حزبالله و متحدانش اکثریت مطلق پارلمانی را در لبنان از دست دادند/ هیچ گروهی نتوانست اکثریت مطلق را در پارلمان جدید کسب کند
در این دور از انتخابات پارلمانی لبنان، حزبالله، جنبش امل، جریان ملی آزاد و جریان المرده شماری از کرسیهای خود را به گروههای دیگر نظیر حزب نیروهای لبنانی و نیروهای خواهان تغییر واگذار کردند اما با این وجود، هیچ گروهی اکثریت مطلق را در پارلمان جدید در دست نخواهد داشت، این در حالی است که اکثریت در پارلمان سال ۲۰۱۸ میلادی در دست حزب الله و گروههای همپیمان بود.
به گزارش دیده بان ایران؛ در این دور از انتخابات پارلمانی لبنان، حزبالله، جنبش امل، جریان ملی آزاد و جریان المرده شماری از کرسیهای خود را به گروههای دیگر نظیر حزب نیروهای لبنانی و نیروهای خواهان تغییر واگذار کردند اما با این وجود، هیچ گروهی اکثریت مطلق را در پارلمان جدید در دست نخواهد داشت، این در حالی است که اکثریت در پارلمان سال ۲۰۱۸ میلادی در دست حزب الله و گروههای همپیمان بود.
پارلمان لبنان دارای ۱۲۸ نماینده است که به ترتیب زیر توزیع میشود؛ ۲۸ کرسی برای اهل سنت، ۲۸ کرسی برای شیعیان، ۸ کرسی برای دروزیها، ۳۴ کرسی برای مسیحیان مارونی، ۱۴ کرسی برای مسیحیان اردتدکس، ۸ کرسی برای مسیحیان کاتولیک، ۵ کرسی برای ارمنیها، ۲ کرسی برای علویها و بالاخره یک کرسی برای اقلیت مسیحیها.
بر اساس نتایج نهایی و رسمی، هر کدام از احزاب نتایج زیر را به دست آوردهاند:
۱۹ کرسی برای حزب نیروهای لبنانی به رهبری «سمیر جعجع» که اسامی نامزدهای پیروز به شرح ذیل است: زیاد حواط، الیاس اسطفان، جورج عقیص، شوقی الدکاش، انطوان حبشی، سعید الأسمر، غاده أیوب، ملحم الریاشی، رازی الحاج، جهاد بقرادونی، بیار بو عاصی، جورج عدوان، نزیه متى، غسان حاصبانی، ستریدا جعجع، غیاث یزبک، الیاس فؤاد الخوری، جمیل عبود عبود، فادی کرم.
۱۸ کرسی برای جریان ملی آزاد به رهبری «جبران باسیل» که اسامی نامزدهای پیروز این جریان به ترتیب زیر است: ندى البستانی، سیمون أبی رمیا، سلیم عون، شربل مارون، الان عون، سیزار أبی خلیل، غسان عطالله، فرید البستانی، نقولا صحناوی، ابراهیم کنعان، الیاس بو صعب، جبران باسیل، جورج عطالله، محمد یحی یحی، جیمی جورج جبور، أسعد رامز درغام، ادغار طرابلسی، سامر التوم.
۱۵ کرسی برای جنبش امل که اسامی نامزدهای پیروز به این ترتیب است: نبیه بری، علی خریس، عنایه عزالدین، علی عسیران، میشال موسى، غازی زعیتر، قبلان قبلان، فادی علامه، علی حسن خلیل، أشرف بیضون، أیوب حمید، هانی قبیسی، ناصر جابر، قاسم هاشم، محمد خواجه.
۱۳ کرسی برای حزبالله که اسامی نامزدهای برنده به شرح زیر است: علی عمار، رامی أبو حمدان، حسین جشی، حسن عز الدین، رائد برو، حسین الحاج حسن، ایهاب حماده، علی المقداد، ابراهیم الموسوی، محمد رعد، حسن فضل الله، علی فیاض، أمین شری.
۳ کرسی برای حزب داشناک ارمنی به نامهای هاغوب ترزیان، هاغوب بقرادونیان، جورج بوشکیان.
۱۳ شخصیت مستقل به نامهای نعمه افرام ، فرید الخازن، عبد الرحمن البزری، شربل مسعد، میشال ضاهر، میشال المر، جهاد الصمد، أشرف ریفی، عبد الکریم محمد کباره (فهرست نجیب میقاتی)، فؤاد مخزومی، نبیل بدر، أسامه سعد، بلال الحشیمی (نزدیک به فؤاد السنیوره).
