناب ربیعی لطفا بیش از این ذهنیت ما را نسبت به خودتان خراب نکنید . حیف است فردی که به عنوان سهمیه اصلاح طلبان در دولت تدبیر و امید شناخته میشود اینگونه تیشه به ریشه خود و حیثیت جریان اصلاحات بزند .