آیا می توان برای آموزش به فیلم های مستهجن نگاه کرد؟/ حجت الاسلام عباسی آغوی: زنان بیشتر از راه شنوایی محبت را دریافت کرده و تحریک می شوند

به گزارش دیده بان ایران؛ برگزاری «نشست بررسی فقهی و روانشناختی صنعت سیاه برهنه نگاری» در دستور کار رسانه رسمی حوزه های علمیه قرار گرفته است. در اولین نشست آن به بررسی فقهی این صنعت مورد بحث قرار گرفت و در دومین جلسه به بررسی روانشناختی این صنعت سیاه با حضور یکی از کارشناسان عرصه روانشناسی پرداخته ایم.

مطلبی که ملاحظه می کنید، بخشی از گفت و گو با حجت الاسلام محمدمهدی عباسی آغوی، کارشناس مسائل روانشناسی است که به بررسی روانشناختی این موضوع پرداخته است .

پیرامون صنعت پورنوگرافی و سابقه آن توضیحاتی را بیان نموده و بفرمایید مرکز اصلی این صنعت در کدام کشور است؟

مسئله پورنوگرافی از مباحثی است که شاید سابقه دیرینه داشته باشد؛ یعنی حتی در سنگ نوشته هایی که از قدیم رسیده، تصاویر برهنه وجود داشته است.

هشت درصد فعالیت های تجاری آمریکا که بیش از ۱۸ میلیون دلار است به ترویج پرنوگرافی اختصاص دارد و قربانیان آن هم عمدتا نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله هستند که خیلی نکته عجیبی است.

آمارهایی که به صورت رسمی از صفحات مستهجنی که در فضای مجازی است، وجود دارد، بیانگر این واقعیت است که ۶۰ درصد صفحات مستهجن مربوط به کشور آمریکاست و این کشور بیش از تمام کشورهایی مثل هلند، انگلیس، فرانسه و ... که صنعت پورنوگرافی دارند، در این صنعت کار کرده است؛ به این معنا که هر فردی اگر بخواهد برای هر صفحه مستهجنی که آمریکا تولید کرده، پنج ثانیه وقت بگذارد، باید ۱۱۳ سال عمر کند تا تمام این صفحات را ببیند. آنان  حجم گسترده ای از این فیلم ها و تصاویر را وارد این فضا می کنند.

تا ده سال قبل، یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون نفر از مردم جهان، کاربر اینترنت بودند و قطعا امروز این آمار بسیار گسترده تر شده است و دسترسی به فضای اینترنت بیشتر شده و به همان اندازه صنعت پورنوگرافی که صنعتی ثروت زاست، بیشتر شده و همچنان این صنعت پابرجاست و افراد در حال کسب درآمد هستند.

بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی تا پایان سال ۲۰۰۰، سی و شش میلیون نفر حامل ایدز بوده و ۲۲ میلیون نفر تا آن زمان فوت کرده بودند و سالانه ۵ میلیون نفر مبتلا به این بیماری می شوند و سه میلیون نفر از این پنج میلیون نفر نیز هر سال می میرند و این آمار هر سال افزایش پیدا می کند و قطعا این بیماری مرتبط با صنعت پورنوگرافی است؛ از آن طرف نوزادان نامشروع در قاره آمریکا بیشتر از هر جایی است و قطعا بیماری ایدز و نوزادان نامشروع و سقط جنین به موازات صنعت پورنوگرافی افزایش پیدا می کند.

آمریکایی ها غیر از اینکه اهداف شیطانی خود را برای آسیب رسانی به جوامع مختلف پیگیری می کنند، قطعا مسئله تجاری و سود اقتصادی هم در آن وجود دارد.

