بیچاره تهرانی که هر روز یکی را میخواند!

دیده بان ایران: انتخاب شهردار تهران در حالی اندک اندک به نقطه پایانی خود می رسد که مسائلی در این روزها مطرح می شود که باعث تعجب اهل فن مدیریت شهری می شود. 

این روزها در حالی دو حزب کارگزاران و اتحاد ملت با ادعای انجام عمل حزبی هر روز  کاندیدای جدیدی را برای مدیریت شهرداری تهران رو می کنند که این سوال مطرح می گردد که کاندیداهای مزبور که هر روز "تهران یکی از آنها را می خوانند" چه برنامه ای برای مدیریت شهر تهران دارند؟

علی شکوری راد، دبیرکل حزب اتحاد ملت در هفته جاری اعلام نمود که سه گزینه  نجفی، مرعشی و حجتی گزینه های حزب اتحاد و کارگزاران برای شهرداری تهران هستند که احتمالا چنین گزاره ای از توافق پشت پرده این دو حزب بر سر شهرداری تهران حکایت دارد و مصاحبه های ماه گذشته  حسین مرعشی علیه حزب اتحاد مبنی بر "زرنگی" و "مهندسی لیست" از سوی حزب اتحاد بیشتر جنگ زرگری بوده است تا حزب اتحاد، اعضای حزب کارگزاران را نیز در معادلات انتخاب شهردار لحاظ نمایند.

 اما مسئله نگران کنندهاینگونه دعواها و توافقات سیاسی نیست بلکه بر سر نتایج آنهاست کما اینکه در روند بستن لیست امید هم کماکان نقاط مبهم بسیاری وجود دارد که اتفاقا بخش اعظم آن مربوط به اعضای همین دو حزب مزبور است.

اما برای نگرانی از روند کنونی ذکر چند مثال ضروری به نظر می رسد. 

به طور مثال مرعشی و نجفی  تا هفته گذشته تمایلی برای شهرداری تهران نداشتند و در مصاحبه های خویش اعلام کردند در صورت پیشنهاد این جایگاه به آن فکر می کنند اما ناگهان در هفته جاری به عنوان گزینه های شهرداری مطرح می گردند و اکنون این سوال در اذهان بوجود می آید که آیا شناسایی مشکلات شهر تهران و مکتوب کردن برنامه های اجرایی حل آنها، تنها در یک هفته امکان پذیر است؟!

دکتر نجفی که دانشجویان از مدیریت ایشان بر وزارت علوم خاطره خوبی به یاد دارند در دوران مدیریتشان بر میراث فرهنگی به دلیل مشکلات شخصی استعفا دادند و تقریبا در چهار سال گذشته هیچگاه مسئولیتی را به انتها نرسانده اند! اگرچه ایشان مدیر متبحری است اما به راستی توان مدیریت اجرایی مجموعه سنگینی همچون شهرداری تهران را به مدت ۴ سال دارند یا سه ماه دیگر باید شاهد تعلیق وضعیت شهر تهران و تجربه دوباره شورای شهر اول باشیم؟!

در رابطه با حسین مرعشی و برنامه های او نیز برای مدیریت شهر تهران تقریبا هیچ اطلاعی در دسترس نیست جز اینکه عده ای از شب گذشته و در فضای مجازی او را بهترین گزینه برای مدیریت شهر تهران معرفی می کنند ولی از این نکته سخنی به میان نمی آید که آیا شیوه او برای حل مشکلات مالی شهر تهران همچون شیوه گذشته اعضای حزب کارگزاران یعنی فروش "تراکم شناور" خواهد بود که اثرات آن هنوز در دست انبوه سازان تهرانی موجود است؟! شیوه تراکم فروشی که باید قالیباف را رهرویی کوچک در مقابل بنیانگذاران آن دانست! یا از این نکته نیز سخنی به میان نمی آید که مواضع حزب کارگزاران در مقابل مشکلات اجتماعی شهر تهران و گسترش نابهنجاری های اجتماعی و حاشیه نشینی ها چیست ایا بازهم شاهد تکرار قضایای دهه ۷۰ در حاشیه شهر تهران خواهیم بود؟!

در رابطه با گزینه دیگر مطرح شهرداری تهران؛ یعنی مهندس حجت که از هفته گذشته مطرح شد باید گفت که ایشان تا همین امروز  در سفر به ایتالیا برای شرکت در اجلاس فائو به سر می برند و درگیر مسائل وزارت خانه کشاورزی هستند. 

 مطرح کردن حجتی  برای شهرداری تهران در حالی است که یک خبر از مواضع و یا تمایل ایشان برای مدیریت شهر تهران در دسترس نیست.

در نهایت آنکه روند فعلی انتخاب شهرداری تهران یادآور خاطرات گذشته است. یادآور خاطراتی از دهه ۷۰ تا همین اواخر و روند غیر شفاف بستن لیست امید، گویی کابوس تهران تمامی ندارد. کابوسی که هر روز فرد جدیدی مدعی پایان دادن آن می شود، آن هم بی برنامه و صرفا بر اساس پورپاگاندای رسانه ای!