چراباید از میرسلیم ممنون بود؟

دیده بان ایران: این روزها بسیاری از رسانه ها از میرسلیم میگویند، شبکه های اجتماعی علیه سخنان وی به ویژه در حوزه خودرو حرف میزنند یا یادآور اعمال فرزند او می شوند. اصلاح طلبانی که این یکسال  نطقشان کور شده بود هم تلاش کردند با گرفتن مواضعی علیه وی بازی قدیمی و ناکارامد اصلاح طلب و اصولگرای  خود را از سر بگیرند. میر سلیم البته که حرفهایش علیه اکثریت مردم است و به خواست ملت پشت کرده و همین اورا از نامحبوبترین سیاستمداران ایران تا به امروز ساخته است. از این حیث  هجمه به حق مردم و رسانه ها علیه او چیز عجیبی نیست. اما وقتی با واقعیت سیاست در ایران مواجه میشویم، میفهمیم اتفاقا باید از خیلی جهات نیز از میرسلیم متشکر بود. مهمترینش اینکه میشود علیه او گفت بی آنکه وی خط قرمز نام بگیرد یا هراسی از شکایت باشد یا عواقب بدتر از آن. میر سلیم از سویی اگرچه بر عقاید غلط خود پافشاری می کند و اما لااقل آنچه که واقعا هست را بیان کرده و پشت بقیه پنهان نشده است. 

او حداقل حاضر است در برابر مخالف خود بنشیند و صحبتهایش رابشنود حتی اگر تاثیری در او ندارد . باید از میرسلیم و امثال او ممنون بودکه خط قرمز نیستند و نقد آنها تاوان سخت و مصیبت ندارد و هرچه میخواهید می توانید به او بگویید چون اگر او و امثالش نبودند دیگر دررسانه ها چه میشد نوشت؟ این است که میرسلیم میشود سوژه رسانه ها و سپر بلای خیلی ها و خیلی جاهای دیگر که نمیتوان چیزی از آن ها گفت یا نقدشان کرد. اما چون تاختن به او خطر ندارد میشود نقل محافل، انگار که فقط اوست که حرفهاو توقعات عجیب دارد و خواسته هایش ضد اکثریت است و باید به او حمله کرد و این میان خیلی از اتفاقات مهم  و تلخ دیگر ندید گرفته میشوند و یا به آن پرداخته نمیشود چون خط قرمزند. حتی درشبکه های اجتماعی هم چون مردم میدانند نقد و حمله به او عواقب ندارد بر او میتازند این است که خیلی ها این روزها مشغول به ناسزا گفتن به میر سلیم میشوند چون او در خط مقدم است و رسانه ها و افکار عمومی را مشغول کرده تا مباحث دیگر کمتر مطرح نشوند. بخشی از حملاتی که امروز به او میشود چوب حملاتی است افکار عمومی  باید به خط قرمزی ها می کرد اما چون از این کار عاجزند به امثال میر سلیم مشغولند. خط قرمزهایی که نه میشود نقدشان کرد و از طرفی هم خودرا غیر پاسخگو در قبال سایرین میبینند. 

یادمان نرود حضور او در مصاحبه ها و مناظره ها به این معناست که وی در ظاهرهم که شده خود را مبرا از پاسخگویی نمیداند در حالیکه برخی افراد و برخی جاها، شان خویش را بالاتر از پاسخگویی به مردم میدانند و هیچکس هم نمیتواند به آنها برای نقد نزدیک شود.

امیدکاجیان فعال رسانه ای