جعفر شیر علی نیا مورخ: ابتدای انقلاب قرار بود پریسا و شجریان در صدا و سیما بخوانند/ امام خمینی(ره) از ابتدا مخالف موسیقی بود

موسیقی بخش مهمی از برنامه‌های تلویزیون پیش از انقلاب بود اما امام موسیقی را نمی‌پسندید و پیش از پیروزی و ماه‌های اول پس از پیروزی علیه آن سخن گفت. 28تیر58 در جمع کارکنان رادیو تلویزیون گفت: «رادیو تلویزیون در زمان طاغوت کارهای طاغوتی می‌کرد، نصف کارش به این می‌گذشت که جوان‌های ما را تضعیف کند به واسطه موسیقی، موسیقی تضعیف می‌کند روح انسان را، موسیقی اسباب این می‌شود که انسان از استقلال فکری می‌افتد.»(صحیفه، ج9، ص157)

 مخالفت با موسیقی منحصر به امام و روحانیون نبود، در جلسه 2مرداد58 شورای انقلاب که بحث درباره موسیقی بود عزت‌الله سحابی می‌گفت: «موسیقی زیادی مخدر است باید حدودی آورد که مخدر نباشد هم تحریک انقلابی باشد.» امام در همان سخنرانی به این‌که حتی بین خبرها موسیقی پخش می‌شود اعتراض کرد؛ «این غرب‌زدگی است یک طرح دیگری درست کنید... اخبار را زیادترش کنید، یک کارهایی بکنید که موسیقی را ترکش کنید.» گفت تا حالا بیشتر از ده‌بار به قطب‌زاده سرپرست رادیو تلویزیون گفته است؛ «می‌گوید نمی‌شود، من نمی‌دانم این نمی‌شود یعنی چه؟ چرا نمی‌شود؟»

موسیقی حذف نشد. به‌تدریج تلویزیون فیلم‌های خارجی را هم پخش می‌کرد، هرچند گروهی همواره به سریال‌ها و فیلم‌های داخلی و خارجی هم معترض بودند. آذر66 هاشمی رئیس صداوسیما و فردوسی‌پور از اعضای سرپرستی صداوسیما نامه‌هایی برای امام نوشتند که از موضوعات نامه‌ها سوال درباره اعتراض‌ها به فیلم‌های خارجی که بازیگرانش حجاب بر سر ندارند و سریال‌های داخلی مانند پاییز صحرا که برخی به پوشش و گریم بازیگرانش اعتراض داشتند، پخش مسابقاتی مانند کشتی و پخش آهنگ‌های موسیقی از صداوسیما بود. امام 30 آذر66 نوشت که این قبیل فیلم‌ها هیچ‌یک اشکال شرعی ندارد و بسیاری از آن‌ها آموزنده است و نوشت که آهنگ‌ها هم اکثرا بی‌اشکال است. در آخر نامه نوشت: «بینندگان از روی شهوت نظر نکنند.» 

چند روز بعد(2دی66)، آقای خامنه‌ای رئیس‌جمهور وقت سوال را طور دیگری پرسید و به امام نوشت: «جواز تماشای فیلم‌ها را موقوف فرموده‌اید به این‌که شهوت‌انگیز نباشد. واقعیت این است که تماشای پیکر عریان ورزشکاران برای بسیاری از زنان و تماشای چهره و حرکات بسیاری از زنان در فیلم‌ها برای اغلب جوانان شهوت‌انگیز است.