چرا تاجیکستان با اکثریت مسلمان حجاب را ممنوع کرد؟/ تبدیل مساجد به چایخانه
ممنوعیت حجاب در تاجیکستان سیاستی است که دولت امامعلی رحمان، رئیس جمهور مادامالعمر این کشور از سال ۱۹۹۷ دنبال میکند. در جدیدترین اقدام، مجلس علیای تاجیکستان با تصویب لایحه ممنوعیت شرکت کودکان در جشنهای دو عید فطر و قربان و همچنین حجاب اسلامی، واردات، فروش، پوشیدن و تبلیغ آنچه را که «لباسهای بیگانه با فرهنگ تاجیکستان» نامید، ممنوع کرد.
به گزارش سایت دیده بان ایران؛ ممنوعیت حجاب در تاجیکستان بازتاب سیاستی است که دولت امامعلی رحمان، رئیس جمهور مادامالعمر این کشور از سال ۱۹۹۷ دنبال میکند.
در جدیدترین اقدام، مجلس علیای تاجیکستان با تصویب لایحه ممنوعیت شرکت کودکان در جشنهای دو عید فطر و قربان و همچنین حجاب اسلامی، واردات، فروش، پوشیدن و تبلیغ آنچه را که «لباسهای بیگانه با فرهنگ تاجیکستان» نامید، ممنوع کرد.
در این مصوبه که هفته گذشته به تصویب نمایندگان مجلس علیای تاجیکستان رسید از سبک حجابی که از خاورمیانه وارد آسیای میانه شده به عنوان نماد «اسلامگرایی افراطی» نام برده شده است.
بر اساس اصلاحاتی که در قانون تنظیم سنتها و جشنها صورت گرفته است، زنانی که از این قانون پیروی نکنند تقریباً ۷۰۰ یورو جریمه میشوند. مقامهای دولتی و مذهبی نیز در صورت تخطی از این قانون با جریمههایی به ترتیب ۴ هزار و ۶۹۴ یورو و ۵ هزار یورو مواجه میشوند.
مجلس علیای تاجیکستان در حالی این لایحه را تصویب کرده است که ۹۶ درصد این کشور ۱۰ میلیون نفری مسلمان هستند.
تبدیل مساجد به چایخانه
دولت تاجیکستان سالهاست به آنچه که «افراطگرایی» مینامد، توجه داشته است.
امامعلی رحمان برای پایان دادن به جنگ داخلی پنج ساله این کشور در سال ۱۹۹۷، ابتدا با اعطای امیتازاتی به حزب نهضت اسلامی تاجیکستان، راهی برای همزیستی مسالمتآمیز با این حزب مخالف ایجاد کرد.
بر اساس توافق صلح که با میانجیگری سازمان ملل متحد در این سال انجام شد، این حزب اسلامی توانست ۳۰ درصد دولت را در اختیار خود داشته باشد. همچنین نمایندگان این حزب در پارلمان تاجیکستان به عنوان نمایندگان مسلمانان شناخته میشدند.
اگرچه این حزب اسلامی به مرور زمان سکولارتر شده بود اما امامعلی رحمان توانست آن را از قدرت کنار بزند. در نهایت این حزب در سال ۲۰۱۵ پس از طرح اتهاماتی مبنی بر دست داشتن در یک کودتای نافرجام منحل شد.
همزمان با این اتفاقها، دولت امامعلی رحمان توجه خود را به آنچه که تأثیرات «افراطگرایی» در میان شهروندان تاجیکستان مینامید، معطوف کرد. تاجیکستان همچنین در آن سالها تلاش کرد تا با تقویت کنترل خود بر کشور، مانع تأثیر کشورهای همسایه بر شهروندان تاجیکستان شود.
منبع: یورونیوز