با تحقیقاتی که بر روی چند زن پرتغالی انجام شده، به این نتیجه رسیدند که آنان با اینکه متأهل هم بوده اند، برای کنجکاوی جنسی سراغ پورنوگرافی رفته اند؛ پس لزوما اینطور نیست که اگر در جایی روابط آزاد وجود داشت، دیگر نیازی به این مسائل نباشد؛ انسان زیاده خواه است و در مسئله غریزه جنسی هم این مسئله ثابت شده است.

مراجعات زیادی داریم که نشان می دهد بین مجرد و متأهل فرقی نیست و افراد همسردار هم مبتلا هستند.

* دلیل تمایل برخی انسان ها به مشاهده فیلم های مستهجن چیست؟

برخی از اختلافات خانوادگی ارتباط با این قضیه دارد؛ یعنی افرادی هستند به این خاطر که با همسر خود اختلاف دارند، به این فضا روی می آورند و از جهت عاطفی یا زناشویی اقناع نمی شوند و یا افرادی هستند که مهارت کافی در مسائل جنسی ندارند و به این خاطر سراغ این فضا می روند و متأسفانه اعتیاد به این فضا پیدا می کنند.

اضطراب با این قضیه ارتباط دارد و با برخی از انواع افسردگی مرتبط است؛ بی هدفی و بی هویتی نیز در این مسئله مؤثر است و برخی وب گردی در ولگردی اینترنتی انجام می دهند و مبتلا می شوند.

تحقیقات نشان داده است که خانم ها و آقایانی که از اعضای جنسی خود رضایت ندارند، کسانی هستند که مبتلا به هرزه نگاری هستند.

هرزه نگاری نگرش آنان را نسبت به بدن خودشان خراب کرده است و فضای فریب کاری و غیرواقعی در هرزه نگاری وجود داشته و احساس رضایت را از خود از دست می دهند و فرد را مبتلا به یکسری از عوارض دیگر خواهد کرد.

* یکی از دلائل هرزه نگاری را عدم اقناع زن و شوهر بیان کردید؛ آیا می توان برای آموزش به فیلم های مستهجن نگاه کرد؟

نکته اول اینجاست که زن و شوهری که مهارت کافی برای رابطه همسری ندارند و یا تجربه کافی ندارند، باید شناخت خود را بالا ببرند و فیلم های هرزه نگارانه نه تنها شناخت را بالا نمی آورد؛ بلکه شناخت های منفی و نگاه غیرواقع بینانه به انسان می دهد و این نگاه نه تنها مفید نیست که مضر است.

نکته دوم اینکه وابستگی که نسبت به این فیلم ها ایجاد می شود، قطعا برای آنان آسیب زاست و خلاف حیا، عفت، غیرت و ... است و قطعا آسیب به فرزندی است که از این مسیر متولد خواهد شد.

توصیه ما این است زن و شوهری که می خواهند آموزش ببیند، کتاب بخوانند و کتاب های مفیدی در این زمینه داریم.

همچنین نزد مشاور بروند؛ ما مشاورین متعهد و متخصصی داریم که در زمینه سکس تراپی آموزش می دهند و البته گاهی مشاهده شده که برخی از متخصصین غیرمتعهد به مشاهده این فیلم ها توصیه می کنند که مشاوره غلطی است.

در یکی از تحقیقات به یک سری از مردان پرسشنامه ای داده شد تا همسر خود را از مناظر گوناگون ارزیابی کنند؛ سپس به همین افراد، تصویر زیباترین زن سال را نشان دادند؛ مجددا آن پرسشنامه را به آنان دادند و همین مردان، همسر خود را با زیبایی کمتری ارزیابی کردند؛ چون سطح توقع با این تصاویر اینگونه بالا رفته بود و وقتی توقع غیرواقعی بالا رفت، نسبت به همسر خود هم رضایت و اقناع نخواهی داشت.

مشاهده این فیلم ها غیر از اینکه خلاف احکام و اخلاق است و نگاه غیرعفیفانه در آن وجود دارد، به روابط همسری نیز آسیب می زند و مواردی داشتیم که انتظارات غیرواقعی از همسر خود داشتند که گاهی به سلامت همسر آسیب می رساند.

