برخی از مردم در قالب صاحبخانه به کسی رحم نمیکنند!
گزارشهای موجود نشان میدهد برخی صاحبخانهها به شکل دلبخواهی و برخی مشاوران نیز با ترفندهای گوناگون بازار اجاره را به سرسام رساندهاند. به طور قطع بارها نیز از ماجرا گزارش تهیه شده است یا از آن سخن گفته است اما تا امروز نه تنها اتفاقی رخ نداده است بلکه نرخهای بازار به شکل بیمارگونهای بالا میروند. به نظر شما آخر این پروسه قرار است به کجا برسد؟
به گزارش دیده بان ایران؛ روزنامه همدلی نوشت: ماجرای اجارهها را حتما شما هم شنیدهاید. البته به طور حتم نمیدانید چرا این اتفاق رخ داده است و یا چرا هر روز دامنه آن گستردهتر میشود. جالب اینجاست که کسی هم نیست تا پاسخگوی سناریوی اجارهها باشد یا به داد اجارهنشینها برسد. واقعیت آن است که قیمتها وحشی شدهاند. بهترین تشبیه برای این افسارگسیختگی قیمتها، توحش اجارههاست. این که بگوییم دیگر نمیتوان به سادگی در جایی مانند کلان شهر تهران اجارهنشین بود، بیراه نرفتهایم. در بهترین حالت قیمت هر متر رهن آپارتمان در تهران از یک میلیون تومان فراتر رفته است. فرقی هم نمیکند که کجای تهران باشد. دیگر بهای یک میلیونی برای هر متر اجاره آپارتمان در بسیاری از نقاط پایتخت شبیه شوخی بزرگی شده است که میتوان در خاطرات چند سال گذشته به دنبال آن گشت. کمترین نتیجه این اتفاق جابهجایی طبقاتی در تهران و فشردگی حواشی تهر ان است. آگاهان بازار میگویند اجاره نشینها از نقاط مختلف تهران به نقاطی کوچ کردهاند که فاصله زیادی با مرکزیت تهران دارد. حتی بسیاری از آنها راهی نقاطی در حواشی دور افتاده پایتخت شدهاند. البته این اتفاق به طور حتم مساله بدی نیست، اما اگر دلیلش فقر اقتصادی برای اجاره یک واحد آپارتمان باشد، میتوان گفت که اتفاق ناخوشایندی رخ داده است. به یقین امروز باید بر سر اجارهها فریاد زد و به وضوح از آنها سخن گفت، چون بهرغم رکود حاکم بر بازار مسکن، قیمتها هنوز در جایی ایستادهاند که نمیشود آنها را باور کرد. یک نکته را نیز نباید فراموش کرد که بخش بزرگی از این افسارگسیختگی قیمتها ظاهرا به اشتهای سیریناپذیر صاحبخانهها و دلالی مشاوران املاک بر میگردد. یک فعال بازار میگوید که برخی از مردم در قالب صاحبخانه به کسی رحم نمیکنند و از این صفت اخلاقی برخی بنگاهداران نیز بهترین استفاده را میکنند. چون میتوانند بازار را آن طور که میخواهند برای دستیابی به سود گلآلود کنند.
هر چه هست بهنظر میرسد امروز میتوان مدعی شد که اجارهها در بدترین روزهای خود ایستادهاند و مردم یا همان اجارهنشینها نیز بدترین روزهای خود را تجربه میکنند. در حال حاضر در مناطق غرب تهران مثل حوالی میدان پونک یک واحد کوچک 50متری یک سال یا دوسال ساخت 150میلیون رهن داده میشود و کمی پایینتر در مناطق میانی شهر تهران مانند ستارخان یک آپارتمان 70 متری آن هم نه چنان نوساز با 70 میلیون پول پیش و چیزی نزدیک به 2میلیون یا 5/2میلیون اجاره داده میشود. در مناطق جنوبی نیز وضع به همین منوال است.
جالب اینجاست که دیروز معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه در 40 سال گذشته حضور دولت در ساختوساز مسکن بین نیم تا 3درصد بوده است، میگوید: «دولت تنها در جایی حق دخالت در بازار مسکن را دارد که بخواهد از قشر ضعیف حمایت کند». البته این که دولت در پروژههای اقتصادی دخالت نکند، به طور قطع فرآیندی مطلوب است اما اگر فرض را بر این بگذاریم که برای حمایت از قشر ضعیف دولت میتواند به بازار مسکن ورود و از اجاره نشینها حمایت کند، آیا اکنون زمان این دفاع فرا نرسیده است؟ خب به اطراف خود نگاه کنیم، برخی از صاحبخانهها به همراه گروهی از مشاوران املاک در بستر برخی سیاستهای نابجای اقتصادی، ضوابط حاکم بر بازار مسکن را شبیه جنگل کرده اند. اکنون در جایی مثل یوسف آباد اجاره یک آپارتمان 70 متری به 150میلیون پول پیش و 3 میلیون اجراه رسیده است. در جایی مثل شهران نیز یک آپارتمان 60 متری را با 70 میلیون پول پیش و 1.650 ملیون تومان اجاره ماهانه پشت ویترین قرار دادهاند. تهرانپارس آپارتمان 105 متری، با 70 میلیون و اجاره ماهانه بیش از3 میلیون تومان در اختیار متقاضیان قرار میگیرد. در مجیدیه نیز آپارتمان 53 متری با 35 میلیون و بیش از 2 میلیون تومان اجاره داده میشود. در شهرک غرب 300 تر ویلایی که به طور حتم برای هر شهروندی نیست، با 250میلیون تومان ودیعه و اجاره ماهانه 15میلیون تومان برای اجاره در پروندههای مشاورین قرار گرفته است. امیرآباد 72 متر آپارتمان را به 70 میلیون تومان پول پیش با اجاره ماهانه 2 میلیون تومان اجاره میدهند. در سلسبیل 51 متر آپارتمان به 25 میلیون پول پیش و 1.5 میلیون تومان اجاره ماهانه پای قرارداد ایستاده است. اندیشه در حواشی تهران 60 متر آپارتمان را تا 40 میلیون رهن کامل اجاره میدهند. این نرخها به شکل رندوم از چند نقطه تهران انتخاب شدند تا قیمت بازار در اختیار مخاطبان قرار بگیرد. برخی گزارشها همچنین حاکی از آن است که قیمت یک واحد آپارتمان 56 متری در بلوار فردوس با رهن 65 میلیون تومان و اجاره ماهانه 700 هزار تومان معامله میشود.
گزارشهای موجود نشان میدهد برخی صاحبخانهها به شکل دلبخواهی و برخی مشاوران نیز با ترفندهای گوناگون بازار اجاره را به سرسام رساندهاند. به طور قطع بارها نیز از ماجرا گزارش تهیه شده است یا از آن سخن گفته است اما تا امروز نه تنها اتفاقی رخ نداده است بلکه نرخهای بازار به شکل بیمارگونهای بالا میروند. به نظر شما آخر این پروسه قرار است به کجا برسد؟