انتقاد روزنامه جوان از بزرگنمایی پرونده #پتروشیمی_گیت / اصلاح طلبان و دولت برای توجیه FATF به هر روشی متوسل میشوند
سال هاست که اخبار افشاگرانه در خصوص مفاسد بزرگ اقتصادی تبدیل به جزیی جدا نشدنی از فضای رسانهای ایران شده است.
به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه جوان نوشت: از اولین باری که اخبار فساد در مجموعه بانک صادرات موسوم به فساد ۱۲۳ میلیارد تومانی رسانهای شد تا همین الان که ماجرای فساد در مجموعه فروش محصولات پتروشیمی با تیتر فساد ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی به خبر یک روزنامهها تبدیل شده، نگاه تیزبین و حافظه جمعی جامعه ایران تمام این رویدادها را مو به مو دنبال میکند. شاید برخی تصور کنند که انتشار این اخبار در نهایت به شفاف شدن هر چه بیشتر جامعه و از بین رفتن حاشیه امن برای مفسدین منجر خواهد شد، اما نگاهی دقیق به متن و عمق ماجرا نشان میدهد که بعضاً بازی پیچیدهتری در خصوص انتشار این اخبار وجود دارد.
بازی با افکار عمومی
انتشار اخبار دروغ در میانه تحولات سریع اقتصادی و سیاسی یکی از مهمترین ابزارهای هدایت افکار عمومی به سمت اهداف و مقاصد خاص است.
ابزاری که در متون مربوط به جنگ روانی از آن به عنوان ضد اطلاعات نام برده میشود. جالب اینجاست که در پروندههای مربوط به فساد اقتصادی نیز بارها از چنین ترفندی در رسانهها برای انحراف افکار عمومی ایجاد شده است.
به عنوان مثال در جریان پرونده مرتبط با گروه امیر منصور آریا و ارقام ذکر شده در خصوص آن به قدری اطلاعات غلط از طریق رسانهها به داخل جامعه تزریق شد که حتی مقام معظم رهبری نیز در یکی از سخنرانیهای خود خواستار اصلاح این روند شدند.
حالا به نظر میرسد در جریان رسانهای شدن پرونده فساد در مجموعه پتروشمی با جریانی مشابه فساد در گروه امیر منصور آریا روبه رو هستیم که به دنبال به دست آوردن اهداف خاص خود است.
فساد ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی؟
«فساد ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی». این جمله تیتر یکی از پر تیراژترین روزنامههای صبح ایران است که از پرونده شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران به عنوان بزرگترین پرونده اختلاس در تاریخ ایران یاد میکند. اغلب روزنامههای اصلاح طلب نیز رویکردی مشابه نسبت به این پرونده داشتند.
همزمان در شبکههای اجتماعی برخی از اکانتها و کاربران این فساد را نتیجه تلاش برای دور زدن تحریمها دانستهاند. به عنوان مثال پدرام سلطانی، نایب رئیس دوره قبل اتاق بازرگانی در توئیتی با پیوند زدن این پرونده به ماجرای تصویب استانداردهای گروه ویژه اقدام مالی مینویسد: از نظر اندازه و تواتر فسادهاى اقتصادى بزرگ، رتبه نخست دنیا شدیم. این تازه نوک کوه یخ فساد است که از دریاى پنهانکارى جرائم اقتصادى و پولشویى بیرون زده. سالها طول خواهد کشید که بفهمیم تحریم چه تاراج ثروتى در ایران به وجود آورد. به مخالفتتان با FATF ادامه دهید.
همچنین کاربر دیگری با انتقاد از مخالفان تصویب FATF مینویسد: نوک کوه یخ ناپدید شدن چندصد میلیارددلار درآمد نفتی دولت احمدینژاد در حال آب شدن است و با تصویب FATF مسائل مربوط به فساد سیستماتیک تا حدود بسیاری قابل شفاف میشود.
هدف چیست
نگاهی به اخبار اینچنینی نشان میدهد که یک جریان رسانهای با سوءاستفاده از این پرونده به دنبال برآورده کردن چندین هدف است.
هدف اصلی زیانبار نشان دادن هر گونه تلاش برای دور زدن تحریمها است. طبیعی است که در شرایط جنگی و محاصره کامل اقتصادی نمیتوان از راههای عادی اقدام به فروش نفت و مشتقات نفتی کرد.