* آیا مشاهده این فیلم ها اعتیادآور است؟

مسئله نگاه به تصاویر یا فیلم های هرزه نگارانه از جهت اعتیاد هم آسیب زاست.

ما در منابع آسیب شناسی روانی، اختلال اعتیاد رفتاری یا اعتیاد فرآیند را داریم که این افراد دچار چنین اختلالی می شوند.

کسی که این نشانه ها را در زیر یک سال تجربه کند، ممکن است این اعتیاد را داشته باشد.

اولا اینکه نیاز به این نگاه داشته باشد و مدام این نگاه بیشترشود؛ حالت بیقراری و تحریک پذیری داشته باشد و هنگامی که این رفتار هرزه نگارانه کاهش پیدا می کند و این تصاویر را کمتر می بیند، بی قرار می شود.

سوم اینکه فرد برای کنترل یا کاهش توقف این رفتار، تلاش های ناموفق زیادی دارد.

چهارم، اشتغال ذهنی مکرر نسبت به این فیلم ها و تصاویر است و هنگامی که احساس ناخوشایندی دارد، این کار را تکرار می کند.

همچنین دروغ گویی برای پنهان نمودن این مسئله دارد؛ ممکن است موقعیت های شغلی یا تحصیلی را به خاطر این مسئله از دست بدهد و مواردی را در این زمینه داشته ایم.

نشانه دیگر این اعتیاد آن است که برای اینکه امکانات این هرزه نگاری را به دست بیاورد، به دیگران متوسل می شود.

اعتیاد به پورنورگرافی وجود داشته و در سطح دنیا مراکزی وجود داردند که کارهای ترک اعتیاد در این زمینه را انجام می دهند.

معمولا افرادی که اعتیاد به این فضا دارند، ۴۰ تا ۸۰ ساعت وقت خود را در هفته به این کار اختصاص می دهند و این افراد در حد شدید قرار دارند.

 کسی که زیر یک ساعت از فضای مجازی (ولو درست) استفاده کند، استفاده کم است؛ بین یک تا دو ساعت استفاده متوسط است و بالای دو ساعت در روز اعتیاد به فضای مجازی است.

اگر اعتیاد به فضای مجازی، معمولی باشد که می شود اعتیاد به فضای مجازی و اگر اعتیاد به این فیلم ها باشد، می شود اعتیاد به هرزه نگاری.

اگر این استفاده ها در هفته بیشتر از ۱۴ ساعت شود، اعتیاد است و فرد باید تلاش کند که ترک کند.

* برای هر مشکلی یک سری درمان و راهکار وجود دارد؛ برای حل این مشکل چه راهی وجود دارد؟

گام اول در این مسئله نیز پیشگیری است و فردی که مبتلا به این فضا شده، باید تلاش کند که مبتلا به این مسئله نشود و راه آن این است که از زمینه های ابتلا به این فضا دوری کند.

به عنوان مثال اگر احساس کردیم که در یک شبکه از شبکه های اجتماعی همانند اینستاگرام و تلگرام که زمینه بسیاری در آن وجود دارد، دچار چنین فضایی می شوم، از آن فاصله بگیرم و از شبکه های داخلی بیشتر استفاده کنم.

و یا به عنوان مثال تا می توانم از فیلترشکن استفاده نکنم و در فضایی که دیگران هستند، از فضای اینترنت استفاده کنم و یا به گونه ای استفاده کنم که دیگران هم ببینند و انجام این کارها برای پیشگیری مناسب است.

یکی از ویژگی های افراد مبتلا به هرزه نگاری این است که تا دیروقت بیدار هستند و این افراد به سراغ فضای هرزه نگاری می روند.

اینترنت های شبانه ای که گاهی اپراتورها می دهند، بسیار مشکل زاست؛ این اپراتورها برای اینکه در یک تایمی که مشتری ندارند، اینترنت خود را بفروشند، اینترنت های شبانه را گذاشته اند؛ اما به این مسئله فکر نمی کنند که نوجوان ما با هزینه کم به این فضا مبتلا می شود.

