وزیر خارجه اتریش:در صورت نابودی برجام، اصل حسن‌نیت در روابط بین‌الملل هم از بین خواهد رفت
وزیر خارجه اتریش در قالب مطلبی که یکی از روزنامه‌های سوئیس آن را منتشر کرد، خروج آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران و تحت فشار گذاشتن دیگر طرف‌های قرارداد را به باد انتقاد گرفت.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی دیده بان ایران ؛ «کارین کنایسل» وزیر خارجه اتریش در مطلبی که در روزنامه سوئیسی «نویه زوریخر تسایتونگ» منتشر کرد، از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران انتقاد کرد.
در این مطلب آمده است که در جولای سال 2015 ، پنج کشور دارای قدرت وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد و آلمان تمامی تلاش خود را به کار گرفتند تا پس از چندین سال همکاری با مقامات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به توافقی جامع برسند که از آن به عنوان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یاد می شود. تهران با وجود تحریم‌ها برنامه غنی‌سازی اورانیوم را ادامه می‌داد. بر طبق برجام که به منظور خلع سلاح و کنترل برنامه هسته‌ای ایران صورت گرفت، باید هم‌راستا با برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل، اقتصاد ایران هم بهبود می‌یافت و مسیر برای عادی شدن شرایط اقتصادی هموار می‌شد.
سه سال بعد آمریکا در ماه می اعلام کرد که از این توافق خارج می‌شود وی (دونالد ترامپ) در واقع به وعده انتخاباتی خود عمل کرد. کنایسل نوشت: «همه ما در اروپا این را می‌دانستیم به همین دلیل تلاش کردیم که «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اروپا را به کار بگیریم. اما آمریکا می‌خواست که برخی را در غرب‌آسیا خشنود کند و همزمان فهرستی از تحریم‌های سخت علیه ایران و هر کشوری که در پی برجام با ایران همکاری کند، مقرر کرد. بر طبق این فهرست از 4 نوامبر (13 آبان) هیچ کشوری نباید از ایران نفت بخرد.»
وزیر خارجه اتریش در ادامه از این اقدام آمریکا به عنوان نابودی یک توافق موفق یاد کرد و نوشت: « از لحاظ قانونی این پدیده‌ای منحصر به فرد است. وقتی یک طرف از یک توافق چندجانبه خارج می‌شود، آن طرف نمی‌تواند دیگر طرف‌ها را به دلیل پایبندی به این توافق تنبیه کند.»همانطور که آمریکا از توافق آب‌وهوایی خارج شد و تنها این کشور است که دیگر به توافق یاد شده پایبند نیست اما در مورد برجام آمریکا تلاش می‌کند تا این توافق را نابود کند. طرف‌های دیگر که در توافق مانده‌اند نشان داده‌اند که می‌خواهند به توافق پایبند باشند. این موضوع را «حسن روحانی» رئیس‌جمهور ایران در جریان سفر اخیر به وین هم تائید کرد.
وزیر خارجه اتریش معتقد است: «در صورتی که توافق هسته‌ای با ایران از بین برود در این صورت تصور ما از حسن‌نیت بر مبنای روابط بین‌الملل هم از بین خواهد رفت.»
در ادامه این مطلب آمده است که بنابر اعلام آژانس بین المللی انرژی اتمی، تهران کاملا با ناظران این سازمان همکاری کرده است اما حتی پس از برداشته شدن تحریم‌ها که بنابر جرئیات زمانی قطعنامه 2231 سازمان ملل صورت گرفت، کمتر بانکی اعلام آمادگی کرد تا در پروژه اروپایی در ایران سرمایه‌گذاری کند. چرا که نگرانی از اقدامات متقابل آمریکا زیاد بود. پس از چندین ماه برای ایرانیان امیدواری برای اینکه شرکت‌های جهانی به این کشور بیایند و کار ایجاد کنند، از بین می‌رود. آخر سال 2017 عده‌ای از مردم از طبقه متوسط به زیان‌های اقتصادی اعتراض کردند. دولت روحانی هم با این امید انتخاب شده است که تغییر ایجاد کند و باید بتواند آن رشدی که مردم از برجام امید داشتند را محقق کند اما تا چه چنین وضعی در تابستان امسال فاصله زیادی وجود دارد.
اینکه ایران از سال 2015 نفوذ خود در عراق و یا در سوریه گسترش داده است، واقعیتی ژئوپلیتیک است که به برجام ارتباطی ندارد. نبودن این موضوع در برجام مسئله‌ای بود که مخالفان برجام از آغاز به آن انتقاد داشتند. مذاکره‌کنندگان بر یک دوره سیاسی جدیدی تمرکز داشتند که جنگ‌های نیابتی در غرب آسیا پایان یابند. اما انتظارات از بین رفته‌اند که دلایل زیادی هم برای آن وجود دارد. آنچه اکنون مطرح است، فقط تنش نظامی نیست بلکه حقوق بین الملل است.
این مقام اتریشی در ادامه نوشته است که کشورش به عنوان رئیس دوره‌ای اتحادیه اروپا در ماه‌های آتی بر رویکرد چند جانبه موثر را در سیاست خارجه تمرکز دارد. محور این موضوع حفظ توافق هسته‌ای با ایران است که در وین به دست آمده است. چرا که در غیر این صورت مفهوم مذاکره چند جانبه بر اساس اعتماد کاملا تضعیف می شود. این قابلیت پیش‌بینی برای کارکرد روابط بین‌الملل ضروری است.
تحریم های ثانویه ضدایرانی واشنگتن علیه شرکت های اروپایی نیز باید با قوانین مسدود‌ساز اتحادیه اروپا با آنها برخورد شود. همچنین آمریکا شرکت های اروپایی را به دلیل تجارت با ایران جریمه می‌کند که باید این خسارت جبران شود. ضمن اینکه اگر مانند سال 2012، سوئیفت برای بانک های ایرانی مسدود شود در این صورت سرویسی چین در دسترس خواهد بود و هم زمان با جنگ تجاری، نفوذ چین در غرب آسیا و آسیای میانه بیشتر خواهد شد و بر طبق ابتکار جاده ابریشم به جنوب اروپا می‌رسد.
