بی مهری رسانه ها به " زنان" را بدعت نگذاریم
پس از چهارسال تلاش برای هویت یابی به استقلال موضوع زنان و خانواده در رسانه های ملی و محلی که حاصل آن نیز در اولین جشنواره ملی زن ، خانواده و رسانه به ظهور رسید و در حالیکه طبق مذاکره با معاونت مطبوعاتی پیشنهاد و مقرر گردید تا موضوع زنان و خانواده جز امتیازات رسانه ها برای پرداخت یارانه قرار گیرد ، به نظر می رسد که چنین بدعت گذاری هایی خوشایند نباشد و شاید هم در امتداد به الگویی برای سایر مدیران رسانه ای تبدیل گردد ، و پرسش این است که آیا اتخاذ چنین سیاستی در راستای رویه ای برنامه ریزی شده است و یا صرفا سلیقه ای از سوی برخی مدیران اعمال می گردد !
دیده بان ایران: زهره آشتیانی ( دبیر کارگروه اطلاع رسانی معاونت زنان) وقتی به چند سال اخیر برگردیم بدون تردید نمی توانیم نقش رسانه را در پیشبرد برنامه ها و اهداف دولت در حوزه های مختلف نادیده بگیریم ؛ هر چند که ضعف اطلاع رسانی دولت بر کسی پوشیده نیست و این عدم هم افزایی دولت با رسانه ها منجر شد تا عملکرد دولت به خوبی آنچه هست، ارائه نگردد و فاصله سازی با رسانه ها به نقد یکسویه دولت و ساخت رویکردهای واکنشی به منتقدان دولت منجر شد ، که انتخاب این روش ( آگاهانه و یا ناآگاهانه ) موجب شد تا بسیاری از فرصت ها به تهدید تبدیل گردد .
اما شاید بتوان گفت که در حوزه زنان و خانواده به صورت کاملا آگاهانه و برخلاف رویکرد کلی روابط عمومی نهاد ریاست جمهوری با تاکتیک مبتنی بر حفظ تعامل دوسویه با رسانه ها فارغ از نگرش سیاسی و اندیشه ای برای حرکت در مسیر دشوار تحقق برنامه ها و اهداف حرکت کردیم . با رویکرد خانم مولاوردی نسبت به ساختار سازی صحیح در حوزه رسانه نوعی همگرایی و تعامل دوسویه برای بیان دغدغه ها و مطالبات جامعه زنان و در سوی دیگر ارائه برنامه و رویکردها برای پاسخ به مسائل با راه اندازی شورای اطلاع رسانی و کارگروه رسانه در معاونت امور زنان وخانواده ریاست جمهوری با هدف تمرکز بر سیاست گذاری صحیح و البته تعامل با همکاران رسانه ای مورد توجه قرار گرفت و نشست های متعددی با مسئولان ، دبیران و خبرنگاران رسانه ها و حتی فعالان مجازی برای هم افزایی گذاشته شد و نشست با همکارانمان در رسانه های منتقد به دولت نیز هیچ گاه فراموش نشد .
با اتخاذ چنین روشی بود که صفحات " زنان " در خبرگزاری ها و روزنامه ها جان تازه ای گرفتند و خبرنگاران حوزه زنان و خانواده با استقلال هویتی به کنشگری در این عرصه پرداختند . هر چند که از تندی رسانه ها نیز در امان نبودیم و گاه نقد در برخی رسانه ها به بهانه جویی و تخریب برای خواست اندیشه ای خاص تبدیل گردید و چالش هایی را پیش رویمان برای حرکت در مسیر پیشبرد برنامه های کلان ایجاد کرد ، ولی همراهی ها بیشتر بود ، که بی شک حساسیت زایی روی موضوع آسیب های اجتماعی ( هر چند که ابتدا به سیاه نمایی متهم شدیم ) و یا اصلاح نگرش ها نسبت به اشتغال زنان و شایستگی های مدیریتی آنها ، توجه به مسائل زنان حاشیه نشین و روستایی و یا تثبیت رویکرد " عدالت جنسیتی " در برنامه ششم توسعه که بازنگری و توسعه ساختار امور زنان و خانواده را پیش روی خواهد داشت حاصل این همراهی و همکاری هاست .
اما هنوز اندیشه اعتدال در نیمه راه قرار دارد ، که شاهدیم برخی رسانه های پیشتاز در حوزه زنان، بی مهری به آنان را آغاز کرده اند.
خبرگزاری ایسنا به عنوان یکی از قدیمی ترین خبرگزاری های رسمی ایران از جمله این مصادیق هست ، که از چند ماه قبل با حذف صفحه زنان و جوانان و تبدیل عنوان ان به خانواده به کمرنگ کردن طرح مسائل و مطالبات زنان در هویت " زن " بودن فارغ از نقش های خانوادگی آنها کرد ؛ در حالیکه زن محور خانواده است ولی هرگز نمی توان در تحولات اجتماعی پیش رو نقش زن را در جایگاههای اجتماعی و سیاسی و ... نادیده گرفت چرا که اکنون زنان در ترسیم معادلات تحولات نقش موثری دارند . اکنون نیز با کمال تعجب با خبر می شویم که این خبرگزاری که در چند سال اخیر نقش موثری را در طرح مسائل حوزه زنان و کمک به حل آنها با کنشگری فعال داشته است با حذف سرویس ویژه زنان و گویی بی اهمیت جلوه دادن این مسله ، موضوع زنان و خانواده را به بحثی فرعی در رسانه خبری با رویکرد ملی تبدیل می کند.
مشاهده چنین رویکردی ناخودآگاه این پرسش از مدیرعامل محترم این خبرگزاری را در ذهن مطرح می کند که آیا نیمی از جمعیت کشور که انتخاب کننده مشی اعتدال و امید برای تداوم مسیر توسعه کشور بوده اند از حق داشتن بخشی در یک رسانه فراگیر برای طرح مطالبات خود برخوردار نیستند ! آیا این رویکرد حذفی نگر به تاسی از اندیشه ای خاص است و یا یک اقدام سهوی و بر اساس خطای استراتزیک یک رسانه!
پس از چهارسال تلاش برای هویت یابی به استقلال موضوع زنان و خانواده در رسانه های ملی و محلی که حاصل آن نیز در اولین جشنواره ملی زن ، خانواده و رسانه به ظهور رسید و در حالیکه طبق مذاکره با معاونت مطبوعاتی پیشنهاد و مقرر گردید تا موضوع زنان و خانواده جز امتیازات رسانه ها برای پرداخت یارانه قرار گیرد ، به نظر می رسد که چنین بدعت گذاری هایی خوشایند نباشد و شاید هم در امتداد به الگویی برای سایر مدیران رسانه ای تبدیل گردد ، و پرسش این است که آیا اتخاذ چنین سیاستی در راستای رویه ای برنامه ریزی شده است و یا صرفا سلیقه ای از سوی برخی مدیران اعمال می گردد !
برای اهمیت بخشی به مطالبات و مسائل نیمی از جامعه، نگاه حذفی نگر به موضوعات زنان در رسانه ها را به نگاه بخشی نگر برای استمرار اهمیت به آن جایگزین کنیم و امید است که نه تنها خبرگزاری ایسنا بلکه سایر همکاران رسانه ای به مانند سالهای قبل در این مسیر همچنان دولت اعتدال را همراهی کنند ، که اکنون در نیمه راه قرار داریم و با تاکید ریاست جمهوری در این دوره شاهد افزایش حضور زنان در عرصه های مختلف خواهیم بود .