شخصی که مبتلا به این فضاست، نباید اینترنت شبانه بگیرد؛ باید به موقع بخواهد و خوراک نیز در او تأثیرگذار است. نباید غذای چرب بخورند و از  غذاهای با طبع گرم بکاهد و در کنار این کارها، حتما ورزش و تحرک منظم داشته باشد؛ چراکه وقتی انرژی در قالب ورزش تخلیه می شود، کمتر به سمت و سوی این مسائل خواهد رفت.

در بُعد شناختی هم چند راهکار وجود دارد.

جدولی هست به نام جدول سود و زیان؛ باید ذهن خود را اقناع کنم این باید این کار را ترک کنم.

جدولی تهیه می کنم با عناوینی همچون: «مزایای ترک هرزه نگاری»؛ «مزایای ادامه هرزه نگاری»؛

«ضررهای ترک هرزه نگاری» و «ضررهای ادامه هرزه نگاری».

این چهار عنوان در جدول نوشته شده و پس از پاسخ به این عناوین، باهم مقایسه می شود؛ قطعا با مقایسه متوجه خواهیم شد که ضررهای ادامه هرزه نگاری زیاد بوده و سودهای ادامه آن بسیار کمتر است؛ وقتی باهم مقایسه می کنیم، مشاهده خواهیم کرد که چه مقدار آسیب خواهد داشت.

نکته دیگری درباره این مسئله آن است که شخصی ک مبتلا به این مشکل شده است، باید اطلاعات بیشتری درباره این اعتیاد پیدا کند؛ هرچه اطلاعات بالاتر رود و کنترل فکر بیشتر گردد، اثرگذار خواهد بود.

همه چیز از فکر شروع می شود و امام علی علیه السلام نیز در این باره می فرماید: کسی که به لذت ها زیاد فکر کند، شهوت بر او غلبه می کند؛ پس من در فکر خود مدام این مسائل پورنوگرافی را مرور نکنم؛ برخی وسواس فکری می گیرند، قبلا این تصاویر را دیده اند و الان به ذهن آنان می آید و همین سبب می شود که تحریک شوند.

برای این افکار سه راه داریم.

راه اول این است که دنبال این افکار برویم و راه دوم اینکه با این افکار مقابله کنیم که البته هر دو راه غلط است و انسان را مشغول خود می کند؛ راه سوم و راه درست این است که باید این افکار را نادیده گرفت؛ به این معنا که یا اصلا به آن فکر نکنیم و یا به چیز دیگر فکر کرده و خود را درگیر کارهای دیگر نماییم.

نکته بعدی اینکه اهداف مثبت خود را در زندگی بنویسیم؛ بسیاری از این کارها به دلیل بی هدفی است؛ لذت گرایی از بی هدفی است و به این دلیل است که سراغ این فیلم ها می رویم.

نیچه می گوید: «کسی که چرایی برای زیستن داشته باشد، بر هر چگونگی غلبه می کند»؛ من باید بدانم چرا دارم زندگی می کنم.

انسان باید بداند که هدف نهایی اش از آمدن به دنیا چیست؟ آیا این کارم با اهدافم سازگار است؟

هرچه مرا از هدف دور کند، باید کنار گذاشته شود.

یک ورزشکار حرفه ای وقتی به المپیک فکر می کند، هر غذایی نمی خورد، دیر نمی خوابد، چون می داند این رفتار با آن هدف نمی سازد.

اگر هدف علمی، کاری، معنوی، درسی و ... داریم، قطعا هرزه نگاری به این اهداف کمک نمی کند و باید کنار گذاشته شود.

نکته بعدی اینکه سعی کنم وضعیت کار خود را بسنجم.

امروز نرم افزارهایی وجود دارد که مقدار استفاده از اینترنت را برای انسان مشخص می کند.