۱۵ کرسی برای حزب نیروهای خواهان تغییر به نامهای یاسین یاسین، مارک ضو، نجاه عون صلیبا، حلیمه القعقور، بولا یعقوبیان، سینتیا زرازیر، میشال الدویهی، الیاس جراده، فراس حمدان، إیهاب مطر، فراس أحمد السلوم، رامی فنج، ابراهیم حسن منیمنه، وضاح ابراهیم صادق الصادق، ملحم إمیل خلف.
۹ کرسی برای حزب سوسیال ترقیخواه به رهبری «ولید جنبلاط» به نامهای وائل ابو فاعور، فیصل الصایغ، هادی ابو الحسن، أکرم شهیب، راجی السعد، تیمور جنبلاط، مروان حماده، بلال عبدالله، غسان السکاف.
۶ کرسی برای نمایندگان وابسته به جریان المستقبل به نامهای ولید البعرینی، سجیع مخایل عطیه، أحمد محمد رستم، محمد مصطفى سلیمان، أحمد الخیر، عبد العزیز ابراهیم الصمد.
۲ کرسی برای جریان المرده به نامهای طونی فرنجیه، ولیم طوق.
۵ کرسی برای گردانهای لبنانی به نامهای سلیم الصایغ، ندیم الجمیّل، سامی الجمیّل، الیاس حنکش، جان طالوزیان.
۲ کرسی برای جنبش استقلال به نامهای میشال معوض، أدیب عبد المسیح.
۳ کرسی برای نامزدهای همپیمان با حزب الله به نامهای جمیل السید، ینال الصلح، ملحم الحجیری.
یک کرسی برای حزب اتحاد به نام حسن مراد
یک کرسی برای حزب ملیگرایان آزاد به نام کمیل شمعون
۲کرسی برای مجمع طرحها به نام عدنان طرابلسی، طه عطفت ناجی.
و یک کرسی برای جماعت اسلامی به نام عماد الحوت.
در این دور از انتخابات ۱۰۳ فهرست انتخاباتی با ۷۱۸ نامزد در ۱۵ حوزه انتخاباتی برای کسب ۱۲۸ کرسی پارلمانی به رقابت با یکدیگر پرداختند.
ساختار نظام انتخاباتی لبنان و انتخاب روسای قوای سه گانه آن با توجه به تنوع بافت جمعیتی و طایفهای و قانون اساسی این کشور از پیچیدگی های خاصی برخوردار است و با سایر نظام های دمکراتیک جهان تفاوتهایی دارد که دانستن آن خالی از لطف نیست.
کشور لبنان جمهوری است و سران قوای سه گانه براساس ساختار طائفه ای این کشور برگزیده می شوند؛ به گونه ای که رئیس جمهور باید مسیحی مارونی، نخست وزیر باید مسلمان سنی و رئیس پارلمان باید مسلمان شیعه باشد.
نظام لبنان پارلمانی است و نخست وزیر و رئیس جمهور از دل پارلمان بیرون می آید.
در نظام سیاسی لبنان، پارلمان، رئیس جمهور را برای یک دوره شش ساله برمی گزیند و انتخاب دوباره یک رئیس جمهور برای یک دوره متوالی دیگر ممنوع می باشد.
۳۰ تا ۶۰ روز قبل از اینکه یک دوره ریاست جمهوری در لبنان به پایان برسد، رئیس پارلمان خواهان برگزاری جلسه ویژه برای انتخاب رئیس جمهور جدید می شود که رای گیری برای انتخاب او محرمانه برگزار می شود و کسی که بتواند اکثریت دو سوم آرای پارلمان را کسب کند، رئیس جمهور خواهد شد، اما اگر هیچ یک از نامزدها نتواند دو سوم آرا را کسب کنند، دور دوم رای گیری برگزار می شود که این دور هریک از آنها که بتواند اکثریت آرا را به دست آورد، پست ریاست جمهوری را از آن خود خواهد کرد.
هر فرد می تواند برای یک دوره شش ساله رئیس جمهور باشد و نمی تواند دو دور متوالی پست ریاست جمهوری را برعهده بگیرد. وی تنها در صورتی می تواند دوباره رئیس جمهور شود که بین دور قبلی و دور بعدی ریاست جمهوری اش، شش سال فاصله وجود داشته باشد.
منبع: شفقنا