کشف جدید دانشگاه نورث‌وسترن آمریکا؛ حسگر ویروس کرونا ساخته شد/ نحوه عملکرد این حسگر چگونه است؟
حسگری که به بالای قفسه سینه می‌چسبد و با تلاش دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن طراحی و تولید شده می‌تواند علائم اولیه ابتلا به ویروس کرونا را تشخیص دهد. این دستگاه در حال تولید است، اما هنوز به تولید انبوه نرسیده است.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ حسگر ویروس کرونا شبیه چسب زخم است؛ اما در واقع حسگر بی‌سیم و انعطاف‌پذیری است که در محل تلاقی قفسه سینه و گلو قرار می‌گیرد. این دستگاه سرفه و مشکلات تنفسی مرتبط با ویروس کرونا را بررسی می‌کند. چندی پیش اعلام کردند که این وسیله علائم اولیه ویروس کرونا و میزان پیشرفت بیماری ناشی از ویروس کرونا را کنترل می‌کند.
اعتمادآنلاین به نقل از «cnet» گزارش می‌دهد که دانشگاه نورث‌وسترن و آزمایشگاه شیرلی رایان مشترکاً این دستگاه را ساخته‌اند. این دستگاه به بریدگی بالای جناغ می‌چسبد. این قطعه غیرتهاجمی است و به حسگری متصل است که گفتار و بلع را در بیمارانی که سکته کرده‌اند بررسی می‌کند. از این طراحی برای مشکلات تنفسی و سرفه‌های بیماران مبتلا به کرونا نیز استفاده شد.
پروفسور جان راجرز، رئیس مرکز وسایل الکترونیکی زیستی دانشگاه نورث‌وسترن، می‌گوید: «ما از میکروفون استفاده نمی‌کنیم. میکروفون‌هایی که نویز محیط و تهاجم بسیار زیادی دارند، مشکل‌آفرین هستند. ما از یک شتاب‌سنج پهنای باند سه‌محوره برای اندازه‌گیری حرکت سطح پوست بهره می‌گیریم تا به جزئیات کارکرد تنفسی و سرفه دست یابیم که مانند کار گوشی پزشکی دیجیتالی نیست.»
این قطعه ضربان قلب و دمای بدن را نیز تشخیص می‌دهد. روزی یک بار باید آن را جدا کنید و روی شارژر بی‌سیم قرار دهید. این کار باعث می‌شود قطعه داده‌های ذخیره‌شده خود را با آی‌پدی که کنار آن قرار دارد همگام‌سازی کند. داده‌ها روی HIPAA بارگذاری می‌شود که در آن الگوریتم هوش مصنوعی ناهنجاری‌های مرتبط به کووید-19 را بررسی می‌کند.
این دستگاه هیچ پورت خارجی‌ای برای برق یا اتصال ندارد و همین امر ضدعفونی کردن آن را آسان‌تر می‌کند.
قرار بود هوش مصنوعی در تشخیص بیماری‌ها بیشتر از این به پزشکان کمک کند، اما به خاطر تاخیر در انجام این کار به باد انتقاد گرفته شد.
راجرز می‌گوید: «ما به هوش مصنوعی علاقه داریم، اما به آن عادت نکرده‌ایم. ما مشتاق چیزهایی هستیم که کارکردشان را می‌بینیم. ما از الگوریتم‌های فیلترینگ دیجیتالی استفاده می‌کنیم که به دنبال نشانه‌های خاصی در داده‌ها هستند و در جست‌وجوی پیدا کردن یک روند مشخصیم و نه اندازه‌گیری استاندارد مطلق. همچنین اطلاعات خوبی راجع به فیزیک پایه در اختیار داریم.»
داده‌ها در مرحله اولیه پیش از آنکه هرگونه اطلاعاتی برای خدمات پزشکی ارسال شود، از سوی فردی آموزش‌دیده 2 بار بررسی می‌شوند. 25 نفر از بیماران برای مدت 2 هفته از این دستگاه استفاده کردند و حدود 1500 ساعت رکورد و یک ترابایت داده به دست آمد.
این قطعه حسگر پرفیوژن اکسیژن خون را ندارد، اما راجرز می‌گوید که در آینده نزدیک این حسگر اضافه خواهد شد. پالس اوکسی‌متر سر انگشت که میزان پرفیوژن اکسیژن را اندازه‌گیری می‌کند جدید‌ترین محصول مختص سلامت فردی است. وقتی گزارش‌هایی ارائه شد مبنی بر اینکه پایین بودن میزان اکسیژن خود یکی از علائم آغازین کووید-19 است، این دستگاه به بازار آمد.
در حال حاضر آزمایشگاهی در دانشگاه نورث‌وست شیکاگو مشغول تولید ده‌ها عدد از این دستگاه در هفته است و این امکان وجود دارد که وقتی مجوز لازم برای تولید انبوه آماده شود صدها دستگاه در هفته تولید کند.
فارغ از این بیماری عالمگیر، حسگر کووید-19 مجموعه‌ای از فعالیت‌های بدن، میزان گلوکز و فشار خون را نشان می‌دهد و به زودی این حسگرها به تولید انبوه می‌رسند تا پیش از جدی شدن بیماری‌ها جلوی آنها را بگیرند.
راجرز می‌گوید: «فکر می‌کنم این امر نیاز به بستر سخت‌افزاری دارد که عملاً ناممکن است. عموماً خدمات درمانی وقتی پیشرفت می‌کند که از کنترل مقطعی به وضعیتی ثابت برسد. من همیشه فکر می‌کردم که این کار جواب می‌دهد.»