تحقیقی نشان می دهد که ۶۰ درصد از کاربران اینترنت دنبال مسائل سکس هستند.

اگر این نرم افزار را بر روی گوشی یا کامپیوتر خود داشته باشیم و چک کنیم، می بینیم که وضعیت خود را باید تغییر دهیم.

یک تحقیقی نشان داده اگر میزان کالری های بدن خود را روزانه حساب کنیم، خود به خود وزن ما کم می شود و کاهش پیدا خواهد کرد. مراقبه و "حاسبوا انفسهم " همین است و ثمرات خوبی خواهد داشت.

نکته بعدی اینکه برای فعالیت مثبت در اینترنت، زمان مشخص را معلوم کنم و وبگردی بیهوده نداشته باشم؛ باید برای خود مشخص کنم که برای چه برنامه ای قصد استفاده از اینترنت را دارم و زمانی را برای آن مشخص کنم.

از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کرد این است که اگر من در فضای مجازی مبتلا به هرزه نگاری شدم، یقینا در غفلت هستم و معمولا در لحظات مشاهده، یک لحظه به خودمان می آییم. همان یک لحظه را باید قدر دانست و این کار را ترک کرد و ادامه نداد؛ نگوید که حالا که آمده ام، تا ته آن بروم.  

این محتواها اینقدر وجود دارد که اگر انسان بخواهد تا آخر عمر نگاه کند، مطلب تکراری نخواهد دید و نباید به هوای تمام شدن این فضا باشد؛ باید همان لحظه تمام کند؛ اگر بدانیم داریم سم می خوریم، ادامه نمی دهیم؛ اگر فهمیدیم نگاه زهرآلود و حرام و سمی است، همان لحظه باید کنار بگذاریم و به خاطر خدا این کار را انجام دهیم و یقینا حس خوبی پیدا خواهیم کرد. خدای متعال نگاه رحمت به جوانی خواهد کرد که نگاه حرام برای او فراهم می شود، اما نگاه نمی کند.

تحقیقات نشان داده است که مردها بیشتر از چشم تحریک می شود؛ لذا خداوند متعال در آیه ۳۰ سوره نور می فرماید: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ۚ ذَلِکَ أَزْکَیٰ لَهُمْ/ به مؤمنان بگو چشمهای خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند و عفاف خود را حفظ کنند؛ این برای آنان پاکیزه‌تر است»؛ سپس در آیه بعد به بانوان تذکر داده و فرموده اند: «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ/ و به آنان با ایمان بگو چشمهای خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را -جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند».

از نکات مهم این است که نگاه خود را فرو بکاهیم و فرقی میان عکس، فیلم یا شخص زنده نیست؛ این دستور قرآن است که نگاه خود را فرو بکاهید و از کلمه «امر» هم استفاده نموده که حکایت از وجوب دارد.

در گذشته خلوت با نامحرم و ... در فضای حقیقی بود؛ اما امروز در فضای مجازی هم بسیار است و همان حکم حرمت را دارد.

حال که سوره نور مطرح شد، باید عنوان کنیم که سوره نور، سوره عفت است و در روایت آمده است کسی که سوره نور را مرتب بخواند، در خانواده این فرد کسی مبتلا به بی عفتی نمی شود و خود او هم می تواند مراقب بیشتری از عفت کند.

پیامبر گرامی اسلام (ص) سه مسئله را پیش بینی کردند و فرمودند:

ثَلَاثٌ أَخَافُهُنَّ عَلَی أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی الضَّلَالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ وَ مَضَلَّاتُ الْفِتَنِ وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرْجِ/ سه چیزند که پس از خودم به خاطر آن نگران امتم هستم: گمراهی پس از شناخت و فتنه های گمراه کننده و شهوت شکم و شهوت جنسی.