با توجه به اینکه بر اساس قانون کاهش تهدید ایران و سوریه و همچنین دو فرمان اجرایی صادر شده توسط اوباما در سال ۲۰۱۲ هر گونه خرید محصولات پتروشمی از ایران ممنوع است، تنها راه برای ایران استفاده از روشهای غیرمتعارف خواهد بود. حالا که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده بار دیگر از برجام خارج شده و تحریمهای ثانویه علیه ایران وضع شده، برای مقاومت چارهای جز دور زدن تحریمها وجود ندارد، در غیراین صورت راه حل بعدی چیزی جز تسلیم بدون قید و شرط در مقابل امریکا و شروع دوباره مذاکرات در شرایط غیرمتوازن است. طبیعی است که مفسدآمیز نشان دادن تمام اقدامات صورت گرفته برای دور زدن تحریم به نوعی حرکت در مسیر تسلیم بدون قید و شرط ایران در مقابل فشارهای اقتصادی امریکا است. این اتفاق هم اکنون با بزرگنمایی در خصوص رقم فساد این پرونده در خال روی دادن است.
مطرح کردن رقمهایی همچون فساد ۱۰۰ هزار میلیارد تومانی در حالی که قاضی دادگاه به صراحت رقم اختلاس شده را بسیار کمتر از مبالغ فوق بیان میکند، نشان دهنده چیزی جز استفاده سیاسی از این ماجرا نیست. البته طبیعی است که اگر قرار بر انفعال کامل در مقابل تحریمهای موجود باشد، چیزی جز شرایط فعلی برای معیشت مردم حاصل نخواهد شد. فضایی که تنها سبب گسترش نارضایتی از نظام و دولت خواهد شد.
شاید آخرین آمار فروش نفت به خوبی گواه شرایطی است که به دلیل انفعال دولت در مقابل مسئله تحریمها به وجود آمده است. در حالی که در سال ۹۱ کاهش فروش نفت به زیر ۷۰۰ هزار بشکه تنها مدت کوتاهی دوام داشت و پس از آن فروش نفت افزایش یافت، در طرف مقابل آمار فروش نفت در ماههای اخیر به خوبی نشان میدهد که دولت روحانی نتوانسته است که از سقوط فروش نفت جلوگیری کند. در حالی که میزان فروش نفت در مردادماه سال جاری به بیش از ۲ میلیون بشکه رسیده بود، این میزان در آخرین ماه سال ۲۰۱۸ به ۷۰۰ هزار بشکه رسیده است.
بهانهای برای تصویب FATF
نکته دیگری که در ماجرای این پرونده به چشم میخورد، تلاش برای پیوند زدن آن با بحث بررسی پیوستن به کنوانسیونهای پالرمو و CFT در مجمع تشخیص مصلحت نظام است.
طی هفتههای گذشته مخالفان تصویب این دو لایحه به دلیل افشای اطلاعات مالی کشور در شرایط تحریمی بر موافقان آن غلبه کرده است. حالا سوء استفادههای صورت گرفته در این پرونده سبب شده تا حامیان اجرای تدابیر گروه ویژه اقدام بهانه تازهای به دست بیاورند. بهانهای که کوچکترین ارتباطی با شرایط تحریمی کشور ندارد. واقعیت این است که ایران به رغم اجرای تمام تعهدات خود تحت تحریمهای یکجانبه امریکا قرار گرفته شود. امریکاییها بارها صراحتاً اعلام کردهاند که به دنبال قطع تمامی ارتباطات بانکی ایران با سایر کشورها هستند. در حقیقت استدلال حامیان FATF تنها منجر به این مسئله خواهد شد که ما تمام راههای دور زدن تحریم خود را به طور کامل برای امریکاییها افشا کنیم و این یعنی محاصره کامل اقتصادی ایران. بر طبق آخرین اظهارات قاضی دادگاه مبلغ ۵/۶ میلیارد یورو که در کیفرخواست اولیه ارائه شده شامل تمام تراکنشهای مالی این پرونده است. بر طبق جزییات این پرونده مبالغ اختلاس شده در مجموع به ۴۰ میلیون یورو میرسد. بخش زیادی از مبالغ فوق نیز قابل پس گرفتن از متهمان است و تنها نزدیک به ۷ میلیون یورو از ایران خارج شده است. این اطلاعات زمانی که در مقابل موجهای خبری کنونی قرار میگیرد به خوبی نیت اصلی بانیان آن آشنا میشود. تئوریزه کردن تسلیم شدن در مقابل امریکا به بهانه مبارزه با فساد روندی است که به صورت پنهان از سوی برخی جریانها در حال پیگیری است. آدرس غلطی که در قالب یک عملیات فریب بزرگ در حال انجام است.
در کنار آن باید به یاد داشته باشیم که مسیر مبارزه با فساد از طریق غوغاسالاری عبور نمیکند و این مسئله تنها منجر به غبار آلود شدن فضا میشود.