نکته بعدی این است که جایگزین مثبت داشته باشم؛ شما از فضای مجازی برای تفریح و استراحت استفاده می کنی، برو ورزرش کن، برو بازی کامپیوتری کن، برو کارهای مفید انجام بده، لیستی از تفریح ها داشته باش و جایگزین این کارها کن.

توصیه مهم دیگر به متأهل هایی که مبتلا به این قضیه شدند، این است که حتما در فضای روشن با همسر خود همبستر شوند؛ درست است در روایات داریم که نگاه کردن به عضو خاص از اعضای همسر کراهت دارد، اما این حکم برای کسی که مبتلا به مسئله هرزه نگاری شده، احتمال دارد که دیگر کراهت نداشته باشد؛ البته فقها باید در این مسئله نظر بدهند؛ اما در روایت آمده که کراهت دارد، حرام که نیست. شاید بگوییم که شما باید نگاه کنی؛ چون برای اینکه مرتکب حرام نشوی، مکروه را انجام دهی.

شما به جای اینکه به آن حرام نگاه کنی، این مکروه را انجام بده و به همسرت نگاه کن.

در روایتی از امام صادق (ع) آمده است یکی از حقوق زن و مرد نسبت به یکدیگر این است که نزد هم با هیأت حسنه و ظاهر زیبا حضور پیدا کنند.

افراد متأهلی که دچار این مشکل شده اند، در فضای روشن مجامعت داشته باشند؛ اشکال ندارد که نگاه کنند؛ نگاه خود را از حلال سیر و پر کنند تا از حرام خالی شود.

اگر احساس نیاز جنسی بیشتر است، زمان های ارتباط زناشویی خود را با فاصله کوتاه تر و منظم تر انجام دهند و کیفیت آن را بالا ببرند.

برخی مهارت کافی ندارند یا همسرآنان سرد مزاج است که نزد مشاور بروند و این مشکل را حل کنند؛ اگر کیفیت را بالا ببرند، دیگر مبتلا به این مسائل نمی شوند.

* مشاهده این ویدئوها فقط مخصوص مردان است یا بانوان هم به آن گرفتار هستند؟

بنده اخیرا مراجعه کننده ای داشتم که در فضای مجازی از بنده سوال کرد که به چنین مسئله ای مبتلا هستم و اتفاقا همسر هم داشت؛ به نظر می آید تفاوتی بین آقا و خانم نیست؛ ولی آمارها نشان می دهد که در بانوان کمتر از آقایان است؛ ابتلای پورنوگرافی آقایان بیشتر است؛ چون بانوان بیشتر از راه شنوایی محبت را دریافت کرده و تحریک می شوند و آقایان از طریق بینایی.

* جنابعالی به عنوان یک طلبه و روحانی به چه مقدار وزارت ارتباطات را مقصر گسترش این فضا در کشور می دانید؟ امروز نمی توان انکار کرد که این فضا در کشور وجود دارد.

بنده بحث سیاسی نمی کنم و با هیچ فردی خصومتی نداریم؛ اما دردهایی که مقام معظم رهبری به عنوان شخصی که ناظر بر کل کشور هستند و آگاهی ایشان بیشتر از همه است، بسیار زیاد است.

اینقدر ایشان دردآمیز نسبت به فضای مجازی صحبت می کنند که این فضا مسلخگاه جوانان ماست و مدیریت آن دست بیگانه ست و هرکاری که دوست دارند، انجام می دهند.

مسئولین ارتباطات کشور باید فکر اساسی برای این فضا کنند؛ مهمترین فکری هم که می توان کرد، راه اندازی شبکه ملی اطلاعات است؛ چراکه این شبکه ابعاد مفید و گسترده ای دارد.

امروز بیش از ۳۰۰۰ شبکه ماهواره ای داریم که غلبه مسائل سکس در آن زیاد است و دشمن کمر بسته است که جوانان ما را به انحراف بکشاند؛ همانطوری که در افغانستان این کار را کردند.

منبع: خبرگزاری حوزه